Δύο είναι τα σενάρια τα οποία εξετάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την Ελλάδα. Πρώτο σενάριο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του εκπροσώπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην τρόικα, κ. Πόουλ Τόμσεν, ο σχεδιασμός μέτρων για την επιπλέον μείωση του ελληνικού χρέους, με την προϋπόθεση η Ελλάδα να έχει επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ, όσο προβλέπει δηλαδή το Μνημόνιο για το επόμενο έτος, τα όποια μέτρα θα εφαρμοστούν σε δύο δόσεις. Το δεύτερο σενάριο μαρτυράται από τα επίσημα χείλη του κ. Φράνκ Σέφλερ -μέλος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Γερμανικής βουλής και βουλευτή του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της κ. Μέρκελ- ο οποίος τόνισε πως λόγω νομικών εμποδίων δεν προτίθεται νέο κανονικό κούρεμα για το ελληνικό δημόσιο χρέος, αλλά η εφαρμογή ενός προγράμματος, σύμφωνα με το οποίο θα προβλέπεται η αναστολή πληρωμής των τόκων ή η απευθείας χρηματοδότηση της χώρας μας.

Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω, πως η Ελλάδα σύμφωνα με το πρώτο πακέτο στήριξης έλαβε δάνεια από τις χώρες της Ευρωζώνης ύψους 53 δις ευρώ σε δύο δόσεις, για τα οποία πληρώνει επιτόκιο περίπου 0,8% (Euribor + 0,5%), το οποίο μεταφράζεται σε περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, καθώς και από το 2013 μέχρι το 2022 έχουν ανασταλεί οι καταβολές των δόσεων από το ΕΤΧΣ, το ύψος των οποίων φτάνει τα 160 δις ευρώ. Όσον αφορά τα δάνεια του ελληνικού κράτους από το ΕΤΧΣ και την περίπτωση μείωσης του επιτοκίου, οι πιθανότητες είναι μηδαμινές καθώς η χώρα μας δανείζεται με περίπου το ίδιο κόστος που δανείζεται το ΕΤΧΣ από τις αγορές. Στην περίπτωση που, τελικά ισχύσει ένα τέτοιο σενάριο, τότε τα κέρδη για τους Έλληνες φορολογούμενους θα είναι περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ και αν συνυπολογίσουμε και τα 400 εκατ. ευρώ από την μείωση του επιτοκίου των 53 δις, τότε το όφελος ανέρχεται στα 1,1 δις ευρώ ετησίως.

Το ερώτημα που γεννάται είναι, πως είναι δυνατόν μια χώρα βαθιάς οικονομικής ύφεσης να εκμεταλλευτεί ένα τόσο μικρό-για τα δεδομένα της χώρας μας-ποσό, όταν δεν υπάρχουν τα περιθώρια ανάπτυξης; Ο τρόπος είναι ένας και μοναδικός, η επιμήκυνση αποπληρωμής των δανείων της Ελλάδας. Με τον τρόπο αυτό η Ευρωζώνη θα καταφέρει δύο σημαντικά πράγματα για την χώρα μας:
• Την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και
• Την προσέλκυση ξένων επενδυτών

Σε κάθε άλλη περίπτωση, μια πιθανή αποτυχία του προγράμματος, θα σημάνει την έναρξη ένος φάβλου κύκλου, γνωστού στις τάξεις του ελληνικού λαού. Οι ξένοι επενδυτές θα έχουν αμφιβολίες για την ελληνική αγορά, με αποτέλεσμα η ανάπτυξη να παγώσει, να μην υπάρχει ροή χρήματος στις ελληνικές αγορές και η τρύπα της ύφεσης και του ελλείματος να αυξάνεται. Με τη σειρά του το ΔΝΤ να αυξάνει τις πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση για νέα ανέφικτα μέτρα, στο βωμό των οποίων θυσιάζεται η δημόσια περιουσία, και τη κυβέρνηση με εκβιαστικές μεθόδους να ζητάει την ψήφιση των μέτρων ή την προσφυγή στις κάλπες.

Με πρόφαση πως ο Έλληνας πολίτης δεν θέλει πρόωρες εκλογές, ο κ. Σαμαράς εκβιάζει το ελληνικό κοινοβούλιο να ψηφίσει τα μέτρα. Με τέτοια εκβιαστικά διλλήματα, ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του, το μόνο που καταφέρνουν είναι να εξοργίζουν τον ελληνικό λαό και να εμπαίζουν με την νοημοσύνη του. Ας υποθέσουμε πως προκηρύσσονται εκλογές μέσα στο Φθινόπωρο. Αυτό που έχουμε να πούμε με σιγουριά είναι πως τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ θα εκτοξευθούν, αναδεικνύοντας ο λαός το ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα, έχοντας 130-140 έδρες, τη Ν.Δ από 129 έδρες να παίρνει 60-70, το ΠΑ.ΣΟ.Κ από 33 και το «ιδρυτικό» ποσοστό του 12,3%, να συμπληρώνει 20 έδρες και τη ΔΗΜΑΡ να εξελέγει το πολύ 10 βουλευτές, χαροπαλεύοντας να μπει στη βουλή. Μια τέτοια κίνηση, αυτομάτως, ανοίγει το δρόμο των πρόωρων...πολιτικών συντάξεων. Επομένως, εύκολα κανείς βγάζει το συμπέρασμα πώς πρώτα από όλους οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές ΔΕΝ εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτικών κομμάτων, καθώς θα αποτελέσουν την ταφόπλακα πολλών πολιτικών προσώπων.

Ο κ. Σαμαράς εκπλήρωσε την προσωπική του επιθυμία, γατζώθηκε στην εξουσία, και το λιγότερο που μπορεί να χαρακτηριστεί η κίνηση εξαγκελίας πρόωρων εκλογών, είναι πολιτικά ανώριμη. Κανένας Πρωθυπουργός δεν οδηγεί την χώρα σε πρόωρες εκλογές, επειδή το επιθυμεί ο λαός, πριν συμπληρωθεί η τετραετία. Έτσι τα σενάρια περί οδήγησης της χώρας σε κάλπες, είναι απλά...σενάρια.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε πεί την ακόλουθη ρήση: «κανείς δεν μπορεί να σε καβαλήσει αν δεν είσαι σκυμμένος». Η ελληνική κυβέρνηση, με ελαφρά τη καρδία και χωρίς κανένα ίχνος εθνικής υπερηφάνειας, θα σκύβει το κεφάλι, ψηφίζοντας κάθε μέτρο, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των δανειστών, βάζοντας στην άκρη την ιδιότητά τους ως εκπρόσωποι του ελληνικού λαού και την υπεράσπιση των δικών του συμφερόντων.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΠ. ΣΠΥΡΑΤΟΣ

Τοπικός Σύμβουλος Δημοτικής
Κοινότητας Ληξουρίου
Αναπληρωτής Γραμματέας Ν.Ε.
Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ Κεφαλονιάς