Υποκλινόμενος στους μαχητές…

( 4 Φεβρουαρίου παγκόσμια ημερα κατά του καρκίνου )

Υποκλινόμενος σε όλους και όλες που πάλεψαν ή παλεύουν με τον καρκίνο θα θελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις.

Ως λειτουργός υγείας αρκετά χρόνια τώρα, έχει συμβει να συνοδοιπορευομαι με αρκετές γυναίκες που έλαχε στο δρόμο τους να διασταυρωθούν με τον καρκίνο.

Αντλώντας εμπειρίες αλλά και δύναμη από όλες αυτές τις αληθινές μαχήτριες έχω καταλήξει σε κάποια προσωπικά( κι όχι μόνο) συμπεράσματα για τον καρκίνο.

Πρώτα από όλα η πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση σχεδόν σε όλες τις περιπτωσεις είναι καθοριστική.

Όσο πιο ανοργάνωτο πετύχουμε τον εχθρό τόσο πιο εύκολα θα νικήσουμε.

Δεύτερον , ο παράγοντας ψυχικη ή ψυχολογική κατάσταση και διάθεση είναι σημαντικότατος τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια της μάχης.

Πολεμιστές οπλισμένοι με εφόδια χαράς , με αυτοπεποίθηση , με στηριξη από το περιβάλλον τους στέκονται δυνατότεροι στη μάχη.

Τρίτον , μεγάλη σημασία έχει η εμπιστοσύνη στην επιστήμη και στους παρόχους της. Οι ογκολόγοι και οι γιατροί που ασχολούνται με τον καρκίνο, κατά κανόνα,ενσυνείδητα αγωνίζονται μαζί με το μαχητή τους όπως ένας προπονητής με τον αθλητή του σε αγώνα πυγμαχίας.

Όσο πιο πολύ εμπιστοσύνη και επικοινωνία μεταξύ τους υπάρχει τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα.

Και τέλος, πάντα υπάρχει και ο παράγοντας τύχη που άλλος τον ονομάζει θεό , άλλος λαχείο , άλλος σύμπτωση και άλλος θαύμα.

Με αυτές τις σκέψεις θα θελα να ευχηθώ σε όλους τους μαχητές- τριες κατά του καρκίνου αλλα και σε όλους τους υπόλοιπους καλή δύναμη ζωής και να ζούμε γεμάτα και να χαιρόμαστε την κάθε μας μέρα.