Πριν ένα περίπου χρόνο είχα γράψει για το πόσο αντιαισθητικό και αντιπαραγωγικό είχαν καταντήσει οι διαφημιστικές ταμπέλες των κτηματομεσιτικών γραφείων σε ακίνητα προς πώληση αλλά και πολλές άλλες κάθε μορφής ταμπέλες που τοποθετούνται σε κάθε γωνιά της Κεφαλονιάς.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι κάτι κουνιέται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όπως πληροφορήθηκα πριν λίγο καιρό, μετά από καταγγελία, έγινε συνάντηση εκπροσώπων των κτηματομεσιτικών γραφείων του νησιού με τον Αντιπεριφερειάρχη Σ. Τραυλό, στη διάρκεια της οποίας αποφασίστηκε η απομάκρυνση των ταμπελών. Όμως, μέχρι τώρα, από ότι γνωρίζω, μόνο τα μεσιτικά γραφεία Kyros και Enos Properties συμμορφώθηκαν πλήρως και προχώρησαν στην απομάκρυνση των ταμπελών, και για αυτό το λόγο θα πρέπει να τους αποδοθούν τα εύσημα.

Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ θετική γιατί όπως είχα τονίσει:

«Όπου και να στρίψεις το μάτι σου στο νησί μας θα δεις ταμπέλες, στις περισσότερες δε περιπτώσεις πολλές ταμπέλες, η μία δίπλα στην άλλη, για την πώληση του ίδιου οικόπεδου/αγροτεμάχιου!...»

Επαναλαμβάνω ότι οι λόγοι που θεωρώ τις πινακίδες, οι οποίες στήνονται παντού, αντιπαραγωγικές, αντιαισθητικές και επικίνδυνες είναι: 

• Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ατυχημάτων για μοτοσικλετιστές, ποδηλάτες, πεζούς, και για οδηγούς αυτοκινήτων. Σημειώνω ότι οδηγώντας ένα βράδυ σε δρόμο της Λειβαθούς μια ταμπέλα που είχε πέσει κάτω, από ισχυρούς ανέμους, παρ’ ολίγο να με στείλει στα… ουράνια!
• Όταν κάποιος υποψήφιος αγοραστής κάνει μία βόλτα και δει παντού ταμπέλες, αυτομάτως καταλήγει στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι υπάρχει φτώχεια και ότι ο κόσμος βγάζει στο σφυρί την περιουσία του. Έτσι αυτό που επιτυγχάνεται είναι οι υποψήφιοι αγοραστές να κάνουν αντιπροτάσεις στο ήμισυ της αρχικής τιμής πώλησης, ή και πιό κάτω!
• Είναι εξαιρετικά αντιαισθητικό να βλέπεις ταμπέλες παντού.
• Και είναι εντελώς αντιπαραγωγικό, ιδιαίτερα στην εποχή μας που σχεδόν τα πάντα πλέον γίνονται από το διαδίκτυο.

Δυστυχώς δεν είναι μόνο οι ταμπέλες των κτηματομεσιτικών γραφείων που ασχημίζουν την Κεφαλονιά. Υπάρχουν και μύριες άλλες διαφόρων άλλων επιχειρήσεων (ο κατάλογος των οποίων είναι μακρύτερος από τη Γέφυρα Δεβοσέτου).

Ελπίζω οι αρμόδιες αρχές να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση εφαρμόζοντας τους όποιους ισχύοντες νόμους, προκειμένου να βοηθήσουν στην εξάλειψη της ασχήμιας και να πάψει να γίνεται «της ταμπέλας το… κάγκελο»!

Γιώργος Μεσσάρης