Επιστροφή στην κανονικότητα λοιπόν, μετά τη βαρυχειμωνιά των ιδεοληπτικών της κοινωνιολογίας η οποία ενέχει τον κίνδυνο να μετατρέψει τα παιδιά μας σε Τσε Γκεβάρες. Πόσο μάλλον μετά την απαξίωση των εικαστικών μαθημάτων για τα οποία δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση, μιας και όλη η νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία εδράζεται ακριβώς στους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης. Όλα τα «χωρίς μεγάλη ζήτηση» είναι απλώς ιδεοληπτικά μπαρμπούτσαλα. Άσε που μπορεί να πιάσει βραδιάτικα κανέναν πιτσιρικά ο καλλιτεχνικός οίστρος και να κάνει τους τοίχους του σπιτιού του starry night του Van Gogh και άντε να ζητήσεις τα ρέστα από την Υπουργό Θρησκευμάτων και Παιδείας.

Φαντάζομαι πως για το τσιρλίντινγκ θα υπάρχει μεγάλη ζήτηση στα σχολεία γιατί είναι ο «αθλητικός χορός» ο οποίος ταιριάζει γάντι σε μια κοινωνία η οποία βιώνει εδώ και χρόνια μια βαθιά κρίση αξιών και μεγάλο μέρος της αναμασά το κάθε σεξιστικό κουκούτσι ως νεωτερικότητα και φιλελευθερισμό. Ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος στο 11^ο Συνέδριο της ΝΔ τον Δεκέμβριο του 2017 είχε πει πως, «η ΝΔ όταν θα γίνει κυβέρνηση, χρειάζεται μια στρατηγική λογική προς δύο κατευθύνσεις. Προς μια κατεύθυνση αντοχής και προς μια κατεύθυνση πρωτοβουλίας». Εκτιμώ πως πρέπει να είναι ιδιαίτερα χαρούμενος ως προς τις πρωτοβουλίες. Η αντοχή της κοινωνίας (και όχι μόνο της ΝΔ) θα φανεί στο χειροκρότημα των σπουδαγμένων τσιρλίντερς. Όσο για τον Νιόνιο καλά τα λέει… «ας κρατήσουν οι χοροί και θα βρούμε αλλιώτικα, στέκια επαρχιώτικα βρε». Η «Παράγκα» βεβαίως ξεχάστηκε από εκείνον και έμεινε σε εμάς να την τραγουδάμε. «Όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα, η Ευανθούλα κλαίει πριν να κοιμηθεί, την παρθενιά της βγάζει στο σφυρί».

Κοιμούνται δυστυχώς ύπνο βαθύ οι κυβερνώντες μέσα στη μακαριότητα της αριστείας τους, υιοθετώντας τη δοξασία πως η οικονομία μέσα στο 2021 θα ακολουθήσει το διάγραμμα V. Μετά την μεγάλη ύφεση δηλαδή, θα έρθει νομοτελειακά η απότομη ανάπτυξη και θα πρέπει να έχουμε αρκετές τσιρλίντερς για τις εορταστικές εκδηλώσεις. Ή για να το πω αλλιώς, εκτιμούν πως η οικονομία θα εκτιναχθεί σαν τσιρλίντερ σε τραμπολίνο. Τα ίδια λέει και ο Μπόρις στη Μ. Βρετανία αλλά και εκεί (όπως και εδώ) οι αναλυτές ήδη κάνουν προβλέψεις για ένα τεράστιο L. Βουτιά και στασιμότητα με άγνωστο χρονικό ορίζοντα. Η μόνη δοκιμασμένη ιστορικά νομοτέλεια είναι πως κάποια στιγμή δεν είναι αρκετά τα επικοινωνιακά παιχνίδια και η εύπεπτη χυδαιότητα η οποία απευθύνεται σε κατώτερα ένστικτα. Με τη σημερινή ροή των πραγμάτων θα χρειασθούν επώδυνες αποφάσεις τις οποίες ούτε καν φαντάζονται οι κοιμώμενοι μεγάλοι τιμονιέρηδες.

Το φθινόπωρο θα έρθει μαζί με μια άνευ προηγουμένου γενικευμένη στάση πληρωμών, κατάρρευση των δημοσίων εσόδων και ανεργία σε επίπεδα 2014. Αυτά θα συμβούν γιατί οι ιδεοληπτικοί του αθλητικού χορού πριν ακόμα την έλευση της πανδημίας διαπραγματεύτηκαν τα πρωτογενή πλεονάσματα με τον λάθος τρόπο. Θα συμβούν γιατί δεν πέτυχαν τους αναπτυξιακούς στόχους ούτε στο πρώτο τρίμηνο του 2020 παρόλο που πετσόκοψαν σχεδόν όλα τα κοινωνικά επιδόματα. Θα συμβούν γιατί εκτός από το μαξιλάρι, έχουν καταναλώσει και τις μαξιλαροθήκες για επικοινωνιακό άρτο και κομματικά θεάματα.

Όταν τον χειμώνα θα λείπει ακόμα και το ένα ευρώ, η ατομική ευθύνη θα είναι πολύ λίγη μπροστά στη συλλογική απόγνωση.

Και εκεί όπως λέει και ο Νιόνιος «θα πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις». Εκεί θα είναι τα δύσκολα. Τσιρλίντερς μπορούμε να γίνουμε όλοι, απλώς δεν θέλουμε…

Αριστοτέλης Μπατιστάτος