Αποχαιρετισμός στον Ιατρό Σπύρο Λυκιαρδόπουλο

Ο Σπύρος Λυκιαρδόπουλος υπήρξε φωτεινό μυαλό, εξαιρετικής επιστημονικής κατάρτισης προσέφερε τις υψηλού επιπέδου επιστημονικές υπηρεσίες του στους συμπολίτες μα καθ ‘ όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Ο Γιάτρος – πατέρας του Βυράκης Λυκιαρδόπουλος τον μεγάλωσε με τις αρχές της Δημοκρατίας, του ανθρωπισμού, του εθελοντισμού, και τις ανιδιοτελούς κοινωνικής προσφοράς, αρχές που ο Σπύρος τήρησε στο ακέραιο μέχρι τέλους.

Ποτέ δεν υποχώρησε από τις αρχές του.

Τίμησε τον όρκο του ακέραιο μέχρι τέλους.

 Οι λέξεις «φακελάκι» και «μίζα» του προκαλούσαν απέχθεια. Και γι’ αυτά τα θέματα δεν δίστασε να συγκρουστεί με κάποιους συναδέλφους του.

Από μικρός, ανήσυχο πνεύμα, τήρησε το «πρώτος στα μαθήματα, πρώτος στον αγώνα».

Έλαβε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα και βασανίσθηκε στα κρατητήρια της χούντας.

Ήταν αυτό που ο απλός κόσμος λέει ότι την αριστερή ιδεολογία του την εφάρμοσε στην καθημερινότητά του με συνέπεια.

Με τη στάση ζωής του, διέψευσε το ισοπεδωτικό που ακούγεται από κάποιους ότι η γενιά του Πολυτεχνείου μας έφερε στη σημερινή κατάσταση.

Ο Σπύρος τίμησε την γενιά του πολυτεχνείου, τους  αγώνες και τα οράματά της.

Ένα από τα πολλά παραδείγματα μεγαλείου ψυχής που είχε :

Όταν υπηρετούσε το αγροτικό του στην Ιθάκη, προκειμένου να σώσει έναν βαριά ασθενή, αψήφησε τις άσχημες καιρικές συνθήκες και νύχτα πήρε μόνος του ένα καϊκι, μεταφέροντας τον ασθενή στην Κεφαλονιά και σώζοντάς τον.

Ο Σπύρος Λυκιαρδόπουλος είναι ένα παράδειγμα που ποτέ κανείς και τίποτε δεν θα μπορέσει να σβήσει.

Μικέλης Μαφρέδας, Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Σπαρτιών