Μύλος... βολέματος ΤΕΙ και ΙΠ! : Αγνοίας άγνοια, σισύφειες επαναλήψεις, πάλι χωρίς οραματισμό και τα αληθινά διδάγματα από το παρελθόν

Δημοσιεύτηκε: Δευτέρα, 04 Δεκεμβρίου 2017 10:13

Μύλος... βολέματος ΤΕΙ και ΙΠ! : Αγνοίας άγνοια, σισύφειες επαναλήψεις, πάλι χωρίς οραματισμό και τα αληθινά διδάγματα από το παρελθόν

Γράφει ο Νικόλαος Σολωμός


Μύλος ...βολέματος ΤΕΙ και ΙΠ!  :  Αγνοίας άγνοια, σισύφειες επαναλήψεις, πάλι χωρίς  οραματισμό και τα αληθινά διδάγματα από το παρελθόν.

(Ν.Σολωμού, πρώην δημοτικού σύμβουλου Πάλης Κεφαλληνίας)

Παρακολούθησα μακρόθεν  ολόκληρη τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την τραγική αναδιάταξη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης 2017 στο Ιόνιο, που μεθοδεύεται από το Υπουργείο Παιδείας τη Διοικούσα Επιτροπή ΤΕΙ αλλά και μέρος των καθηγητών του ΤΕΙ και Ι.Π, παρασκηνιακά. Με απογοήτευσε.

Τέχνες αντί επιστημών και αντιστρόφως, υποβάθμιση, ήχος, εικόνα, εξομοίωση, τεχνολογία, μουσικά όργανα, επιτροπές, Κέντρα, τμήματα, σχολές, ενοποίηση, συγχώνευση, αναβάθμιση, πανεπιστημιοποίηση, ερευνητικά κέντρα, βιοεπιστήμες, ναυτιλιακές σπουδές, βιοτεχνολογίες,   περιβάλλον, βιωσιμότητα, συντήρηση αρχαιοτήτων, Ομηρος, το ..σεισμικό φαινόμενο, Οδυσσέας, Εύδοξος, εξοπλισμός, κτίρια, εκατομμύρια, τοπικότητα, εδραίωση,  ακαδημαικότητα, μετάφραση και διερμηνεία, κριτήρια, πρόεδροι, επιστήμη πληροφορίας, επικοινωνία με  ψηφιακά μέσα, σύμβουλοι, εκπρόσωποι, χρησιμότητα, ΕΣΠΑ, θνησιγένεια, Ευρώπη, μνημόνια, ΔΕΠ, προίκες, υποταγή,  Πρωθυπουργοί, συμβουλάτορες, χειραγωγοί.  Ενας διαρκής τουρκικός  aktarma . 

Λέξεις ασαφείς και ξεχυλωμένες νοηματικά μέσα στο πρόσκαιρο, το παράδοξο, το αντιφατικό, στην βραχύτητα,  ακυριολεξία , στον υποκειμενισμό, την διακινδύνευση, την αναλήθεια, την αστοχία, την άγνοια νοημάτων.

Είναι απορίας άξιο πως θα ομονοήσουμε σε αυτη τη χώρα όσο  μας πνίγει τόση πολλή ακυριολεξία, γίνεται νοηματική αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας και κατα συνέπεια προκύπτει κάκιστη σκέψη. Ο καθείς ακούει άλλα,  λέει άλλα, του λένε άλλα και καταλαβαίνει κάτι άλλο, ή παραπλήσιο. Οχι όμως αυτό που πρέπει, αυτο που σημασιοδοτείται δια των λέξεων. Με 2-3 ελάχιστες εξαιρέσεις.

Ρωμαλέα έργα ομόνοιας δέν θα κάνουμε ποτέ. Εργα διχόνοιας και  πολυδιάσπασης κάνουμε κάθε μέρα. Ομως αυτα που μας λείπουν είναι τα έργα Ομόνοιας. Τα μεγάλα έργα, το όραμα που χτίζει το μέλλον,  όχι τα μικρά.

Εμεινα επίσης  έκπληκτος και  από την διγλωσσία όσων έχουν διαπράξει άλλοτε, αυτά που κατηγορούν τώρα. Μήπως ανένηψαν ; Η συζήτηση δέν άργησε να κινήσει ένα μύλο σπατάλης της λογικής  που γύριζε  επί τρείς ώρες.  Ερμαιο της καταστροφικής δύναμης της διαίρεσης και των αδυναμιών του κομματισμού. Εκεί που θα έλαμπε η ομοφωνία και η συμπαράταξη, θριάμβευσε η  κατασπατάληση της δύναμης. Εργα που απο τη φύση τους μόνο με συνεννόηση προοδεύουν, στην Ελλάδα τα στρεβλώνει και τα ματαιώνει η βαβυλωνία αντίληψης.

