Αν κάποιος απορεί γιατί οι τέσσερις ελληνικές τράπεζες, ενώ πέρασαν τα στρες τεστ, οι μετοχές τους καταβαραθρώθηκαν στο χρηματιστήριο και παρέσυραν μαζί τους και τις μετοχές των υγιών επιχειρήσεων, o λόγος είναι απλός: Μόνο μία ελληνική τράπεζα πέρασε τα τεστ έχοντας ως βάση όχι το δυναμικό αλλά το στατικό μοντέλο αξιολόγησης. Εξ άλλου αφού ποτέ δεν πρόκειται να εισπράξουν το ένα τρίτο των δανείων τους, τι χρειαζόμαστε τα στρες τεστ; Αν όμως τα στρες τεστ ανεδείκνυαν την πραγματική εικόνα των ελληνικών τραπεζών, η μόνη λύση θα ήταν το κούρεμα των καταθέσεων. Τελεία και παύλα.

Εν τω μεταξύ το γερμανικό θαύμα σταδιακά ξεθωριάζει και μαζί του και οι ελπίδες της ΕΕ για ανάπτυξη, όπως φυσικά και οι δικές μας, αφού ένας ισοσκελισμένος προϋπολογισμός έγινε ο αυτοσκοπός της χώρας μας στην οποία, οι συντεχνιακοί εκβιασμοί έχουν ανακηρυχθεί σε δημοκρατικά δικαιώματα, και το βόλεμα στον ναό της διαφθοράς και τεμπελιάς που συνεχίζει να είναι το ελληνικό δημόσιο, σε στόχο ζωής.  

Και ενώ η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε «επικηρύξει» ως εχθρό της χώρας αυτό το θλιβερό δημόσιο προσπαθεί με οκνηρές εξισορροπητικές ενέργειες να μην το θίξει, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι άλλοι είναι οι πολιτικοί προστάτες αυτού του δημοσίου. Αυτού του δημοσίου που είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο λες και ο αντικειμενικός του στόχος είναι η ταλαιπωρία των πολιτών.

Το δυστύχημα για τη χώρα μας είναι ότι, ενώ οι πολιτικοί μας δίνουν αγώνα έως εσχάτων για το λάφυρο που ονομάζεται εξουσία, η Τουρκία αυξάνει αλματωδώς την οικονομική και στρατιωτική της ευρωστία στοχεύοντας σε 25 δις εξαγωγές όπλων (!), ενώ εμείς πασχίζουμε να εξοικονομήσουμε τα απαραίτητα για την συντήρηση του δικού μας πολεμικού υλικού!

Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών, πολύ φοβάμαι ότι ακόμη δεν έχουμε δει τα πραγματικά οικονομικά και εθνικά μας δεινά. Σήμερα … μια χαρά περνάμε!

Σημείωση

Μου είναι αδύνατον να αντιληφθώ πώς πολιτικό κόμμα που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα μας αρνείται να δεχθεί το δίχτυ οικονομικής προστασίας που προτείνει το ΔΝΤ και η ΕΕ ώστε να το βρει και αυτό έτοιμο αν όλα τού (μας) πάνε στραβά… που με τα μυαλά που κουβαλάμε, δεν θα πάνε απλώς στραβά, αλλά θεόστραβα.