Μπράτσα και πατρίδα - Του Κώστα Γιαννακίδη
Αν αυτό που ζεις είναι η Timeline σου, τότε η δική μου ζωή χθες γέμισε φουσκωμένα μπράτσα. Φωτογραφίες από τα κορμιά των δύο δολοφονημένων ανδρών, όταν ακόμα το αίμα ήταν ζεστό μέσα τους. Κοντινές λήψεις στα tatoo, στη σβάστικα, στα συνθήματα-τώρα θα χαθούν και αυτά, μαζί με τη σάρκα που σημάδεψαν. Και όσο περιμένω να διαβάσω το άρθρο-καταπέλτη για τα αναβολικά και την παράνομη διακίνησή τους σε ημιυπόγεια γυμναστήρια, χαζεύω την κουβέντα για τα πολιτικά τους φρονήματα. Ο Παπαδημούλης, που πια πολιτεύεται ως εκπρόσωπος του twitter, λυπάται για τη δολοφονία «των ναζί», ο αδερφός του θύματος απαντά και η Χρυσή Αυγή αναπαράγει τις δηλώσεις του. Τι κάθομαι και τα διαβάζω; Μικρή σημασία έχουν όλα αυτά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ό,τι και αν πεις, την τελευταία λέξη τη λέει ο παπάς. Δύο ζωές χάθηκαν, μερικές ακόμα θα καταστραφούν και αν προσθέσεις γονείς και συγγενείς, θα μετρήσεις πολλές φορές τα δάχτυλά σου για να βγάλεις τους ρημαγμένους.
Που λέτε, σκέφτομαι ότι είναι πια πολλοί όπως οι δύο που κατεβαίνουν στο χώμα. Πάντα ήταν αρκετοί, αλλά τώρα είναι περισσότεροι-τώρα είναι trend. Δεκάδες χιλιάδες νέοι άνδρες που φουσκώνουν σώματα, τα γεμίζουν σταυρούς, συνθήματα και θυρεούς και μετά βάζουν το κεφάλι κάτω από τη μηχανή του κουρέα. Α, ναι, είναι τάση. Δεν είναι, απλώς, τα αγόρια που θέλουν να φτιάξουν ένα ωραίο κορμί. Είναι τα αγόρια που θέλουν να μεταμορφώσουν το σώμα τους σε μία μηχανή που τρομάζει. Παλιά δεν ήταν έτσι. Στο προηγούμενο σύμπαν ο «μποντιμπιλντεράς» έχτιζε σώμα για να πάει σε κανέναν διαγωνισμό, άντε να τρομάξει και εμάς τους χαλαρούς στις παραλίες. Τώρα είναι κάπως αλλιώς. Υπάρχει ιδεολογικό υπόστρωμα και διαθέσιμο πεδίο συνάντησης. Αν δεν είναι οι Θερμοπύλες, θα είναι το γυμναστήριο της γειτονιάς και μετά ο δρόμος. Ο κόσμος έχει γίνει πιο σκληρός, το ακραίο είναι πλέον προορισμός. Σκοτώνονται για λίγα κατοστάρικα και δεν σου κάνει εντύπωση. Έχει γεννηθεί ένας νέος τύπος Έλληνα. Ο νέος εθνικισμός χτίζεται πάνω σε μυς και σίδερα. Προφανώς επειδή εκεί υπάρχει έδαφος, δεν έχει μείνει και κάτι άλλο. Υπερήφανοι για τα μπράτσα που φτιάξαμε με αναβολικά, λάτρεις μίας πατρίδας που φτιάχτηκε με ψέματα.
Αναδημοσίευση από το protagon.gr