Για τους  νέους φοιτητές,  που παρακολούθησαν το μύλο της  μυωπικής  πολιτικής να γυρίζει και να αλέθει την στρατηγική επίλυσης του ανα χείρας πολιτικού προβλήματος   (που κυριολεκτικά πέρασε  μπροστά από τα μάτια των συνεδριαζόντων αλλά  οι περισσότεροι δέν πήραν χαμπάρι),  οφείλει να διαβαστεί και τους αφιερώνω  ένα ποίημα 117 ετών.

Η προτροπή είναι: Γυρίζετε !  Μήν στέκεστε βολεμένοι. Ερευνα. Η φαινομενικά ακίνητη Γή κινείται περιστρεφόμενη και όχι ο ήλιος γύρω μας. Ανατροπή κατεστημένων αντιλήψεων. «Περιστροφή». «Revolution» .

 Μήν εφυσηχάζετε καθισμένοι στο μουράγιο μιάς τραγικά μυωπικής επτανήσου στα δυτικά της εξ’ ισου τραγικής  πατρίδας μας.

Ερμηνευτικό βοήθημα:

(«πλέμπα»:  ξενική λέξη για τον  απλό άνευ προνομίων λαό που άγεται, φέρεται, φθονεί και πάσχει.

«Στέρφοι Μανδαρίνοι»:  οι ενσαρκωτές της γραφειοκρατίας, αντιπαραγωγικοί,  ιδιοτελείς,  αμοιβόμενοι κρατικοί υπάλληλοι και αξιωματούχοι της Κίνας (το βαθύ κράτος των αχρήστων αυτοί που βρισκουν 10 λόγους για να μήν γίνει κάτι, και κανένα για να γίνει, εκτός και αν λάβουν αντάλλαγμα)

«Αλάργα»: Πίσω ! στάσου μακρυά.

«πέτρα μαύρη»:  φύγε και μήν επανέρχεσαι εύκολα

«δασκαλοκρατία»: οι δήθεν ειδήμονες και επαίοντες με το ύφος του σοφού. «Οι επιτροπές»

«ραγιάδες»: οι υποτελείς στην εξουσία της οθωμανικής αυτοκρατορίας μετα το 1453.

«χαράτσι»: φόρος καταβαλλόμενος απο τους υποταγμένους ραγιάδες για να μήν κυνηγηθούν.

«θαμποί δερβίσηδες»:  οθωμανοί ιερατικοί χορευτές, που ιερουργούν πέφτοντας σε έκσταση περιστρεφόμενοι αδιάκοπα. Αυτοί που δέν μπορείς να διακρίνεις με σαφήνεια και  καθαρότητα. Που ζούν «στον κόσμο τους».

«χαλκοπράσινοι»: τα πρίν 117 έτη συγκαλυμένα υλικά συμφέροντα, τα οργανωμένα ως  “κόμματα”.

«θεία γλώσσα»: η ελληνική που σταδιακά  καταστρέφουμε αντιγράφοντας σαν πίθηκοι όρους αγγλικούς για το κάθε τι.  Κούφιοι όσοι τους εκφέρουν, άρα ηχηροί,  χωρίς βαθύτητα νοημάτων, χωρίς περιεχόμενο.

«Μαμμωνάδες»: όσοι προσκυνούν το χρήμα σαν θεότητα και αυτοσκοπό. Οι φιλάργυροι, οι κεφαλαιοκράτες.

«Χαύνοι λεβαντίνοι»: αποχαυνωμένοι ανατολίτες, ανίκανοι για περισυλλογή και ορθολογική δράση, Οι καταναλωτές του οπίου της TV.

“Πιστικοί”: οι ποιμένες, οι βοσκοί, οι εξ’ ορισμού προστάτες των κοπαδιών.

«χαροκόποι»: οι ελαφρείς, οι εύθυμοι, όσοι κάνουν χιούμορ και γελάκια αντί σιωπής, οι δήθεν «υπεράνω», οι άνετοι).


Ποίηση 117 ετών:

Γύριζε

Γύριζε, μη σταθείς ποτέ,

ρίξε μας πέτρα μαύρη

ο ψεύτης είδωλο είναι εδώ,

το προσκυνά η πλεμπάγια

η Αλήθεια τόπο να σταθή

για μια στιγμή δε θάβρη.

Αλάργα.

Νέκρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.

Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει

το Νου, το Λόγο, την Καρδιά, τον Ψάλτη, τον Προφήτη

κάθε σπαθί κάθε φτερό, κάθε χλωρό στεφάνι, στη λάσπη.

Σταύλος ο ναός, μπουντρούμι και το σπίτι.

Από θαμπούς δερβίσηδες

και στέρφους μανταρίνους,

κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.

Χαρά στους χασομέρήδες!

Χαρά στους Αρλεκίνους!

Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα

ραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι

κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα

των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.

Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι

και Μαμμωνάδες βάρβαροι και χαύνοι λεβαντίνοι

λύκοι, κοπάδια οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι

και οι χαροκόποι αδιάντροποι, και πόρνη η Ρωμιοσύνη!

(Κωστής Παλαμάς, Μεσολογγίτης Εθνικός Ποιητής, διοικητικός υπάλληλος-γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών).