Μια φορά ήταν ένα δηλητηριώδες φίδι που για μέρες κυνηγούσε μια πυγολαμπίδα για να την σκοτώσει.

Μετά από μέρες κυνηγητού εξαντλημένη η πυγολαμπίδα πριν τελειώσει από το δηλητήριο του φιδιού το ρώτησε : αφού δεν ανήκω στα θηράματα σου και στην τροφική αλυσίδα σου γιατί θέλεις να με εξοντώσεις;

Και το φίδι της απάντησε: ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΛΑΜΠΕΙΣ.

Πόσες φορές αλήθεια στην καθημερινότητα μας μέσα από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις δεν βλεπουμε φίδια και πυγολαμπίδες;

Σε μια ανταγωνιστική και σκληρή κοινωνία υπάρχουν συνεχώς παραδείγματα ανθρώπων που χωρίς να ενοχλήσουν κανέναν, βάλλονται και θίγονται ακόμη και για αυτό που ειναι ή κάνουν.

Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να εκφραστεί και να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί αρκεί να μην βλάπτει τους άλλους. Ο καθένας μας μπορεί και έχει την δική του μοναδική λάμψη.

Τα φίδια που συχνά νιώθουμε να μας απειλούν είτε είναι η δική μας ανασφάλεια και ο φόβος απόρριψης ή όντως κάποιοι ανίκανοι που δεν κατάφεραν να βρουν τη δική τους λάμψη.

Στον κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα στους νέους έχει τεράστια σημασία να πιστέψουν στις δυνάμεις τους και να δημιουργήσουν τη δική τους λάμψη χωρις ενοχές, χωρις τύψεις και φοβίες.

Το πόσοι και ποιοι θα αποδεχτούν αυτή τη μοναδική λάμψη του καθενός, εξαρτάται από πόσο πυγολαμπίδες ή φίδια είναι.

Πάντα δυστυχώς θα υπάρχουν φίδια που θα ενοχλούνται και δεν θα αντέχουν να βλέπουν πυγολαμπίδες να λάμπουν ,αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα πάψουν οι πυγολαμπίδες να λάμπουν...

Φώτης Αυγουστατος

Μαιευτηρας Γυναικολογος.