Αγγελική Μουστερή: Μπορεί το αυτονόητο να είναι το ζητούμενο;
Μπορεί το αυτονόητο να είναι το ζητούμενο;
Όλοι περιμέναμε μία ριζική αλλαγή με τη διαίρεση του Ενιαίου δήμου Κεφαλλονιάς σε τρεις δήμους. Στην προσπάθεια αυτή και μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης της Δημοτικής αρχής Σάμης εκείνο που δυστυχώς γίνεται, είναι αυτό ακριβώς που φοβόμασταν, δηλαδη το αυτονόητο να είναι το ζητούμενο.
Είναι αυτονόητο όταν μία παράταξη κατεβαίνει να διεκδικήσει ένα Δήμο, να παρουσιάζει προγραμματικές θέσεις που θα τηρήσει και βαση αυτων θα ψηφιστεί. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Ένα χρόνο τώρα ανοιχτές συνελεύσεις δεν έχουν γίνει για να αποφασίσει "από τα κάτω" η κοινωνία τη δράση της. Ειναι αυτονοητο, οι άνθρωποι που διεκδίκησαν την ψήφο μας να έχουν τη στοιχειώδη γνώση της προβληματικής κατάστασης του νέου Δήμου. Είναι αυτονόητο, ότι ο κάθε νέος Δήμος θέλει στελέχωση υπηρεσιών και ανθρώπων. Είναι αυτονόητο να γνωρίζουν τα προβλήματα της περιφέρειας του δήμου τους, για να μπορέσουν να τα αντιμετωπίσουν έγκαιρα και διαχρονικά. Αντ' αυτού αυτή η Δημοτική Αρχή που βγήκε με αριστερό πρόσημο, κατεβάζει πρόταση ανάπτυξης του Δήμου σε συνεργασία με το δήμο Ληξουρίου που καθιστά το δήμο μαγαζί και τη δημοτική περιουσία (φιλέτο), προσφορά στα ιδιωτικά συμφέροντα. Φυσικά στο Δήμο Ληξουρίου δεν πέρασε. Στο δήμο Σάμης αποσύρθηκε για περαιτέρω διαβούλευση με τις υπάρχουσες πολιτικές παρατάξεις, όμως η πρόθεση καταγράφηκε, ο Δήμος να γίνει μαγαζί. Θα περίμενε κανείς να έχουν τη γνώση τι παρέλαβαν, αλλά δυστυχώς, μάλλον ούτε γνώση ούτε πολιτική βούληση έχουν, καθως η πρότασή τους αγγίζει τα όρια του ύποπτου. Γνώριζαν από πέρυσι τα προβλήματα της Αγίας Ευφημίας,πόσο μάλλον δε θα μπορούσαν να συμπεράνουν τι θα συνέβαινε με τον Ιανό. Και τι έκαναν; Τίποτα; Γιατί; Η απάντηση έρχεται από τον ίδιο το Δήμαρχο. Δεν είχε κόσμο; Να προσλάβει κόσμο. Γιατί όπως είπε ο ίδιος στο δημοτικό συμβούλιο, λεφτά υπάρχουν. Μετά τον Ιανό η πολιτεία προσφέρει χρήματα, λιγοστά μεν, όμως αυτά θα μπορούσαν να διατεθούν στην κοινωνία που μαστίζεται από την οικονομική κρίση και την ανεργία. Φυσικά ακούστηκε ότι δεν ανταποκρίθηκαν στο Κάλεσμα του δήμου οι άνθρωποι που έχουν μηχανήματα. Το ερώτημα είναι, πληρώθηκαν πέρυσι και αν όχι γιατί; Στην τελική, που ήτανε οι σάκοι με την άμμο, οι εθελοντές του δήμου και τα εργαλεία, την ώρα που ερχόταν καταστροφή; Φυσικά θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς κακόβουλος ότι μπορεί αυτό να είναι μία τακτική υποβάθμισης της ωραιότερης και πολύ οικονομικά εύρωστης περιοχής του δήμου Σάμης, ώστε το ιδιωτικό κεφάλαιο να έχει περισσότερα κέρδη και λιγότερη αντίσταση. Δε θέλω να σκέφτομαι όμως έτσι.
Παρότι η αντιπολίτευση δεν τράβηξε το χαλί σε αυτή την ανευθυνότητα, συνεχίζεται η ίδια κατάσταση και με τις ανεμογεννήτριες. Κύριε Μονιά διαπραγματεύεστε με ποιους, τι; Διαπραγματεύεστε με τις ιδιωτικές εταιρείες το θάνατο, τις πλημμύρες, τα ιατρικά προβλήματα ή τις καθ'όλα έννομες μελέτες τους; Είναι απορίας άξιο, πού το πάτε; Οι έρευνες των καθ'όλα εννόμων ιδιωτών οδήγησαν σε άλλες έρευνες, πού αναδεικνύουν την περιβαλλοντική καταστροφή, την υποβάθμιση της υγείας και των καταστροφικών συνεπειών για τη ζωή των κατοίκων που εκτίθενται σε αυτό το φαινόμενο. Δε θα αποφασίσετε εσείς για το μέλλον μας, αλλά εμείς "από τα κάτω", όπως τάζατε λήψη αποφάσεων "από τα κάτω" μέσω ανοιχτών συνελεύσεων που δεν έγιναν ποτέ.
Φυσικά και υπάρχουν ικανά στελέχη στην παράταξη σας. Είναι εκείνοι που δε δηλώνουν παραίτηση μπροστά στο οποίο πρόβλημα, αλλά στέκονται και αγωνίζονται. Όπως για παράδειγμα η υπεύθυνη κοινωνικής πρόνοιας Εριγώνη Βαλσάμου που ενήργησε αυτοβούλως, δημιουργώντας το κοινωνικό παντοπωλείο για τους πληγέντες συνδημότες, μα και ερχόμενη σε επαφή με το δήμο Πατρέων, εξασφάλισε την παρουσία δύο μηχανημάτων για την αντιμετώπιση των καταστροφών. Αλήθεια για αυτό το θέμα τι κάνατε; Αν δεν μπορείτε, άλλο κακό μην κάνετε. Περιμένουμε λοιπόν να δούμε, όχι που θα φτάσετε πλέον, αλλά πώς θα αμυνθούμε σε εσάς. Εκεί φτάσατε τα πράγματα.
Σήμερα που αποφάσισα να γράψω, είναι ακόμα μία ιστορική μέρα μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης. Σήμερα έρχεται ο νομικός πολιτισμός να αποφασίσει για τα φασιστικά εκτρώματα που ταλάνιζαν και κορόιδευαν τόσο καιρό την Ελληνική κοινωνία. Η απόφαση επιτέλους βγήκε και είναι καταδικαστική. Δε θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα της μάνας, να βγαίνει μπροστά από το εφετείο και να φωνάζει "Ο Παύλος τα κατάφερε! Γιε μου!". Είναι εκείνη η μάνα από τις ιστορικές σελίδες της Εθνικής Αντίστασης.
Περίμενα ακόμα και τώρα, ειδικά κάποιος από την παράταξή σας, να μιλήσει και να τοποθετηθεί, ούτε αυτό κάνατε. Έφτασα στο σημείο να σκεφτώ το αυτονόητο, ότι σίγουρα θα υπάρχει μία σκοπιμότητα που ακόμα και σήμερα ο κεντρικός δρόμος της Σάμης τιτλοφορείται δρόμος Ιωάννη Μεταξά.
Περίμενα και περιμένω λοιπόν από την παράταξη σας να πάρουν θέση εκείνα τα στελέχη που ξέρουν να μη δηλώνουν παραίτηση, να πάρουν θέση για την ιστορικότητα της δίκης, για τις καταλήψεις στα σχολεία και για το bullying στις πλατείες και στο χώρο εκπαίδευσης. Καμία αναφορά λοιπόν; Γιατί;
Ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται μόνο στα δικαστικά έδρανα, αλλά στην καθημερινή πρακτική μας.
Αγγελική Μουστερή