Ένα τμήμα του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι ο μετωπιαίος λοβός, ο οποίος βρίσκεται πίσω από το μετωπό μας.

Ο μετωπιαίος λοβός είναι ο κύριος υπεύθυνος για τα συναισθήματά μας.

Σε αυτόν καταλήγουν όλες οι νοητικές διεργασίες που γίνονται στους άλλους λοβούς και μετατρέοονται σε συναισθήματα.

Στον μετωπιαίο λοβό βρίσκεται ένα πολύ εξειδικευμένο και πολύπλοκο νευρωνικό δίκτυο που λειτουργεί απλοικά ως ένα φίλτρο.

Δηλαδή  όλα τα συναισθήματα που γεννιούνται στον φλοιό του μετωπιαίου λοβού περνάνε μέσα από αυτό το φίλτρο, επεξεργάζονται και αποκτούν κατόπιν "σάρκα και οστά"....γίνονται κλάμα, γέλιο, οργή, θυμός, χαρά, λύπη, απογοήτευση, μίσος, θλίψη και ότι άλλο βιώνει ένας άνθρωπος καθημερινά.

Όπως καταλαβαίνει κανείς αυτό το φίλτρο πρέπει να λειτουργεί σωστά ούτως ώστε να εξασφαλίζεται η διαρκής ισορροπία του συναισθήματός μας.

Τι συμβαίνει όμως όταν αυτό το φίλτρο χαλάσει ή έστω χάσει την άρτια λειτουργία του;

Δυστυχώς τότε τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα.

Μερικά παραδείγματα για να γίνει αυτό πιο κατανοητό.

Όλοι υποστηρίζουμε μια ποδοσφαιρική ομάδα.

Όταν την παρακολουθούμε νιώθουμε διάφορα συναισθήματα.Χαρά όταν κερδίζει, λύπη όταν χάνει.Αντιπαθούμε τους αντίπαλους οπαδούς και νιώθουμε αλληλέγγυοι για τους οπαδούς της ομάδας μας.Εξοργιζόμαστε με τον διαιτητή που θα μας αδικήσει, τον παραδεχόμαστε όταν η ομάδα μας νικά.Όλα αυτά είναι πλήρως ελεγχόμενα όταν το φίλτρο μας λειτουργεί σωστά.Όταν όμως είναι χαλασμένο η χαρά γίνεται παραλήρημα και η λύπη μελαγχολία.Οι αντίπαλοι οπαδοί γίνονται εχθροί και ο διαιτητής που μας αδικεί συνναλασόμενος και πουλημένος.

Η  ήττα αυτόματα σημαίνει οργή κατά πάντων και βιαιοπραγία αν χρειαστεί κατά πάντων.Η οργή γίνεται τυφλός χουλιγκανισμός.

Όλοι έχουμε κάππιια σχέση με την θρησκεία.

Άλλοι πιστεύουν πολύ, άλλοι λιγότερο, άλλοι καθόλου.Οι περισσότεροι όμως κινούμαστε μέσα σε λογικά πλαίσια ανάλογα με τον βαθμό της πίστης μας.Όταν χαλάσει το φίλτρο η σχέση με την θρησκεία αρχίζει να γίνεται εμμονική.Κάποιοι αποσύρονται από τα εγκόσμια, κάποιοι αρχίζουν να αμφισβητούν την επιστήμη και στρέφονται στον Θεό ακόμα και σε σοβαρά θέματα υγείας, κάποιοι ζώνονται με εκρηκτικά και σκοτώνουν αθώο κόσμο στο όνομα του Αλλάχ.

Όλοι δίνουνε σημασία στην εμφανισή μας.

Θα θέλαμε να είμαστε πολύ όμορφοι, αδύνατοι, γυμνασμένοι και σικάτοι.Οι περισσότεροι συμβιβαζόμαστε με αυτά που έχουμε και απλά προσπαθούμε να βελτιώσουμε κάποια ελλατώματα μας π.χ να χάσουμε μερικά κιλά ή να μαυρίσουμε λίγο το καλοκαίρι.Όταν χαλάσει το φίλτρο η κατάσταση με την εξωτερική μας εμφάνιση εκτροχιάζεται.Αρχίζουν οι απανωτές πλαστικές διορθωτικές επεμβάσεις(οι οποίες καταλήγουν σε μερική παραμόρφωση), τα φρύδια γίνονται τατουάζ, τα τατουάζ γίνονται ολόσωμα, η απλή δίαιτα γίνεται νευρική ανορεξία και το απλό γυμναστήριο εργαστήριο ορμονών και στεροειδών αναβολικών.

Τις μέρες της πανδημίας όλοι ακούγαμε, διαβάζαμε, βλέπαμε και ενημερωνόμαστε καθημερινά.Σχηματήσαμε μια εικόνα για την κατάσταση και καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα.Οι άνθρωποι των οποίων το φίλτρο δεν καλολειτουργεί είναι αυτοί που θεώρησαν ότι πίσω από τον ιό κρύβεται η CIA, το FBI, οι μασώνοι, οι Εβραίοι, οι εξωγήινοι, η λέσχη Μπιντελμπέργκ(δεν ξέρω αν την γράφω και σωστά), οι εναέριοι ψεκασμοί, το δίκτυο 5G  και ο Κιμ Γιονγκ Ουν.

Όλοι γνωρίζουμε την αναγκαιότητα των εμβολίων(δεν επεκτείνομαι).Το κακό φίλτρο οδηγεί σε αντιεμβολιαστικές πρακτικές.

Όλοι μπορεί να έχουμε έναν μικρό εθισμό.Άλλοι καπνίζουν, άλλοι πίνουν, άλλοι ασχολούνται με το κινητό και τα social media, άλλοι παίζουν τυχερά παιχνίδια.Το καλό φίλτρο μας προστατεύει από τις ακρότητες, μας βοηθά να τιθασεύουμε τα όποια πάθη μας και να είμαστε κατ' αυτόν τον τρόπο λειτουργικοί.Το κακό φίλτρο δεν μπορεί να αναχαιτίσει την ορμή του πάθους.Ο καπνιστής γίνεται μανιακός, ο περιστασιακός πότης γίνεται αλκοολικός, ο απλός ταβλαδόρος γίνεται τζογαδόρος και το κινητό γίνεται φυλακή.

Όλοι φοβόμαστε τις αρρώστειες.Ανησυχούμε, προβληματιζόμαστε, αγωνιούμε και εξεταζόμαστε όποτε πρέπει.Το ελλατωματικό φίλτρο μας κάνει μικροβιοφοβικούς, νοσοφοβικούς, "κατά φαντασίαν ασθενείς", μόνιμους επισκέπτες των ιατρείων και τελικά μας οδηγεί στην απομόνωση και την εσωστρέφεια.

Τα παραδείγματα είναι πολλά.

Η προβληματική λειτουργία του μετωπιαίου φίλτρου είναι για τους ψυχιάτρους, τους ψυχολόγους και τους μελετητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς ένα σκοτεινό και δυσεπίλυτο πρόβλημα.

Από αυτήν την κακή λειτουργία πηγάζουν πολλά δεινά.Εμμονές, εθισμοί, τυφλή βία, παραλογισμοί, ακραίες συμπεριφορές και κακοφορμισμένες διαπροσωπικές σχέσεις. 

Η έρευνα συνεχίζεται, η μελέτη του ανθρώπινου εγκεφάλου και των νευρωνικών συνδέσεων βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη.

Δυστυχώς εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να διατηρήσουμε ή να βελτιώσουμε την ακεραιότητα του μετωπιαίου φίλτρου.

Οφείλουμε όμως, γνωρίζοντας την σημασία του, να καταλάβουμε την πολυπλοκότητα του ανθρώπινου νού και της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Οφείλουμε να είμαστε σχετικά ελαστικοί στις κρίσεις μας για τους άλλους.

Μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα για τους γύρω μας.Μπορεί να μην φταίνε οι ίδιοι.

Απλά το μετωπιαίο φίλτρο τους να έπαψε πιά να φιλτράρει σωστά.

Μαρκάτος Αναστάσιος