Συγκεκριμένα, οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρωζώνης σε συμφωνία με το Eurogroup αποφάσισαν τον Φεβρουάριο ότι το Ευρωσύστημα δεν επιθυμεί να αποκομίσει κέρδη από τις συναλλαγές με την Ελλάδα και πως όταν διανεμηθούν τα κέρδη των προηγουμένων ετών, κάθε κυβέρνηση θα αποφασίσει ποίο μερίδιο θα διαθέσει για την Ελλάδα.

Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν οι Κεντρικές Τράπεζες να εμπλακούν στο ελληνικό πρόγραμμα καθώς το καταστατικό της ΕΚΤ απαγορεύει την άμεση παροχή οικονομικής στήριξης σε κράτη.

Την ίδια περίοδο είχε ολοκληρωθεί με άκρα μυστικότητα η ανταλλαγή των παλαιών ελληνικών ομολόγων που είχε αποκτήσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέσω του Προγράμματος Αγοράς Κινητών Αξιών (Securities Markets Programme - SMP). Τα ομόλογα αυτά, που εξαρχής αγοράστηκαν με σκοπό τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας και της
ρευστότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αντηλλάγησαν με νέα ομόλογα στην ονομαστική αξία των παλαιών και όχι στην τιμή κτήσης.

Το ίδιο καθεστώς ίσχυσε και για τα ελληνικά ομόλογα αξίας 20 δισ. ευρώ που είχαν στο επενδυτικό τους χαρτοφυλάκιο οι Κεντρικές Τράπεζες της Ευρωζώνης. Εξ αυτών των ομολόγων 6 δισ. ευρώ κατείχε η Κεντρική Τράπεζα της Γαλλίας, 2,5 δισ. ευρώ η Τράπεζα της Ελλάδος και τα υπόλοιπα οι κεντρικές τράπεζες της Γερμανίας, του Λουξεμβούργου
κ.ά. Αυτή η ανταλλαγή ήταν μια διευκόλυνση εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου.

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο από τα παραπάνω πως η παραίτηση των Κεντρικών Τραπεζών από τα κέρδη που καταγράφουν από τις επενδύσεις τους σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου (σε αυτή την περίπτωση οι τόκοι) γίνεται αποκλειστικά και μόνον για να επιτευχθεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, ήτοι η μείωση του χρέους στα επίπεδα του 120% του ΑΕΠ το 2020. Αν όλα εξελιχθούν ομαλά και ισχύσει στο ακέραιο η συμφωνία του Φεβρουαρίου - με τη συμμετοχή όλων των κρατών και των Κεντρικών Τραπεζών- τότε το Ελληνικό Δημόσιο θα διαγράψει χρέος (τόκους) ίσο με το 2% του ΑΕΠ.

newsbeast