Διονυσία Μενεγάτου: ''Ένα βράδυ στα Σπαρτιά...''
Γράφει η Διονυσία Μενεγάτου
Δόσις ολίγη τε φίλη τε.
Ο χρόνος μου σε αυτό το μυθικό καντούνι ελάχιστος.Γι αυτό και έμεινα μέχρι να με πάρουνε με τσι πέτρες....
Ήταν μια υπέροχα οργανωμένη συνάντηση καλλιτεχνών.Ήταν μια υπέροχη ιδέα σε αυτόν τον ιστορικό δρόμο του χωριού να οργανώνουν συναντήσεις.
Η γειτονιά αυτή μου ξύπνησε μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια.
Το μοναχό του το δενδρί ποτέ καρπούς δεν κάνει.
Γιατί το δέρνει η μοναξιά, παράπονο το πιάνει.
Η οργάνωση της εκδήλωσης ήταν επίπονη χρειάστηκε εκ μέρους του συμβουλίου δουλειά και τους ευχαριστούμε όλους μαζί και τον καθέναν ξεχωριστά. Έκαναν την συμμετοχή μας ευχάριστη, με απέραντη φιλοξενία, υπέροχα καλοκαιρινά δροσερά καλούδια και άπλετη ευγένεια.
Έφυγα τελευταία και αφουγκράστηκα στη σιγαλιά της νύχτας σε ούλη τούτη τη προσεισμική γωνιά.
Γαντζομένοι κισσοί ανενόχλητοι στην ξεραΐλα του καλοκαιριού προσπαθούν να κρύψουν τα τραύματα του σεισμού.
Σιδεριές στα παρεθύρια και στα πορτόνια σε απλές γραμμές που άντεξαν στο χρόνο.
Στ' ανοιχτά παραθυρόφυλλα κρεμόντουσαν οι κοντεσίνες μετρώντας τ'άστρα.
Καντάδες και ρίμνες τραγούδησαν για χάρη τους τα παλικάρια.
Οι κουρασμένοι ξωμάχοι ροχάλιζαν στριφογυρίζοντας στην κοκέτα.
Η νταντά γλυκονανούριζε το ξάγρυπνο νινάκι,κοιμήσου και παρείγγειλα,στην πόλη τα προικιά σου...
Η νόνα με το λύχνο μαντάριζε τα σκαρτσούνια τση.
Στα μπαλκόνια μαζεύονταν συντροφιά οι γειτόνισσες.
Οι καμπάνες στο καμπαναριό του Αγίου Γεράσιμου ξαπόστεναν.
Στο κατόι με το μεγάλο καδινάτσιο ένας γάιδαρος γκάριζε μεσονύχτια.
Η φαντασία μου έφτιαξε τα δικά της παραμύθια,έζησαν εκείνοι καλά και μεις ακόμη καλύτερα.
Να'ταν έτσι, να'ταν αλλιώς ή να'ταν αλλιώτικα ποιός ξέρει;
Λουσμένα τούτα τα καντούνια στο φως των φαναριών ευωδιάζουν διάχυτο αρώμα μια άλλης εποχής γεμάτης ρομαντισμό.
Σε περιμένουν για το δικό σου ταξίδι.
Έφυγα εξοπλισμένη με ευγνωμοσύνη και την εκφράζω προς όλους τους συντελεστές της πνευματικής αυτής συνάντησης!
Το ευχαριστώ δεν είναι ντεμοντέ!
Ευχαριστούμε τους διοργανωτές, τους συμμετέχοντες, τους δημοσιογράφους ,τους γειτόνους μας δεξιά και αριστερά, τους φίλους που μας τίμησαν με την παρουσία τους παρόλο που ήταν πανταχόθεν εκδηλώσεις.
Τους μετρήσαμε και δεν ήταν ούλοι τους εκεί, κάποιοι μας έλειπαν....
Αγναντεύοντας στο παρελθόν.