Παύλος Παπαδάτος στον Αδέσμευτο: «Απελθέτω απ’εμού το ποτήριον τούτο»
Την περασμένη εβδομάδα αποφάσισα να πουλήσω μία υπόγεια αποθήκη εννέα τετραγωνικών μέτρων στην τιμή των τεσσάρων χιλιάδων ευρώ. Η συμβολαιογράφος μου έστειλε μία λίστα που περιελάμβανε δέκα επτά πιστοποιητικά. δηλώσεις και βεβαιώσεις που απαιτούσε ο νόμος! Όπως πιστοποιητικό από μηχανικό, ΤΑΠ, Δήμο, Εφορία , ΙΚΑ, ΔΕΗ κ.λ.π. Πραγματικά δεν το πίστευα. Το πρώτο πράγμα που σκέφθηκα ήταν αν υπάρχουν αφελής στην κυβέρνηση που πιστεύουν ότι υπάρχουν μαζοχιστές που θα έλθουν να επενδύσουν στην χώρα της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας. (Αυτά τα δύο πάνε χέρι-χέρι).
Αντί σύσσωμη η κυβέρνηση να ασχολείται με την αναδόμηση και την επανεκκίνηση του κράτους, αντί να προσπαθεί να αλλάξει αυτά που μας οδήγησαν έως εδώ, ασχολείται αποκλειστικά με την αναχρηματοδότηση η οποία εξαρτάται 100% από κέντρα εκτός Ελλάδος! Το αστείο είναι ότι πολλές φορές βγαίνουν οι διάφοροι υπουργοί και μας περιγράφουν τα προβλήματα της γραφειοκρατίας λες και δεν είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι να τα λύσουν αλλά είμαστε εμείς που τα υφιστάμεθα. Τους ανθρώπους της παραγωγής από τους οποίους εξαρτάται το μέλλον της Ελλάδος, κανείς δεν ενδιαφέρεται να τους ακούσει.
Σαν λαός μάθαμε να πιθηκίζουμε, μάθαμε να ζούμε και να το παίζουμε πλούσιοι με δανεικά. Από κόμπλεξ, ακόμη και κάτι απίθανες σχολές-φυτώρεια ανεργίας- όπως είναι η Πάντειος, η εμπορική η βιομηχανική κ.λ.π τις ονομάσαμε πανεπιστήμια. Λες και βγαίνουν από εκεί γιατροί μηχανικοί και δικηγόροι. Έτσι για να λέγονται κάποιοι καθηγητές πανεπιστημίου!
Κανείς πλέον δεν πιστεύει τις πολιτικές ηγεσίες μας. Κάθε μέρα ακούγεται μία λοβιτούρα και από πίσω της βρίσκεται το όνομα ενός πολιτικού. Δεν μας φαλίρισαν μόνο οικονομικά. Μας Φαλίρισαν ηθικά, κοινωνικά και αξιακά. Χάσαμε τις αξίες που θα μπορούσαν να μας προσανατολίσουν σε κάποιες ατραπούς, σε κάποιες διεξόδους.
Τρία χρόνια τώρα λέμε στην Τρόικα τι θα κάνουμε και τίποτε δεν κάνουμε . Το συζητάμε, το ψειρίζουμε, το ισοδυναμούμε, το επεξεργαζόμαστε, συσκέφτονται οι αρχηγοί, το αναλαμβάνουν οι επιτροπές , το προγραμματίζουν, το μηρυκάζουν και στο τέλος ανακαλύπτουν την λύση: Θα πληρώσουν όλοι όσοι έχουν ηλεκτρικό ρολόι στο όνομά τους, και φυσικά οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και συγχρόνως θα περικοπούν όλα τα προγράμματα δημόσιων επενδύσεων....! Έτσι για να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε την αλλεργική λέξη ανάπτυξη.
Σημείωση
Τελικά είμαι σίγουρος ότι στην συγκυβέρνηση κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμό-τητα της κατάστασης, γιατί στην αντίθετη περίπτωση δεν θα είχαν «βολέψει» τόσους μα τόσους επικίνδυνα άσχετους σε τόσο καίριες σχέσεις. Από την άλλη όμως βλέπεις τα σαΐνια του ΣΥΡΙΖΑ ακούς τις οικονομικές θεωρίες του Μανώλη Γλέζου –νόμιζα ότι έχει πεθάνει- σκέφτεσαι την πιθανότητα να πάρουν το πάνω χέρι στην Ελλάδα ο κύριος Φωτόπουλος και ο κύριος Τσίπρας και λες από μέσα σου: «Ήμαρτον. Απελθέτω απ'εμού το ποτήριον τούτο».