• Τον μήνα Δεκέμβριο, οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τη γέννηση του Διονύσου, αποκαλώντας τον «Σωτήρα» και «θείο βρέφος». Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία η μητέρα του ήταν μία θνητή γυναίκα, η Σεμέλη, και ο πατέρας του ο Δίας ο βασιλιάς των θεών. Ο ιερέας του Διονύσου διέθετε μία ποιμαντορική ράβδο όπως και ο «καλός ποιμήν». Στις 30 Δεκεμβρίου οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν την αναγέννησή του.

• Το πιο γνωστό έθιμο σε όλο τον χριστιανικό κόσμο είναι τα κάλαντα που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ο Όμηρος κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο νησί της Σάμου μαζί με μια ομάδα παιδιών, συνέθεσαν τα κάλαντα. Στην αρχαία Ελλάδα τα κάλαντα συμβόλιζαν τη χαρά, τον πλούτο και την ειρήνη. Τα παιδιά τραγουδούσαν τα κάλαντα μόνο στα σπίτια των πλουσίων και πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι κρατώντας μία ελιά ή ένα κλαδί δάφνης στολισμένα με μαλλί και διάφορα είδη φρούτων. Τα παιδιά κρεμούσαν το κλαδί στα σπίτια τους όπου παρέμενε για το υπόλοιπο του έτους. Το τραγούδι  του Ομήρου, συναντάμε σήμερα με μικρές παραλλαγές στα κάλαντα της Θράκης.

"Στο  σπίτι  ετούτο  πού 'ρθαμε  του  πλουσιονοικοκύρη
ν' ανοίξουνε  οι  πόρτες  του  να  μπει  ο  πλούτος  μέσα
να  μπει  ο  πλούτος  κι  η  χαρά    κ ι η  ποθητή  ειρήνη
και  να  γεμίσουν  τα   σταμνιά   μέλι,   κρασί   και  λάδι
κι  η  σκάφη  του  ζυμώματος   με  φουσκωτό   ζυμάρι".

• Το χριστουγεννιάτικο δέντρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Γερμανία στο τέλος του 16^ου αιώνα, αλλά έγινε παγκοσμίως γνωστό κατά τον 19^ο αιώνα. Στην χριστιανική θρησκεία το χριστουγεννιάτικο δέντρο συμβολίζει τη χαρά της γέννησης του Χριστού.   Οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν επίσης για να διακοσμήσουν τους ναούς συμβολίζοντας με αυτόν τον τρόπο το θείο δώρο που προσφέρει. Το παραδοσιακό δέντρο εμφανίστηκε στην Ελλάδα το 1833 όταν οι Βαυαροί διακόσμησαν το παλάτι του βασιλιά    Όθωνα.                                                                                                                                                                     Στην  αρχαια  ελλαδα  εχουμε  την   ΕΙΡΕΣΙΩΝΗ   Πρόγονος  του  Χριστουγεννιάτικου  Δέντρου.

• Ο Άγιος Βασίλης ο οποίος ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο την παραμονή των Χριστουγέννων σε ένα έλκηθρο με ταράνδους είναι άλλη μία εντυπωσιακή ομοιότητα. Μία παρόμοια παράδοση υπήρχε και κατά τον εορτασμό του Διονύσου στην αρχαία Ελλάδα. Στη συνέχεια το άρμα μετετράπη σε έλκηθρο και τα άλογα σε ταράνδους.

• Η τούρτα της πρωτοχρονιάς είναι επίσης εξέλιξη του αρχαίου Ελληνικού εθίμου. Οι πρόγονοί μας συνήθιζαν να προσφέρουν στους Θεούς το «εορταστικό ψωμί» κατά τη διάρκεια των αγροτικών εορτών όπως στα Θαλύσια και την Θεσμοφορία.

Πηγή    Επιστημονικός

 Σημ:      Ειρεσιώνη (από το είρος = έριον, μαλλίον) είναι κλάδος αγριελιάς   στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και   καρπούς  (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λ.π.,  ). Ήταν έκφραση ευχαριστίας για την γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας του επόμενου  έτους .    Την Ειρεσιώνη περιέφεραν στους δρόμους   των Αθηνών τραγουδώντας τις καλένδες (κάλαντα) και όταν έφθαναν στο σπίτι τους την   κρεμούσαν πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν την νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Άλλα παιδιά κρεμούσαν  την  Ειρεσιώνη   πάνω  από  την θύρα του Ιερού  του  Απόλλωνος.