Η σημερινή τραγική κατάσταση της οικονομίας με τις δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια δεν είναι αποτέλεσμα μιας δυσμενούς συγκυρίας αλλά μιας συγκεκριμένης πολιτικής που ακολουθήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Ολόκληρη η οικονομία είναι προβληματική. Από το 1973 η χώρα έχει μπει σε περίοδο βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης, που ήταν κατ' αρχή κρίση της μεγάλης βιομηχανίας. Αυτή η βιομηχανία ήταν χρηματιστικά και τεχνολογικά εξαρτημένη από το ξένο κεφάλαιο. Είχε ειδικευτεί σε διαδικασίες απλής συναρμολόγησης του τελικού προϊόντος με ασήμαντο ποσοστό προστιθέμενης αξίας και εισαγωγή των ενδιάμεσων προϊόντων. Καμιά απολύτως προσπάθεια δεν έγινε για την αυτοδύναμη παραγωγή έστω τμημάτων κεφαλαιουχικού εξοπλισμού-ενδιάμεσων προϊόντων. Οποιαδήποτε λοιπόν πολιτική αύξησης των εξαγωγών, αύξανε αυτόματα τις εισαγωγές των παραπάνω προϊόντων με αποτέλεσμα το φαύλο κύκλο της διεύρυνσης των εξωτερικών ελλειμμάτων.

Οι ελάχιστες επενδύσεις που έγιναν λοιπόν στις τελευταίες δεκαετίες μόνο τυπικά μπορούν να θεωρηθούν σαν τέτοιες. Έγιναν σε παραδοσιακούς κλάδους καταναλωτικών αγαθών, κορεσμένους και χωρίς μέλλον. Καμιά επένδυση δεν έγινε είτε σε κλάδους με τεχνολογίες αιχμής, είτε σε μεσαίους κλάδους με εκσυγχρονισμό του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού. Έτσι το κόστος ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος ήταν ψηλό, τα προϊόντα ήταν χαμηλής ή μεσαίας ποιότητας και δεν παράχθηκαν σε αρκετές ποσότητες και στο απαιτούμενο χρόνο. Η παραγωγικότητα ήταν χαμηλή, τα προϊόντα δεν ήταν ανταγωνιστικά. Και το ζήτημα γίνεται ακόμη πιο τραγικό αν αναρωτηθούμε τι θα παρήγαγε και θα πούλαγε αυτή η μεγάλη βιομηχανία αν δεν υπήρχαν όλα τα σκανδαλώδη προνόμια των φοροαπαλλαγών, που συνιστούσαν έμμεση επιδότηση. Αν δεν υπήρχε η απευθείας επιδότηση από τους καταθέτες του τραπεζικού συστήματος μέσω του μηχανισμού των αρνητικών επιτοκίων. Αν αφήνονταν να λειτουργήσει σύμφωνα με τους σκληρούς νόμους της ελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας.

Θα ήταν απλά βαρκούλα στους τυφώνες και τις θύελλες του αδυσώπητου καπιταλιστικού ανταγωνισμού και θα βούλιαζε πάραυτα.

Αυτή όμως τη χρεοκοπία και το οριστικό θάψιμο τους σαν επιχειρηματίες καπιταλιστές της παραπάνω βιομηχανίας κατόρθωσαν να το αποφύγουν, έχοντας αναγάγει σε επιστήμη τις απάτες και τις κομπίνες και με αυτή ακόμη την έννοια του αστικού νόμου. Άρχισαν βαθμιαία να προσφεύγουν σε αυξημένο δανεισμό, να αποσύρουν τα κεφάλαια τους και να τα περνάνε παράνομα σε συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Υποτιμολογήσεις, υπερτιμολογήσεις, δαίδαλος ψεύτικος εταιριών-φαντασμάτων στο εξωτερικό που είχαν δήθεν την κυριότητα των μετοχών, παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος, φοροδιαφυγή, ληστεία των δανείων, με χρέη σε τράπεζες, ΔΕΗ, ΙΚΑ κ.λ.π. Δεν υπήρχε-υπάρχει μεγάλο όνομα που να μην έχει διαπρέψει και κατηγορηθεί για μερικές από τις παραπάνω απάτες.

Ενώ λοιπόν η χώρα είχε μπει σε περίοδο αποβιομηχάνισης, ανεργίας, πτώσης του βιοτικού επιπέδου και υπερχρέωσης, ενώ οι επιχειρήσεις τους είχαν ουσιαστικά χρεοκοπήσει αυτοί οι μεγαλόσχημοι μαζί με τα παιδιά εγγόνια, δις-τρισέγγονα τους ευημερούν έως σήμερα και έχουν συγκεντρώσει τεράστια περιουσία εδώ και στο εξωτερικό. Και επειδή στις σημερινές συγκυρίες (με επικεφαλής της Ν.Δ. τον «εθνοσωτήρα» Α. Σαμαρά και ένα ΠΑΣΟΚ που ξεπούλησε στην κυριολεξία την χώρα) υπάρχει μια προσπάθεια καθαγιασμού των αρχιαπατεώνων νεοδημοκρατών, θα θυμίσουμε γρήγορα γρήγορα το σκάνδαλο των σκανδάλων των «προβληματικών» επιχειρήσεων της περιόδου 77-81, όπου μια χούφτα οικονομικοί υπουργοί και μετέπειτα ηγέτες της Ν.Δ. αποφάσισαν με το αζημίωτο, τη χρηματοδότηση των «προβληματικών» επιχειρήσεων, γνωρίζοντας ότι τα δάνεια δεν θα επιστρεφόταν ποτέ!!.

Σκαλιστήρης, Στράτος-Κατσάμπας της Πειραϊκής Πατραϊκής (ο μεγαλομέτοχος Στράτος ήταν υπουργός της Ν.Δ.!!), Τσάτσοι των Τσιμέντων Ηρακλής, Κιοσέογλου των Τσιμέντων Χαλκίδας, Φιξ, Αγγελόπουλοι της Χαλυβουργικής, Μποδοσάκης-Αθανασιάδης με τη Λάρκο-Πυρκάλ, είναι μόνο μερικά από τα πιο γνωστά ονόματα.

Βέβαια την αρχή έκανε ο καθηγητής πανεπιστημίου ο ντόκτορας!! Ανδρεάδης διοικητής και ιδιοκτήτης της Εμπορικής Τράπεζας μέχρι το 1975 που χρηματοδοτούσε παράνομα τις ιδιωτικές του επιχειρήσεις, χρησιμοποιώντας τις καταθέσεις και το κεφάλαιο της τράπεζας.

Αυτές οι επιχειρήσεις και ορισμένες άλλες βρέθηκαν μετά το 1981 με συνολικά χρέη πάνω από 350 δισεκατομμύρια!!, ποσό αμύθητο εάν το μετατρέψουμε σήμερα σε ευρώ. Μετά φυσικά έπιασε δουλειά πάνω σε αυτές το ΠΑΣΟΚ, με τον ερχομό του στην εξουσία, και ολοκλήρωσε το θεάρεστο έργο του πλιάτσικου και της αρπαχτής.

Για να είμαστε όμως δίκαιοι με όλους τους παραπάνω θα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι μόνοι τους δεν θα μπορούσαν να πετύχουν την παραπάνω δραστηριότητα τους. Το επίσημο κράτος και το πολιτικό του προσωπικό έχει χαράξει σαν έμβλημά του το σύνθημα προς τους καπιτάλες: κάντε απάτες ληστεύετε τα χρήματα του λαού, φοροδιαφεύγετε, βγάζετε παράνομα συνάλλαγμα. Σε αυτές τις δραστηριότητες ο πρώτος σας βοηθός, συνεργάτης, συμμέτοχος και συνένοχος είμαι εγώ το κράτος.

Επειδή προβλέπουμε ότι κάποιοι μυαλοφυγόδικοι θα μας πουν ότι θυμηθήκαμε εκ του πονηρού μόνο την περίοδο της Ν.Δ. (δεν αναφέραμε λέξη βέβαια για την περίοδο των σκανδάλων του «καταλληλότερου»!! πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή) συνεχίζουμε σύντομα γιατί είναι λίγο πολύ γνωστά τα «επιτεύγματα» του ΠΑΣΟΚ από το 1981 και εντεύθεν. Οι συγκυρίες λοιπόν του ανέθεσαν την διαχείριση των περιβόητων ΜΟΠ, Α,Β,Γ,Δ,Ε.....την μισή αλφαβήτα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων που το τσιμπούσι και η κλεψιά πήγε σύννεφο. Αν μάλιστα προσθέσουμε τα τεράστια σκάνδαλα τα σχετικά με τις προμήθειες εξοπλισμού των ενόπλων δυνάμεων, στα οποία ήταν μπλεγμένοι φαύλοι υπουργοί, μεσάζοντες, κηφήνες, κλαρούχοι-άκαπνοι στρατηγοί η εικόνα της διαφθοράς και σήψης ολοκληρώνεται. Δεν έμεινε τίποτε όρθιο. Α ξεχάσαμε τον περιβόητο κλεφτοκοτά Κοσκωτά και τα τσιράκια του. Γιατί και οι απάτες είναι μια τέχνη, μια επιστήμη, που απαιτεί να κρατάς τα προσχήματα, να μην πιάνεσαι στα πράσα. Και ο Κοσκωτάς φάνηκε τελείως ερασιτέχνης, με νοοτροπία κλεφτοκοτά σε αυτόν τον τομέα. Το είχε πει άλλωστε στη βουλή με την κυνική ειλικρίνεια που τον διακρίνει ο βαθύς γνώστης του ζητήματος Μητσοτάκης: «Στο εξωτερικό τρόμαξαν με τη χαμηλή ποιότητα της απάτης».

Παραπάνω φίλε αναγνώστη και ψηφοφόρε σου παραθέσαμε λίγα μόνο «επιτεύγματα» (ο χρόνος και ο τόπος δεν μας το επέτρεψε να πλατειάσουμε) από το θεάρεστο έργο των δύο πολιτικών σχηματισμών που καταλήστευσαν και λεηλάτησαν την χώρα επί δεκαετίες. Καλείσαι όμως σήμερα και την ερχόμενη Κυριακή να διαλέξεις για την τύχη την δική σου, των παιδιών σου και των επόμενων γενιών. Θα τους κάνεις την χάρη για άλλη μια φορά;;. Μπορείς πλέον να περιμένεις τίποτε από δαύτους;;. Διορισμό;;, ρουσφέτια;; καλύτερες μέρες;;. Θα γίνεις συνυπεύθυνος με τους φαύλους και εξωνημένους νεοδημοκράτες και πασόκους;;.

Γνωρίζουμε ότι μερικοί από αυτούς είναι έντιμοι αλλά συνένοχοι για το έγκλημα της υποθήκευσης της χώρας για δεκαετίες στο ΔΝΤ και έπρεπε προ πολλού να έχουν παραιτηθεί εάν ήθελαν να περισώσουν κάτι από την χαμένη τους τιμή.

Τα κριτήρια λοιπόν για την ψήφο του Κεφαλλονίτη πρέπει να είναι καθαρά πολιτικά. Να επηρεαστεί αρνητικά από τα καραγκιοζιλίκια που συμβαίνουν τοπικά και ιδιαίτερα στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Ένα κόμμα που έχει στερήσει από τον εαυτό του την δυνατότητα να κυβερνήσει την χώρα. Παίζει ρόλο διακοσμητικό του πολιτικού σκηνικού, άκρως παθητικό. Κυριαρχείται από ανθρώπους με αποξηραμένους τους γεννητικούς αδένες της δράσης χωρίς ιδεολογία και πιστεύω.

Όσα χρόνια κυβερνάει δεν έχει κατορθώσει να ψελλίσει ούτε απόπειρα κριτικού λόγου και έγκυρης αντίστασης στην ιδεολογική τρομοκρατία της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης. Κυριαρχούμενο από βαθιά συμπλέγματα μειονεξίας περιφέρεται στην πολιτική σκηνή σαν ηττοπαθής Λευκορώσος χωρίς πολιτικό αντίλογο, κριτική αντιπρόταση, διαφορετική εκδοχή, άλλη οπτική. Τα στελέχη της τρέχουν να υιοθετήσουν τη γλώσσα, τα κριτήρια, τις αξιολογήσεις του ΠΑΣΟΚ. Όλο αυτό το συνονθύλευμα που ακούει στο όνομα Ν.Δ. δεν έχει τίποτα δικό της να αντιτάξει στον ιδεολογικό μονόδρομο της κατεστημένης "προοδευτικής" ασυδοσίας γιατί δεν πιστεύει σε τίποτα. Το πνευματικό της κενό είναι ολοφάνερο.

Όσο για τα τοπικά στελέχη της Ν.Δ. και ορισμένους νεόφερτους αλεξιπτωτιστές αλλά και τους υποψηφίους της βουλευτές δεν θέλουμε σήμερα να αναφερθούμε και να τους στολίσουμε δεόντως με κοσμητικά επίθετα!!. Όχι γιατί δεν τους αξίζει αλλά για άλλους λόγους ανεξάρτητους από την θέληση μας.......

Μόνο μια γρήγορη αναφορά θα κάνουμε σε σχέση με τα προεκλογικά τους φυλλάδια που μας συγκίνησαν!! αφάνταστα, καθώς είναι διάχυτη η προβολή ενός αγοραίου συναισθηματισμού, αντάξιο σκηνοθέτη της Βουγιουκλάκη, Μάρθας Βούρτσης και Ξανθόπουλου (ο βιοπαλαιστής!!, ο ένας από εμάς......ή στην οικοδομή με το μυστρί και το πηλοφόρι!!).

Στις διάφορες τοπικές προεκλογικές αθλιότητες δεν μπορούσε να μην πρωταγωνιστεί και μερίδα του τοπικού έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. Άλλη μια πληγή του σημερινού πολιτικού συστήματος. Οι κωλοτούμπες, τα ψέματα, οι εξαρτήσεις στην ημερήσια διάταξη.

Κάποιοι εκτιμούμε ότι δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, ότι δηλαδή η κοινωνία στενάζει ενώ αυτοί ασχολούνται με ίντριγκες και καμαρίλα. Εμείς απλά προς ώρας το γλεντάμε, διασκεδάζουμε, ριλαξάρουμε με όλους αυτούς τους ταρτούφους που έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να ωφεληθούν από τις βουλευτικές συγκυρίες.

Ένα είναι σίγουρο ότι οι ντόπιοι «Ναπολέοντες» έχουν αποφασίσει να ταΐσουν τον κοσμάκη κουτόχορτο.

Γεράσιμος Π. Φιλιππάτος

ΥΓ1: Γίνεται κατανοητό από το κείμενό μας ότι η επιλογή του Κεφαλονίτη δεν είναι άλλη παρά η ψήφιση «μικρών» κομμάτων σε όποια πλευρά και εάν ανήκει. Κόμματα που έχουν κάνει το λιγότερο κακό στους θεσμούς, στην κοινωνία και το λαό. Τα κριτήρια λοιπόν επιλογής να είναι καθαρά πολιτικά και αντιμνημονιακά, ενάντια σε αυτό το ανθρωποκτόνο καθεστώς.

ΥΓ2: Εδώ και καιρό λαμβάνουμε ανησυχητικά μηνύματα δυσαρέσκειας, γκρίνιας και αποστασιοποίησης για τα τοπικά πεπραγμένα. Από την Έρισο, την Πύλαρο, την Θηνιά μέχρι το Αργοστόλι και την Λειβαθώ. Μας αναφέρουν συγκεκριμένα παραδείγματα που μας προβληματίζουν ακόμα και εμάς τους αισιόδοξους. Να τους καθησυχάσουμε;;. Υπάρχει χρόνος για διορθωτική πορεία;;. Να περιμένουμε απαντήσεις;;. Το σίγουρο είναι ότι πολλά έχουμε να πούμε μετά τις εκλογές και τότε ο θεός να βάλει το χέρι του.