«Κάναμε την απάτη επειδή μπορούσαμε» είπαν ωμά οι κατηγορούμενοι για την κομπίνα στο ΙΚΑ Καλλιθέας που κόστισε στο δημόσιο τουλάχιστον 6 εκατ. ευρώ και έκαναν λόγο για το τρύπιο σύστημα που τους επέτρεπε επί εννέα χρόνια να εισπράττουν παράνομα τεράστια ποσά.

Η βασική κατηγορουμένη Ελένη Μπουραζάνη είπε στην απολογία της ότι ενέκρινε παροχές για δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης χωρίς τα απαραίτητα δικαιολογητικά, επειδή ήθελε να βοηθήσει ασφαλισμένους του ΙΚΑ με οικονομικά προβλήματα.

Ανακρίτρια και εισαγγελέας άκουσαν όσα είχαν να πουν στις απολογίες τους οι εμπλεκόμενοι και στη συνέχεια τους έδειξαν το δρόμο προς τη φυλακή.

 Πηγή: enikos.gr

Επίθεση με αβγά και γιαούρτια δέχτηκε χθες, κατά τη διάρκεια του δημοτικού συμβουλίου, ο δήμαρχος Ζακυνθίων, Στέλιος Μποζίκης, παρουσία πλήθους πολιτών και φορέων.

Σύμφωνα με την αντιπολίτευση του Δήμου αλλά και αρκετούς φορείς και εκπροσώπους επιχειρήσεων, ο τρόπος που υπολογίζονται τα δημοτικά τέλη είναι άδικος, αφού έχει γίνει επανακαταμέτρηση των τετραγωνικών με τη διαδικασία αεροφωτογράφησης, η οποία είναι δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.

Έτσι κατά τη διάρκεια της συζήτησης προκλήθηκαν μεγάλες αντιδράσεις, αφού οι δημότες καλούνται να πληρώσουν υπέρογκα ποσά μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ

Μάλιστα, επιχειρηματίες και φορείς που θεωρούν παράνομη τη διαδικασία εξέδωσαν ψηφίσματα τα οποία κατέθεσαν σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο.

Πηγή: ioniansports.gr

https://www.youtube.com/watch?v=o9dwXr00DUc

Η Νομαρχιακή Εκλογική Επιτροπή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κεφαλονιάς – Ιθάκης για την Ανάδειξη Νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ανακοινώνει ότι τα Εκλογικά Κέντρα που θα διεξαχθούν οι Εκλογές στις 18 Μαρτίου 2012 είναι:

1.     ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ: ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ Ν.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ. (ΚΤΗΡΙΟ ΡΕΓΓΙΝΑ )

2.     ΠΑΛΙΚΗΣ: ΣΤΟ ΙΣΟΓΕΙΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ

3.     ΠΥΛΑΡΟ: ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ ΟΠΟΥ ΘΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΙΣΣΟ.

4.     ΛΕΙΒΑΘΩΣ: ΣΤΑ ΜΕΤΑΞΑΤΑ (ΠΑΛΑΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ)

5.     ΣΚΑΛΑ: ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΚΑΛΑΣ

6.     ΙΘΑΚΗ: ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΜΕΝΤΩΡ

ΟΙ ΩΡΕΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ 9.00 ΤΟ ΠΡΩΊ ΈΩΣ 5.00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.

Απαραίτητο για την συμμετοχή στην ψηφοφορία είναι η Αστυνομική Ταυτότητα ή το Διαβατήριο ή Άδεια παραμονής.

Εγγραφή νέων μελών και φίλων γίνεται και κατά την ημέρα των Εκλογών.

Καλούμε όλα τα μέλη και τους φίλου να συμμετέχουν μαζικά στην ψηφοφορία.

Η Νομαρχιακή Εκλογική Επιτροπή

Λ. ΒΕΡΓΩΤΗ 24, Τ.Κ. 28100 ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ - 26710 28354 ΦΑΧ: 26710 28354 – E-MAIL: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το Σωματείο μας καταδικάζει την τραμπούκικη επίθεση στον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου και προέδρου του σωματείου μας Μάκη Σπυράτου. 

Θεωρούμε ότι είναι ενέργεια ενταγμένη στο γενικότερο πλαίσιο της τρομοκρατίας που δέχονται οι εργαζομένοι οι οποίοι πλήττονται βάναυσα από την βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική της Ε.Ε, και της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου .

Και επειδή τα στελέχη μας πρωτοστατούν στην οργάνωση της ταξικής πάλης διώκονται καθημερινά προκειμένου να τρομοκρατήσουν τον λαό συνολικά.

Έχει πάρει επικίνδυνη διάσταση αυτό το φαινόμενο της βίας και της τρομοκρατίας, υπάρχει οργανωμένο σχέδιο καταστολής και συκοφάντησης του ταξικού κινήματος με προβοκάτσιες και επιθέσεις. Δεν μας φοβίζουν, δεν μας τρομοκρατούν, παίρνουμε δύναμη και ετοιμάζουμε την αντεπίθεση !

Φοβούνται το αφέντη λαό και το δείχνουν, παίρνουν συγκεκριμένα κατασταλτικά μέτρα, τόσο απέναντι στο ταξικό κίνημα, όσο και στους πρωτοπόρους του.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους μας στον κλάδο μας να συσπειρωθούν στο σωματείο , κανένας μόνος του, ετοιμάζουν ένα μεσαιωνικό καλοκαίρι και ένα σιβηρικό χειμώνα στα δικαιώματά μας !

Βάζουν το θέμα των κινητοποιήσεων που γίνονται μέσα στο καλοκαίρι θεωρώντας τες εμπόδιο στον τουρισμό, και προβαίνουν σε συστάσεις, και υποδείξεις !

Μιλάνε αυτοί που εφαρμόζουν με την πολιτική της Ε.Ε και τις εντολές του πολιτικού τους προσωπικού, που καταδίκασαν με την στάση τους την εργατική λαϊκή οικογένεια σε απόγνωση, και έχουν το θράσος τώρα οι μεγαλοξενοδόχοι ειρωνικά να μιλάνε για την “απελπιστική τους καθημερινότητα” ....

Μιλάνε αυτοί που μετέτρεψαν το επίδομα ανεργίας, μέσω προγραμμάτων, σε επιδότηση στους εργοδότες και τους χαρίζουν τζάμπα εργάτες. Που συρρίκνωσαν το επίδομα του ΟΑΕΔ στα 12 ευρώ την ημέρα!

Καλούμε τους εργαζόμενους να μην τρομοκρατούνται και κυρίως να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα

                                                                                         Το Δ.Σ

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ καταγγέλλει την τρομοκρατική και τραμπούκικη σύλληψη - κράτηση του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς – Ιθάκης και στελέχους του ΠΑΜΕ Μάκη Σπυράτου. Δεν επιτράπηκε στο συνάδελφο καν η τηλεφωνική επικοινωνία με την οικογένεια, το δικηγόρο και τους συντρόφους του. Οι ιθύνοντες των αστυνομικών δυνάμεων υλοποιούν τη γραμμή των πολιτικών προϊσταμένων τους ενάντια στο λαϊκό κίνημα με κάθε τρόπο και μέσο.

Το γεγονός ότι δεν μπόρεσαν να στοιχειοθετήσουν καμία κατηγορία και άφησαν το συνάδελφο «αφού εξακριβώθηκε η αθωότητά του» κάνει ακόμη πιο προκλητικό το γεγονός και δείχνει ξεκάθαρα την ουσιαστική στόχευση. Να περάσουν το μήνυμα στο λαό της Κεφαλονιάς ότι οι ταξικές δυνάμεις είναι εν δυνάμει υπόλογες – κατηγορούμενες για κάθε δεινό και πρόβλημα, ότι δεν θα υπάρξει κανένας δισταγμός για την αντιμετώπισή τους (καταστολή, διαβολή, συγκερασμός των αγώνων ακόμη και με υποθέσεις του κοινού ποινικού δικαίου κ.ο.κ.) από τη μεριά του αστικού κράτους.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ εκφράζει την αλληλεγγύη του στο Μάκη Σπυράτο και καταδικάζει αυτήν και κάθε ανάλογη ενέργεια. Καταδικάζει τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, όλες τις δυνάμεις που χύνουν αντικομμουνιστικό δηλητήριο, τη συνεργασία κράτους – παρακράτους για το στήσιμο ενός σκηνικού προβοκάτσιας και φόβου, προκειμένου να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή πολιτική. Απαντάμε με εμπιστοσύνη στη δύναμη του οργανωμένου – σωστά προσανατολισμένου λαού. Διεκδικούμε τη δική μας λαϊκή εξουσία - οικονομία, όπου θα καλύπτονται πλήρως οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Οι λαϊκοί αγώνες θα δυναμώσουν και θα οδηγήσουν στην κατάχτηση του στόχου αυτού.

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ

Ο Πρόεδρος    Ο Οργανωτικός Γραμματέας

Γεωργόπουλος Διονύσης        Τουλάτος Παύλος

Οι Εθελοντές Σαμαρείτες Κεφαλληνίας, έχουν στο ενεργητικό τους πάνω από 2.500 ώρες εθελοντικής προσφοράς σε κάθε είδους αποστολή.

 Η προσπάθεια μας αυτή καθώς και οι μεγάλες οικονομικές επιβαρύνσεις υποστηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στους Εθελοντές της Κεφαλληνίας.

Η απόκτηση ειδικού και πιστοποιημένου εξοπλισμού για την εύρυθμη λειτουργία του Σώματος είναι πραγματικά αναγκαία, ο εξοπλισμός αυτός θα έχει ως αντίκρυσμα τις καλύτερες παρεχόμενες υπηρεσίες μας προς όλους τους συμπολίτες μας.

Απευθυνόμαστε σε όλους τους ευαισθητοποιημένους συμπολίτες μας οι οποίοι θα έχουν την διάθεση να μας βοηθήσουν στην απόκτηση εξοπλισμού, να έρθουν σε επαφή μαζί μας έτσι ώστε να τους πληροφορήσουμε για τις ανάγκες μας. 

Η επιθυμία μας είναι να μας προσφερθεί πιστοποιημένος εξοπλισμός και όχι χρήματα. 

Πιστεύουμε στην ευαισθησία όλων των Κεφαλλονιτών και προσβλέπουμε στην υποστήριξη σας.

Χαράλαμπος Μοσχόπουλος

Αρχηγός Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών,

Διασωστών & Ναυαγοσωστών Κεφαλληνίας 

Αναλογιστείτε πόσες φορές σας έχει περισσέψει ένα πιάτο φαγητό. Όλοι μας μαγειρεύουμε για τις ανάγκες της οικογένειάς μας. Προσπαθούμε να υπολογίσουμε σωστά, αποθηκεύουμε το φαγητό σε τάπερ, το καταψύχουμε για να το καταναλώσουμε στο μέλλον. Εν τέλει, όμως, πάντα κάτι περισσεύει. Και σχεδόν καθημερινά ένα πιάτο φαγητό καταλήγει στα σκουπίδια, τη στιγμή που υπάρχουν χιλιάδες συνάνθρωποί μας που το χρειάζονται».

Ο εν λόγω προβληματισμός αποτέλεσε την αφετηρία για μια πρωτότυπη διαδικτυακή πλατφόρμα που ξεκίνησε ως σχολική εργασία και μετατράπηκε σε φιλόδοξο εγχείρημα αλληλεγγύης εν μέσω κρίσης, το οποίο παρουσιάσθηκε στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.

Στο πλαίσιο του μαθήματος της πληροφορικής οι μαθητές του Εσπερινού Γυμνασίου Αργοστολίου δημιούργησαν μία ιστοσελίδα που τιτλοφορείται «Enapiatofaghto» και οργανώνει μέσω διαδικτύου το «πάντρεμα» εν μέσω κρίσης ανάμεσα στην προσφορά και στη ζήτηση… ενός πιάτου φαγητού.

Αναβιώνοντας την αλληλεγγύη της γειτονιάς

«Σε θεωρητικό επίπεδο όλοι επιθυμούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που μαστίζονται από την πείνα. Ωστόσο, συχνά δεν ξέρουμε πώς να εντοπίσουμε και να προσεγγίσουμε αυτούς που έχουν ανάγκη. Η οργάνωση συσσιτίου ή συλλογικής κουζίνας απαιτεί υποδομές, όπως ειδικούς χώρους, επαγγελματικά ψυγεία και αποθήκες, ενώ η φύλαξη και η λειτουργία τους απαιτεί προσωπικό σε καθημερινή βάση. Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν μπορούσαμε να αντιστοιχίσουμε "ένα πιάτο φαγητό" που περισσεύει από ένα νοικοκυριό με έναν άνθρωπο που το χρειάζεται», εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» η κυρία Μίνα Θεοφιλάτου, καθηγήτρια πληροφορικής στο Εσπερινό Γυμνάσιο Αργοστολίου.

Στο πλαίσιο του νέου μαθήματος που εισήγαγε φέτος το υπουργείο Παιδείας και το οποίο επιβάλλει την εκπόνηση ερευνητικής εργασίας στην Α' Λυκείου η κυρία Θεοφιλάτου και οι μαθητές της αποφάσισαν να ξεφύγουν από την πεπατημένη οδό και να αποπειραθούν να λύσουν τον παραπάνω «γόρδιο δεσμό».

Ειδικότερα, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια διαδικτυακή πλατφόρμα στην οποία κάθε ενδιαφερόμενος εθελοντής θα μπορούσε να εγγραφεί για να προσφέρει ένα πιάτο φαγητό κάθε μέρα, ενώ άλλοι εθελοντές θα αναλάμβαναν να δημιουργήσουν δίκτυα ανθρώπων που έχουν ανάγκη το φαγητό και να τους το μεταφέρουν.

«Θέλαμε να αναβιώσουμε το μοντέλο της παραδοσιακής ελληνικής γειτονιάς στο διαδίκτυο. Πριν από μερικές δεκαετίες, οι γείτονες προσέφεραν ο ένας στον άλλον το πλεόνασμα τους, ώστε από κανέναν να μη λείψουν τα βασικά. Την ίδια απλή διαδικασία ακολουθήσαμε και εμείς: μέσω του λογισμικού της ιστοσελίδας, καθημερινά οι εγγεγραμμένοι αναρτούν το φαγητό που μαγειρεύουν και μπορούν να προσφέρουν. Μέσω ειδικών ερωτηματολογίων, κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να προσδιορίσει άτομα που έχουν ανάγκη ένα πιάτο φαγητό και να τα εγγράψει στο σύστημα. Άλλοι εθελοντές αναλαμβάνουν να παραλαμβάνουν καθημερινά τα τάπερ από τους δότες και να τα παραδίδουν στους λήπτες», εξηγεί η 45χρονη καθηγήτρια.

Από το Αργοστόλι στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών

Οι μαθητές του Εσπερινού Λυκείου αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το ανοικτό λογισμικό της wikispaces για να δημιουργήσουν την διαδικτυακή τους πλατφόρμα. Πειραματίστηκαν υπό την επίβλεψη της καθηγήτριας τους επί εβδομάδες και κατέγραψαν ολόκληρη τη διαδικασία.

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το εγχείρημα εκπονήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος, συνεπώς ζητούμενο ήταν οι ίδιοι οι μαθητές να κινητοποιηθούν, να κάνουν λάθη, να βρουν λύσεις και εν τέλει να καταφέρουν να λειτουργήσουν το σύστημα. Από αυτή τους την ενασχόληση άλλωστε - και όχι από το αποτέλεσμα καθεαυτό - θα κρινόταν η βαθμολογία τους. Αυτή η προσέγγιση στη γνώση έρχεται σε αντίθεση με τα παραδοσιακά στερεότυπα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και ομολογώ ότι αρχικά οι μαθητές δυσκολεύτηκαν να το αντιληφθούν. Αδυνατούσαν να καταλάβουν πώς θα βαθμολογηθούν σε ένα μάθημα χωρίς να υπάρχουν… εξετάσεις», τονίζει η κυρία Θεοφιλάτου, η οποία γαλουχήθηκε στις αξίες του αμερικανικού εκπαιδευτικού συστήματος, καθώς μεγάλωσε στην Αστόρια των ΗΠΑ.

Στο τέλος του τετραμήνου οι μαθητές είχαν στα χέρια τους πλούσιο υλικό που περιείχε βήμα προς βήμα τη διαδικασία όχι μόνο για την κατασκευή της ιστοσελίδας αλλά και για την οργάνωση των εθελοντών, τη δημιουργία δικτύου διανομέων και την κατάρτιση ερωτηματολογίων για τους λήπτες. Αποφάσισαν τότε να διαθέσουν δωρεάν στο διαδίκτυο τη συσσωρευμένη αυτή γνώση, με στόχο να κινητοποιήσουν κι άλλους να δημιουργήσουν αντίστοιχα δίκτυα σε άλλες γωνιές της Ελλάδας.

«Προσφέρουμε την πλατφόρμα μας υπό την άδεια πνευματικών δικαιωμάτων που ονομάζεται "Creative Commons". Η εν λόγω άδεια παρακρατά την πατρότητα του έργου για το δημιουργό αλλά επιτρέπει σε όλους να αντιγράψουν και να εκμεταλλευθούν ελεύθερα το πνευματικό προϊόν», εξηγεί η κυρία Θεοφιλάτου.

Οι μαθητές δημιούργησαν ειδική ενότητα στην ιστοσελίδα που τιτλοφορείται «Υλικό» και προσφέρει όλες τις οδηγίες με λεπτομέρεια, ώστε ακόμα και ένας αρχάριος σε θέματα πληροφορικής να μπορεί να δημιουργήσει από το μηδέν αντίστοιχη πλατφόρμα. Για την πρωτότυπη πρωτοβουλία τους, μάλιστα, κλήθηκαν να παρουσιάσουν το εγχείρημα τους σε ειδική εκδήλωση του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών τον περασμένο Δεκέμβριο.

«Στην επαρχία οι συνθήκες ζωής διατηρούνται ακόμα σε ένα αποδεκτό επίπεδο και δεν έχουν εμφανισθεί σε μεγάλη έκταση τα φαινόμενα ασιτίας και απόλυτης φτώχειας που συναντώνται στις μεγάλες πόλεις. Πιστεύουμε ότι αντίστοιχα δίκτυα στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη θα μπορούσαν να ενώσουν μέσω ίντερνετ τους ενοίκους μερικών πολυκατοικιών ή ενός οικοδομικού τετραγώνου και να αναβιώσουν έτσι τη χαμένη αλληλεγγύη της γειτονιάς», καταλήγει η κυρία Θεοφιλάτου.

Για περισσότερες πληροφορίες: http://enapiatofaghto.wikispaces.com/

Πηγή: tovima.gr

Κατόπιν πρωτοβουλιών και της κινητοποίησης των κατοίκων Θηναίας, Νυφίου, Αγκώνος, Ζόλων, το πάγιο αίτημα τους για μείωση των δημοτικών τελών, λόγω λειτουργίας του ΧΥΤΑ στην περιοχή τους, ευοδώθηκε με την Απόφαση της 9^ης Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου την 12-3-2012, στην οποία προστέθηκε και ο οικισμός του Αθέρα.

            Η μείωση κατά 70% των δημοτικών τελών στις παραπάνω περιοχές, προσφέρει μια μικρή ανακούφιση των κατοίκων, στο είδη βεβαρημένο εισόδημά τους, από την σημερινή οικονομική κρίση.

            Έγινε φανερό ότι η ακομμάτιστη αυτή πρωτοβουλία βρήκε ανταπόκριση από όλες τις πτέρυγες του Δημοτικού Συμβουλίου, και δεν επιτρέπεται να την πιστωθεί λιγότερο ή περισσότερο κανείς.

            Για την ιστορία και μόνο τονίζεται ότι κατά την προεκλογική περίοδο η πρόταση αυτή έτυχε της προσοχής και υπήρξε διαβεβαίωση από την Δημοτική Παράταξη της «Ανεξάρτητης Αγαπημένης Κεφαλονιάς» και του επικεφαλής της Θεόφιλου Μιχαλάτου, ότι θα υποστηριχθεί το δίκαιο αίτημα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της Θηναίας, όταν αυτό τεθεί, όπως και έπραξε (μαζί με τις άλλες παρατάξεις) κατά την συνεδρίαση της 12-3-2012.

            Κακεντρεχή δημοσιεύματα υπέρ ή κατά προσώπων Δημοτικών Παρατάξεων, καπελώματα ή άλλου είδους ενέργειες δεν μας εκφράζουν και δεν μας βρίσκουν σύμφωνους.

            Ελπίζουμε και ευελπιστούμε ότι με την ίδια θέρμη, που υποστηρίχθηκε και υλοποιήθηκε το δίκαιο αυτό αίτημα των κατοίκων της περιοχής μας, θα τύχουν και μελλοντικά, όταν αυτά τεθούν εμπεριστατωμένα στην σημερινή Δημοτική Αρχή.

                                                                        ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

                                                                        ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΟΓΗΡΑΤΟΣ

Η βραβευμένη με όσκαρ ταινία “TheArtist” προβάλλεται στην Κεφαλονιά.

Υπόθεση: Το 1927 στο Χόλιγουντ, ο γοητευτικός Ζορζ Βαλεντίν, ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες του βωβού κινηματογράφου, αρχίζει να συνειδητοποιεί πως η έλευση του ήχου θα σημάνει αναπόφευκτα το τέλος της καριέρας του. Την ίδια στιγμή, η Πέπι Μίλερ, μια όμορφη, όσο και φιλόδοξη στάρλετ, την οποία ο Βαλεντίν βοήθησε στα πρώτα της βήματα, θα αρπάξει την ευκαιρία να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα, καθώς εντελώς αναπάντεχα θα βρεθεί στο επίκεντρο της δημοσιότητας, ως μία από τις πλέον υποσχόμενες εκπροσώπους του ομιλούντος κινηματογράφου. Άραγε υπάρχει πλέον η δυνατότητα να διατηρηθεί μια ειλικρινής σχέση ανάμεσά τους...;

Παραγωγή: Γαλλική Σκηνοθεσία: Μισέλ Χαζαναβίσιους
Πρωταγωνιστούν: Ζαν Ντιζαρντέν, Μπερενίς Μπεζό

ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ                                                            

ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ στο Δημοτικό Θέατρο «Ο Κέφαλος»                                                        

Σάββατο 17 Μαρτίου: Απογευματινή 6.00 & Βραδινή 9.00                                                      

Κυριακή 18 Μαρτίου: Απογευματινή 6.00

Πληροφορίες: 26710.25600

ΛΗΞΟΥΡΙ στο Δημοτικό Θέατρο «Το Μαρκάτο»                                                    

Παρασκευή 16 Μαρτίου: Απογευματινή 6.00 & Βραδινή 9.00                                                  

Κυριακή 18 Μαρτίου: Βραδινή 9.15                                                                        

Πληροφορίες: 26713.60952

ΠΥΛΑΡΟΣ στο Πολύκεντρο «Θέμος Ποταμιάνος»                                                            

Δευτέρα 19 Μαρτίου: Απογευματινή 7.30                                      

Πληροφορίες:26743.60200

Άρθρο του Διονύση Γαρμπή

Ορισμένες στιγμές της πορείας της χώρας μας αν τις δει κανείς από ψηλά μπορεί να διακρίνει το μονοπάτι που σχηματίζουν. Ένα μονοπάτι αποτελούμενο από πολιτικά λάθη και έλλειψη παρρησίας για διαρθρωτικές αλλαγές, χαραγμένο πάνω στις οικονομικές συνθήκες και συγκυρίες της εποχής το οποίο ξεκινά από το 1950 και καταλήγει στο μνημόνιο Νο2, αυτό λοιπόν το μονοπάτι θα προσπαθήσω να περιγράψω στις επόμενες σελίδες.

Μετά τον ΒΠΠ η Ελλάδα καθυστέρησε να αναπτυχθεί βιομηχανικά. Οι λόγοι – πέραν των εμφυλίων κλπ - ήταν η έλλειψη υποδομών, οι περιορισμένοι οικονομικοί πόροι, και ο «ανατολικός» τρόπος λειτουργίας του κράτους δίχως δομές στα πρότυπα των δυτικών κρατών. Βασικός όμως παράγοντας ήταν η έλλειψη υποδομών. Επιγραμματικά αναφέρω την έλλειψη τηλεφωνικών επικοινωνιών και την ελλιπή ηλεκτροτροφοδότηση με προτεραιότητα της περιοχές εκείνες που αναδείκνυαν τους πολιτικούς άρχοντες. Άλλη έλλειψη υποδομών την οποία την αντιμετωπίζουμε ακόμα και σήμερα είναι το ελλιπές αποχετευτικό δίκτυο, οι ελλιπείς λιμενικές εγκαταστάσεις, οι δρόμοι επιπέδου Ουγκάντας και άλλες πολλές (κτηματολόγιο, διαχείριση απορριμμάτων, πολεοδομικό σχέδιο κλπ) σε τεχνικό πάντα επίπεδο. Επίσης το καταρτισμένο προσωπικό της χώρας διέφυγε στο εξωτερικό, ενώ οι δυνατότητες για μόρφωση επιστημονικού αλλά και τεχνικού επιπέδου στην Ελλάδα τότε ήταν ελάχιστες, και η πανεπιστημιακή έρευνα όπως είναι σήμερα έτσι και τότε ήταν ανύπαρκτη.

Όλα τα ανωτέρω μαζί με την έλλειψη πόρων δημιούργησαν ένα άγονο έδαφος για την επιχειρηματικότητα και την βιομηχανική ανάπτυξη οι οποίες ήταν όμορες με την επιχειρηματικότητα και βιομηχανική ανάπτυξη των Βαλκανικών χωρών. Δηλαδή α) την ίδρυση μικρών επιχειρήσεων χαμηλής τεχνολογίας, προστατευμένες με δασμούς στραμμένες στην υποκατάσταση των εισαγωγών, και β) την ανυπαρξία καινοτόμων και τεχνολογικά προηγμένων επιχειρήσεων αφού δεν υπήρχε η κρατική βούληση και το τεχνικά καταρτισμένο προσωπικό. Και εννοώ λέγοντας ότι οι εταιρείες προστατεύονταν με δασμούς, ότι αν παρήγαγαν ένα προϊόν “Α” τότε η εισαγωγή του ίδιου - αντίστοιχου προϊόντος από το εξωτερικό φορτωνόταν με τεράστιους φόρους κάνοντας το προσιτό στους λίγους μόνο, οπότε η ελληνική εταιρεία είχε εξασφαλισμένη την εγχώρια αγορά τουλάχιστον.

Παράλληλα ξεκίνησε η εγκατάλειψη της αγροτικής γης και της επαρχίας γενικότερα αφού οι συνθήκες στην πόλη εξασφάλιζαν το μεροκάματο (και άλλες κοινωνικές παροχές όπως γιατρό, δάσκαλο, ηλεκτρικό, τρεχούμενο νερό κλπ). Όμως ξέχωρα από την εσωτερική μετανάστευση ακολούθησε ένα μεγάλο ρεύμα εξωτερικής μετανάστευσης και φυγής του κόσμου προς την ναυτιλία, αφού δεν υπήρχε πρωτογενής τομέας να απορροφήσει το εργατικό δυναμικό. Το ναυτιλιακό συνάλλαγμα και τα εμβάσματα των μεταναστών προς την Ελλάδα ενώ υποστήριξαν την οικοδομή στο βαθμό που μπορούσαν, χρησιμοποιήθηκαν από τους τότε πολιτικούς για να καλύψουν το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο. Δηλαδή για να το πω με απλά λόγια χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν την αδυναμία που είχε η χώρα να παράγει και να εξάγει προϊόντα. Αφού υπήρχε εισροή συναλλάγματος η χώρα βρισκόταν σε θετικό ισοζύγιο, όμως δεν εξήγαγε προϊόντα όπως όφειλε, αλλά ψυχές. Αυτό το γνώριζαν οι πολιτικοί αρχηγοί τότε, όμως προτίμησαν να μην κάνουν τίποτα. Δεν γίνονταν εξαγωγές γιατί οι μικρές επιχειρήσεις – βιομηχανίες που υπήρχαν τότε είχαν εξασφαλισμένη την εσωτερική αγορά, και δεν μπορούσαν να εκσυγχρονιστούν ώστε να ανταγωνιστούν σε διεθνές επίπεδο, τη στιγμή που οι υποδομές παρέμεναν και παραμένουν τριτοκοσμικές. Μέχρι το 1973 στην Ελλάδα παράγονται προϊόντα χαμηλής κυρίως ποιότητας - τα οποία δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα Ευρωπαϊκά και τα Αμερικανικά - προορισμένα μόνο για την εγχώρια αγορά προς υποκατάσταση των εισαγωγών ή προς κάποιες ανατολικές χώρες (κυρίως Αίγυπτος, Αιθιοπία, Περσία).

Η μετανάστευση έφερε μια αντίστοιχη εισαγωγή εργατικού δυναμικού από Ρωσοπόντιους, Τούρκους και Πομάκους (μέχρι τους πρόσφατους Αλβανούς και Πακιστανούς) οι οποίοι ήρθαν να αντισταθμίσουν την έλλειψη χεριών στην υποτυπώδη αγροτική παραγωγή που υπήρχε ακόμη.

Οι πετρελαϊκές κρίσεις της δεκαετίας του ’70 έδωσαν το χαριστικό χτύπημα στην μικρή βιομηχανία που υπήρχε στην Ελλάδα καθώς το κόστος των πρώτων υλών ανέβηκε ενώ το βιοτικό επίπεδο των ανατολικών χωρών που απορροφούσαν τα ελληνικά προϊόντα έπεσε μη μπορώντας να αντέξει την αύξηση στο κόστος παραγωγής τους. Στην εσωτερική αγορά πριν ακόμα την δικτατορία είχε ξεκινήσει η μαύρη αγορά, καθώς οι μισθοί κρατούνταν σε χαμηλό επίπεδο. Όμως η πτώση της αξίας της δραχμής αύξανε συνεχώς το κόστος απόκτησης πρώτων υλών και κατ’ επέκταση το κόστος απόκτησης ενός προϊόντος ανά τιμή μονάδας.

Η είσοδος της χώρας στην Ευρωπαϊκή ένωση είχε σκοπό την πολιτική αναβάθμιση (με πολιτικούς δυτικού στυλ πιο δημοκρατικούς), το δημοσιονομικό όφελος (λόγω επιδοτήσεων) και την στήριξη της βιομηχανίας λόγω διεύρυνσης του εύρους αγοράς (λόγω κατάργησης δασμών). Αντί γι αυτό όμως η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή ένωση ήρθε για να σφραγίσει το μνήμα της βιομηχανίας λόγω της απελευθέρωσης των εισαγωγών, ενώ ο πληθωρισμός χτύπησε διψήφια νούμερα, λόγω της διολίσθησης της εγχώριας παραγωγής και της δραχμής. Η βιομηχανία στην Ελλάδα τότε αποτελούταν στο 90% του συνόλου της από επιχειρήσεις ο οποίες είχαν κάτω από 5 εργαζόμενους, (μοντέλο που ισχύει μέχρι σήμερα) μη δυνάμενες να εκσυγχρονισθούν, αδύνατες να αντιμετωπίσουν τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες. Η είσοδος στην Ευρωπαϊκή ένωση διέλυσε τον πρωτογενή τομέα και την αγροτική παραγωγή με την εσφαλμένη τότε ΚΑΠ (κοινή αγροτική πολιτική) η οποία στρεφόταν υπέρ των δυτικοευρωπαίων κτηνοτρόφων πλην της εξαίρεσης της Ιταλίας και της Ισπανίας. (Οι τότε αρχηγοί της Πορτογαλίας και της Ελλάδας δεν διεκδίκησαν τίποτα τυφλωμένοι από τις επιδοτήσεις με αντάλλαγμα όμως την εκποίηση της παραγωγής στις χωματερές και την απόσυρση των προϊόντων). Οι Έλληνες αγρότες έμαθαν στην εύκολη μη ποιοτική παραγωγή αφού ούτως ή άλλως το προϊόν τους θα κατέληγε στις χωματερές ενώ αυτοί θα έπαιρναν την επιδότηση ξεκούραστα. Επίσης δεν υπήρξε υποστήριξη του αγροτικού τομέα μέσω έρευνας και βελτίωσης όπως γινόταν στο εξωτερικό, ενώ οι νέοι που θα μπορούσαν να καινοτομήσουν απομακρύνθηκαν από τη γη.

Τη δεκαετία του ’80 με την κρατικοποίηση του 90% των τραπεζών και των βιομηχανιών το έδαφος έγινε ακόμα πιο άγονο για την οποιαδήποτε ανάπτυξη αφού τότε δικαίωμα στην δανειοδότηση είχαν μόνο όσοι είχαν τις κατάλληλες πολιτικές άκρες.

Με την συνθήκη του Μάαστριχ ο πληθωρισμός συγκρατήθηκε σε μονοψήφια νούμερα, όμως το δημόσιο χρέος άρχισε να διογκώνετε και στις μέρες μας να φτάνει μέχρι το 165% του ΑΕΠ. Τη δεκαετία του ’80 με την αναδιανομή του εισοδήματος η Ελλάδα λόγω της προτίμησης που δείχνει στα Ευρωπαϊκά προϊόντα γίνετε από τις μεγαλύτερες αγορές της Ευρώπης. Στον δευτερογενή τομέα το 25% είναι αυτοαπασχολούμενοι και εργοδότες, ενώ η τυποποίηση αποτελεί το 16%. Δηλαδή συνεχίζουμε να μην παράγουμε αλλά τυποποιούμε ξένα προϊόντα, ενώ υπάρχουν πολλά μικρομάγαζα, εμπορικά κλπ και πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες (αποτέλεσμα της οικοδομικής δραστηριότητας εξαιτίας της έκρηξης του τουρισμού). Η αύξηση στον τουρισμό συνέβαλε στην αύξηση της εσωτερικής κατανάλωσης, αύξηση των αυτοαπασχολούμενων, στην αύξηση των εισαγωγών (πρώτες ύλες) και στην εισροή συναλλάγματος το οποίο όμως συνεχίζει παράλληλα με το ναυτιλιακό να καλύπτει την χαμηλή εισροή συναλλάγματος από τις εξαγωγές.

Η λανθασμένη πολιτική στην Ελλάδα ήταν τέτοια, που ακόμα και αυτά τα υποκατάστατα της βιομηχανίας, δηλαδή τη ναυτιλία και τον τουρισμό, δεν μπορεί να τα στηρίξει. Στη μεν ναυτιλία απαξιώνει το ναυτικό επάγγελμα και δεν το αναγνωρίζει, απαξιώνει τη ναυτική εκπαίδευση και δεν την αναγνωρίζει σαν τριτοβάθμια, η εμπλοκή του Λιμενικού σώματος με την γραφειοκρατία του την κρατά δέσμια και το χειρότερο από όλα είναι ότι δεν δημιουργεί συνθήκες τέτοιες ώστε να επανεπενδυθεί το ναυτιλιακό κεφάλαιο πίσω στην Ελλάδα. Απαξιώνετε η ναυπηγό-επισκευαστική ζώνη και διαλύετε το ΝΑΤ με την εισαγωγή χιλιάδων Ρωσοπόντιων και την υφαρπαγή της περιουσίας του για την αγορά φρεγατών και άλλων υλικών με τους γνωστούς τρόπους λειτουργίας και «διαφάνειας» του ελληνικού κράτους. Το λιμενικό σώμα συνδέθηκε άμεσα με την ναυτιλία (διεθνής και εγχώρια) ενώ δεν δημιουργήθηκε ακτοφυλακή στα πρότυπα των δυτικών κρατών με την ανάλογη αποτελεσματικότητα.

Στον δε τουρισμό ο βιασμός του ελληνικού περιβάλλοντος, η έλλειψη αποχετευτικών δικτύων, ο διακοσμητικός ρόλος του ΕΟΤ, η άναρχη δόμηση, η έλλειψη καθαριότητας, η μόλυνση των θαλασσών, η τάση για ευκαιριακό κέρδος, η έλλειψη προστασίας των ιδιοκτητών των καταλυμάτων από touroperator του εξωτερικού, η έλλειψη των υποδομών (δρόμων – λιμανιών – τηλεφωνικών γραμμών – ηλεκτροδότηση - αποχέτευση), οι ανύπαρκτες συγκοινωνίες, η εγκατάλειψη των αρχαιολογικών χώρων, το μονοπώλιο της κρατικής Ολυμπιακής αλλά και η συνεχής κερδοσκοπία - αισχροκέρδεια, η έλλειψη σταθερού οικονομικού περιβάλλοντος μέχρι το σημερινό πανάκριβο Σπατόσημο, και την λειτουργία των ΤΑΧΙ συνθέτουν την επικήδειο του τουρισμού ο οποίος έχει συνεχώς μια φθίνουσα πορεία.

Στην Ελλάδα τις δεκαετίες του 1980 – 2000 συνεχίζουμε να εισάγουμε τα πάντα, και να παράγουμε ελάχιστα. Ακόμα και βασικά αγροτικά προϊόντα εισάγονται, χαρακτηριστικό παράδειγμα το γάλα για να μην αναφέρω περισσότερα. Αυτή η καταναλωτική μανία ενισχύετε περισσότερο μετά την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ όπου το φθηνό χρήμα από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα ρέει άφθονο μέσα από καταναλωτικά δάνεια με αποτέλεσμα την διόγκωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, δηλαδή το ισοζύγιο μεταξύ εισαγωγών και εξαγωγών. Η Ελλάδα με την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 απογυμνώνετε, βρίσκετε χρεωμένη και αδυνατεί να αποπληρώσει τα δάνεια της αφού δεν εξάγει. Έρχονται στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα της όπως διεφθαρμένοι πολιτικοί, κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις, κακός συνδικαλισμός, χαμηλή παραγωγικότητα, δάνεια φούσκες, μίζες κλπ και εκεί έρχεται το μνημόνιο για να την βγάλει από τη δύσκολη θέση. Όμως αυτές τις ελλείψεις το μνημόνιο προσπαθεί να τις καλύψει με την φορολόγηση. Αν υπήρχε πρωτογενής τομέας και παραγωγική δραστηριότητα ένα τέτοιο μέτρο ίσως έφερνε αποτέλεσμα. Σε μια χώρα όμως σαν την Ελλάδα όπου το 35% του πληθυσμού είναι αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες, η υπέρμετρη φορολόγηση έχει σαν αποτέλεσμα την γιγάντωση της παραοικονομίας και την γενικότερη ύφεση.

Έτσι βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο όπου προσπαθεί η Ελλάδα να καλύψει τα λάθη του παρελθόντος με την αφαίμαξη της μεσαίας τάξης και των συνταξιούχων καθώς αποτελούν το εύκολο θήραμα, δίχως να παρέχει συνθήκες για να μπορέσει να αναπτυχθεί επιχειρηματικά, και βιομηχανικά. Το έδαφος συνεχίζει να είναι άγονο κυρίως λόγο του αναξιόπιστου κράτους, των συνεχόμενων αλλαγών των οικονομικών συνθηκών, της φοροδιαφυγής, και της έλλειψης υποδομών. Κάθε κυβέρνηση που αλλάζει φέρνει άλλους νόμους και άλλους φόρους.

Το κόστος παραγωγής δεν μπορεί να υπολογιστεί συχνά ούτε σε επίπεδο χρόνου (παράδειγμα πέρυσι όπου το ΦΠΑ άλλαξε 3 φορές – τα τέλη κυκλοφορίας αλλάζουν ανάλογα με το δημοσιονομικό έλλειμμα κλπ) – οι ασφαλιστικές εισφορές το ίδιο. Υπάρχουν ακόμα περιοχές της χώρας όπου το internet δεν έχει φτάσει, η επικοινωνία μεταξύ της πρωτεύουσας και της πχ Πάτρας γίνεται μέσω δρόμων μονής κυκλοφορίας (έλλειψη υποδομών). Η κατάσταση συνεχίζει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο καθώς οι κυβερνώντες είναι απλά ανίκανοι να διαχειριστούν γεγονότα τέτοιας τάξης μεγέθους και κάνουν σπασμωδικές κινήσεις μόνο και μόνο για να διατηρήσουν την θέση τους ή να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των πιστωτών μας. Δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν και δεν χάραξαν πρόγραμμα 15-ετούς διάρκειας το οποίο να χρειάζεται αυξημένη πλειοψηφία στην βουλή για να περάσει, ώστε να είναι δεσμευτικό και με βάθος. (χαρακτηριστικό παράδειγμα η παιδεία όπου ποτέ καμία κυβέρνηση δεν διατήρησε το υπάρχον καθεστώς εξετάσεων ενώ το ακριβώς αντίθετο γίνετε στην Αγγλία όπου διαθέτει εκπαιδευτικό σύστημα ίδιο από την εποχή της Θάτσερ ακόμα) Έτσι κάθε 2 και 3 χρόνια ο κάθε υπουργός έφτιαχνε και μια σειρά νέων νόμων ανατρέποντας τις συνθήκες, συχνά προς το χειρότερο, ενώ στην ίδια κυβέρνηση μετά τον ανασχηματισμό οι ίδιοι νόμοι ξανά αλλάζουν, και αυτό θέλουμε να το λέμε σοβαρότητα, και σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον, ανάπτυξη κλπ. Ο ασταθέστατος χώρος της παιδείας έχει σαν αποτέλεσμα την παραγωγή ως επί το πλείστον ανθρώπινου δυναμικού δίχως πρακτικών γνώσεων δίχως το αντίστοιχο επίπεδο του εξωτερικού, με προτεραιότητα την αποστήθιση, δίχως γνώση χρήσης Η/Υ, την ανυπαρξία έρευνας, την μη σύνδεση της επιστήμης με την παραγωγή κλπ. Σε μια τουριστική περιοχή με αρκετά δωμάτια αναλόγως και του πληθυσμού της στην Κεφαλονιά το internet ήρθε μόνο όταν έγινε απευθείας παράκληση στον τότε πρωθυπουργό, νωρίτερα ο ΟΤΕ κωλυσιεργούσε για 2 ολόκληρα χρόνια, την στιγμή που στην Ευρώπη αναπτύσσονταν δίκτυα οπτικών ινών (παράδειγμα έλλειψης υποδομών και λειτουργίας του κράτους). Ένα χαρακτηριστικό της έλλειψης δομών και δαιδαλωδών διαδικασιών του κράτους είναι το γεγονός ότι πολλοί ανώτατοι αξιωματικοί των σωμάτων ασφαλείας αμέσως μετά την συνταξιοδότηση τους παίρνουν θέση διευθυντή σε μεγάλες εταιρείες. Όχι γιατί έχουν απαραίτητα τα προσόντα αλλά γιατί έχουν τις γνωριμίες και τις άκρες. Γνωρίζουν πως δουλεύει το σύστημα από μέσα και ξέρουν ποια νήματα να κινήσουν και σε ποιο υπουργείο ώστε να ξελασπώσει η εταιρεία. Για να κάνεις οτιδήποτε στην Ελλάδα δεν χρειάζονται προσόντα αλλά γνωριμίες, και αυτό είναι κάτι που ισχύει από το 1950 και μετά, δηλαδή είναι πολύ βαθιά χαραγμένο στο DNA μας.

Όλες αυτές τις αδυναμίες της χώρας έρχεται να καλύψει το νέο μνημόνιο. Δυστυχώς όμως περνώντας τον κόσμο δια πυρός και σιδήρου αφού σαν προτεραιότητα έχει τεθεί η κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας. Ελπίζω μόνο εκτός των αρνητικών που κουβαλάει μαζί του να μπορέσει να ανατρέψει και όλα εκείνα που αναφέρω παραπάνω και κρατούν δέσμια την Ελλάδα ουραγό στην Ευρωπαϊκή ανάπτυξη και πρωτοπόρο στη διαφθορά. Αν θέλουμε αυτές τις αλλαγές με αντάλλαγμα όμως την οικονομική μας επιβίωση σαν λαός και την αναδόμηση της κοινωνίας θα φανεί στις επόμενες εκλογές.

Είναι όμως οι πολιτικοί μας ικανοί να αλλάξουν οι ίδιοι αλλά και να αλλάξουν τις δομές του κράτους όπως λειτουργεί ως τώρα; Σίγουρα όχι μόνοι τους καθώς δεν έχουν δείξει τέτοια δείγματα γραφής έως τώρα αφού διατηρούν το ψηφοθηρικό τρόπο λειτουργίας τους, γι’ αυτό και βρίσκονται υπό την επιτήρηση της τρόικας. (παράδειγμα ο νόμος που πήγαν να περάσουν σχετικά με την οικονομική ενίσχυση που δέχονται και που τον απέσυραν άρον άρον.)

Η ίδια η τρόικα όμως, έχει σκοπό όντως την αναμόρφωση του κράτους και των υποδομών του, ή μόνο την αποπληρωμή των δανείων και την υφαρπαγή του φυσικού πλούτου της Ελλάδας; Και αυτό θα φανεί στις επόμενες εκλογές. Κοιτώντας όμως πίσω την ελληνική ιστορία βλέπω ότι όποτε η Ελλάδα στράφηκε προς τις μεγάλες δυνάμεις τις περισσότερες φορές προδόθηκε και αυτό φάνηκε να το ξέχασαν οι πολιτικοί μας όταν προσέτρεξαν στην Ευρώπη για δανεικά και διαγγέλματα από το Καστελόριζο.

Αν μετά τις εκλογές δούμε μια κυβέρνηση η οποία θα αρχίσει τα ίδια, στήνοντας και ξεστήνοντας υπουργεία, επιτροπές και υπηρεσίες, βολεύοντας ημέτερους και κουμπάρους, καθυστερώντας τις βαθιές τομές που χρειάζονται στη δομή του κράτους, συγκαλύπτοντας την φοροδιαφυγή, κουκουλώνοντας σκάνδαλα, εμμένοντας σε δημόσια έργα αξίας και φιλοσοφίας προηγούμενων δεκαετιών, και με τις ευλογίες της τρόικας τότε σημαίνει πως μυαλό δεν βάλαμε και πάμε γραμμή για την χρεοκοπία και το ξεπούλημα. Και αυτό γιατί η αύξηση των εξαγωγών που παρουσιάζεται τελευταία οφείλεται στην μη απορρόφηση των προϊόντων στην εγχώρια αγορά κι όχι στην εξωστρέφεια των επιχειρήσεων.

*Ο Διονύσης Γαρμπής είναι πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού