Στην εκπομπή “Μέρα Μεσημέρι” στον Inkefalonia 89,2 με τους δημοσιογράφους Γιώργο Χαλαβαζή και Ελευθερία Κουλουριώτου, μίλησε η σέρφερ Αναστασία Γερολυμάτου, για τα κατορθώματα της οποίας μιλάει απο μόνη της η ένταξή της στο βιβλίο Γκίνες!

Με αφορμή την βράβευση της από το Δημοτικό Συμβούλιο Αργοστολίου, για την επάξια ένταξη της στο βιβλίο Γκίνες ως η γηραιότερη σέρφερ στον κόσμο, κάνοντας τον διάπλου Σκάλα – Κυλλήνη 18 ναυτικών μιλίων στις 24 Αυγούστου του 2019, η Αναστασία Γερολυμάτου, ξεδίπλωσε παρορμήσεις, σκέψεις, στόχους, επιθυμίες.

« Νομίζω για μένα δεν ήταν τίποτα, για να καταγραφεί και το τελευταίο κομμάτι, έπρεπε να κάνω σέρφινγκ, δεν μπορείς με τέτοιον αέρα να ρίξεις άγκυρα , εγώ έκανα το πέρα δώθε μου και ήμουν τόσο χαρούμενη, δεν το περίμενα να υπάρχει τόσος πολύς κόσμος να περιμένει να φτάσω απέναντι» τονίζει αρχικά και συνεχίζει. 

Για την βράβευση της έχοντας την πολυτέλεια να ζει υψηλές συγκινήσεις: «Ένιωσα υπερηφάνεια για την γλυκιά μου πατρίδα που την αγαπώ πάρα πολύ».

Στα 83 της χρόνια, αποδεικνύει με την ζωντάνια της ,ότι το μυστήριο είναι ο νόμος κάθε ανθρώπινης ιστορίας, η σχέση της ίδιας με τα πράγματα και τους ανθρώπους: « Δεν κάνω κάτι το ιδιαίτερο, απλώς δεν μ αρέσει ο καναπές και το καθισιό, ασχολούμαι με το σπίτι, με τον κήπο, έχω κεντήσει, έχω πλέξει και φτιάχνω και ψωμί. Έχουμε φτιάξει ένα σπιτάκι εδώ, ζω στο εξωτερικό και περνάω τον χρόνο μου μεταξύ Κεφαλονιάς και Ελβετίας. Έχω κάνει σέρφινγκ στο Σεν Μόριτς ανάμεσα σε ένα τεράστιο «κοπάδι» παιδιών και ο άντρας μου έμεινε κατάπληκτος. Εκεί όμως κάνει πολύ κρύο».

Η Αναστασία Γερολυμάτου ταξιδεύει περίπου 40 χρόνια με το φώς του καλοκαιριού στα μάτια και το μελτέμι της ανεμελιάς στα μαλλιά. Ζύγισε τα θέλω και τα μπορώ της στον Ατλαντικό το 1980 στο Λας Πάλμας και ανακάλυψε ότι στα κύματα υπάρχει μια έκσταση σκληρή σαν τα κοχύλια που μπορούσε να την κρατήσει στην παλάμη της: «Μου ήταν ανυπόφορο να κάθομαι στην παραλία και να μην έχω κάτι να κάνω. Ξαφνικά βλέπω έναν να κάνει wind surfing και λέω στον τότε σύντροφο και σήμερα άντρα μου, αυτό θα κάνω. Βρίσκω έναν Γερμανό που τα νοίκιαζε και του είπα ότι θέλω να κάνω surfing, μου λέει «ξέρεις;» του λέω, «είδα έναν να κάνει», έβαλε τα γέλια, «για ανέβα εκεί πάνω», ήταν μια σανίδα βιδωμένη επάνω σε μια μπαλόνα, «σήκωσε το πανί», τραβάω το σχοινί, ο αέρας το πηγαινόφερνε το βάστηξα για να ηρεμήσει λίγο και πριν να με πετάξει ,πέφτω με την πλάτη. Ο Γερμανός μου λέει «μου είπες ψέματα ότι ξέρεις;», αυτή ήταν η πρώτη εμπειρία. Για να αγοράσω την πρώτη μου ιστιοσανίδα πέρασαν περίπου δύο χρόνια , οι θάλασσες εκεί δεν είναι ιδανικές ,έπεφτα και γελούσαν όλοι. Όταν άρχισα να κάνω διακοπές στην Ελλάδα, έκανα στο Σούνιο τις περαντζάδες μου και ότι έβλεπα από τους άλλους μάθαινα. Είμαι αυτοδίδακτη. Από τότε μόλις αισθανθώ ότι υπάρχει αέρας, σηκώνω τα χέρια μου λες και είναι φτερά και πρέπει να πάω στη θάλασσα».

Η Αναστασία σαλπάρισε πολλές φορές με την σανίδα της διαβάζοντας το κύμα: « Πρίν πάω Κυλλήνη, πήγα τρείς φορές Βαρδιάνους. Από την μεγάλη Άμμο είναι 5,5 μίλια και από Μακρύ Γιαλό 5 και κάλυψα αυτές τις αποστάσεις μέσα σε μια μέρα».

Ήδη έχει σημειώσει στο ημερολόγιο της τον επόμενο στόχο της και αποκτά μια ανάταση αναφέροντας τον: «Έχω μέσα στην καρδιά μου να πάω και στην Ζάκυνθο,  να αναδείξουμε και τον Κατελειό και πάντα απλώνω τα χέρια μου μέχρι εκεί που φτάνω».

Οι συντεταγμένες των εμπειριών της Αναστασίας Γερολυμάτου στην θάλασσα, διαχέουν ένα άρωμα ελκυστικότερο της γοητείας του εφήμερου: «Με 7 μποφόρ αέρα κόπηκε ο σύνδεσμος του πανιού με την σανίδα και βρισκόμουν κοντά στους Βαρδιάνους. Παρακάλεσα τον Άγιο Νικόλαο-τα παιδιά μου τότε ήταν μικρά –βυθίστηκα στο νερό μέχρι που το κεφάλι μου άγγιξε την σανίδα, η οποία ήρθε μόνη της. Ο κάθε ένας που βγαίνει στο πέλαγος δεν χρειάζεται να τρομάζει, θαρραλέα και αποφασιστικά πρέπει να συνεχίζουμε. Δεν το βάζουμε κάτω, σήμερα μπορούμε να έχουμε και ένα αδιάβροχο τηλέφωνο μαζί μας και λίγο νερό στην πλάτη γιατί μπορεί και να μείνεις στο πέλαγος. Ήμουν τυχερή τότε και περνούσε ένα σκάφος ,μου πέταξαν σχοινί και την τρίτη φορά τα κατάφερα και το έπιασα και ανέβηκα. Έμειναν κατάπληκτοι που τα κατάφερα».

Η Αναστασία Γερολυμάτου βάζει τα ¨καλά¨ της κάθε φορά μπροστά στο κύμα και χορεύει μαζί του. Αυτή η στάση της είναι «μη ανταλλάξιμη» σαν πράξη επαναστατική στον χρόνο που μετράει και περνάει. Εξάλλου είναι από μόνη της μια επανάσταση, μια ανατροπή.

Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης

{https://soundcloud.com/user-46829938/inkefalonia-89-2-927830446?si=1d90da82376749e190140696af90d90b&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing}