του Κώστα Βουκελάτου (*)

Με το τέλος του μυστηρίου οι ευχές πολλές αλλά η ευχή για την οποία γινόταν ιδιαίτερο σχόλιο ήταν « άντε και καλούς απογόνους», αυτό που ακούγονταν από τους νιόπαντρους ήταν « Δάγκωσε την γλώσσα σου αυτό δεν είναι ευχή είναι κατάρα». Δάγκωσε την γλώσσα σου αυτό δεν είναι ευχή είναι κατάρα, τι ήταν αυτό που ξεστόμισαν είπα από μέσα μου και μάλιστα απέσπασε τα γέλια των καλεσμένων; Αλήθεια καταλαβαίνουν τι είπαν; Οι καλεσμένοι καταλαβαίνουν γιατί γελάνε; Το κράτος έχει αντιληφθεί τι έχει δημιουργήσει υπεξαιρώντας κοινωνικές παροχές, μειώνοντας μισθούς και φορολογώντας τα παιδιά των οικογενειών σαν να είναι ακίνητα;

Να πληροφορήσω μήπως δυσκολεύονται οι «υπεύθυνοι» ότι οι γεννήσεις στην χώρα μας σύμφωνα με την εθνική στατιστική υπηρεσία παρουσιάζουν μεγάλη μείωση και για την ανανέωση του πληθυσμού της χώρας μας δημογραφικά απαιτείται δείκτης γονιμότητας 2,1 παιδιά ανά γυναίκα. Η Ελλάδα δυστυχώς κατατάσσεται στην 199 θέση σε σύνολο 200 χωρών με τον δείκτη να φτάνει στο 1,39 ανά γυναίκα και ίσως για το 2012 χαμηλότερο από 1,00. Οι πολιτικές των ανίκανων και ανεπαρκών κυβερνήσεων μας οδηγούν σε δημογραφική γήρανση, το 2011 οι γεννήσεις ήταν 106.777 ενώ οι θάνατοι 110.279.

Ένα νέο ζευγάρι σκεφτόταν πάντα το κόστος γέννησης ενός παιδιού, που αφορά τις δαπάνες για την σίτιση, τα ρούχα την εκπαίδευση και την υγεία για να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί τώρα σκέφτεται τις ανύπαρκτες κοινωνικές παροχές και την φορολογία που θα πρέπει να πληρώνει για την γέννηση του κάθε παιδιού που θα φέρει στον κόσμο.

Φυσικά δεν κάνουμε λόγο εάν καταφέρουμε να κάνουμε ένα παιδί για τον ερχομό και ενός δεύτερου, η οικονομική κρίση απορρίπτει και σαν συζήτηση ανάμεσα στα ζευγάρια τον ερχομό ενός δεύτερου παιδιού. Το αίσθημα ανασφάλειας με το οποίο τους γεμίζει το ανίκανο να διαχειριστεί το βοιωτικό επίπεδο του πολίτη κράτος τους φορτώνει με τα ερωτήματα « Ακόμα και εάν έχω δουλειά θα μπορώ να πληρώσω το δάνειο του σπιτιού ; θα μπορώ να πληρώσω τους ανεξέλεγκτους άδικους φόρους; Φοβάμαι πώς θα μείνουμε όλοι μας στον δρόμο γιατί να κάνω ένα παιδί και ακόμα χειρότερα ένα δεύτερο; Για να το τιμωρήσω που γεννήθηκε στην Ελλάδα που την διαχειρίζονται ανίκανοι πολιτικάντηδες;
Γιατί να το τιμωρήσω; Πολύ σωστό ερώτημα, γιατί θα έχει να αντιμετωπίσει μηδενικές κοινωνικές παροχές του ανίκανου κράτους προς τους γονείς (μηδαμινό πλέον επίδομα τέκνου)και τα παιδιά, σχολεία να συρρικνώνονται, παιδικοί σταθμοί να ζητούν λεφτά από τους γονείς για να ζεσταθούν τα παιδιά τους και για να σιτιστούν. Να αναφέρω απλά ότι από 1-1-2013 το αφορολόγητο για όσους έχουν 1,2,3,4,5,6,7….. παιδιά θα είναι 9.000€ για όλους, έχει καταργηθεί το δικαίωμα πρόωρης συνταξιοδότησης για μητέρες 50- 55 ετών με ανήλικα και το σημαντικότερο ο κατώτατος μισθός της Εθνικής Συλλογικής σύμβασης μειώθηκε από τα 752€ στα 586€ παρασύροντας και τις απολαβές κατά την 6μηνη άδεια μητρότητας.

Θα πρέπει όμως να αναφερθούμε και για το κτύπημα του κράτους στις οικογένειες που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες την απαράδεκτη εγκληματική απόφαση των Λοβέρδου, Κουτρουμάνη και φυσικά του τότε Υπουργού Οικονομικών Παπαντωνίου για να τους υπεξαιρέσουν το δίμηνο επίδομα που είναι απαραίτητο για την κάλυψη των αναγκών τους ειδικά τώρα, το σκεπτικό της εγκληματικής πράξης ήταν δουλεύει ο ένας γονέας και αυτό φτάνει. Μπήκαν δηλαδή οι 3 ανίκανοι πολιτικοί μαζί με τους ανίκανους συμβούλους σε κάθε οικογένεια ΑΜΕΑ υπολόγισαν τα έξοδα και έβγαλαν συμπέρασμα ότι θα τους υπεξαιρέσουμε το επίδομα καταδικάζοντας αυτά τα παιδιά προς όφελος της ΤΡΟΙΚΑ και αυτό το θεωρούν κοινωνική πολιτική σοβαρού κράτους.

Θέλω να πληροφορήσω λοιπόν ότι τα παιδιά και ειδικά τα ΑΜΕΑ παιδιά δεν είναι νούμερα τα νούμερα είναι όλοι αυτοί που τα υπολογίζουν όχι ως ψυχές αλλά αριθμούς στον υπολογιστή τους και καλό θα ήταν ο Σαμαράς και η κυβέρνηση του να το διορθώσει.

Τα παιδιά από ΧΑΡΑ έγιναν οικονομικό πρόβλημα για τα ζευγάρια και αυτό είναι έγκλημα που δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο από τους πολίτες οι οποίοι πρέπει να καταδικάσουν στην αφάνεια και τον διασυρμό όλους αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τα μέτρα που περνάνε χωρίς λογική και συναίσθημα με αποτέλεσμα να κάνουν ζημιά στην χώρα τους.

Κανένας δεν καταλαβαίνει η δεν θέλει να καταλάβει ότι τα μέτρα που λαμβάνονται αυτή την στιγμή είναι οριζόντια και άδικα, η δημογραφική συρρίκνωση θα δείξει τα αποτελέσματα της μακροπρόθεσμα και τότε θα είναι αργά για να αντιδράσουμε και να τα διορθώσουμε.

Επειδή λοιπόν και λογικό είναι κάτω αυτή την πίεση των άδικων μέτρων οι γονείς το μόνο που δεν σκέφτονται και δεν τους ενδιαφέρει είναι οι επιπτώσεις της υπογεννητικότητας, ποιος θα ενημερώσει σωστά και θα κάνει κάτι; Τι θα συμβεί εάν συνεχίσουμε έτσι; Παλεύουμε σήμερα να σωθεί η Ελλάδα ποια Ελλάδα; Και το τελευταίο έπρεπε το κράτος να το γνωρίζει και να δουλεύει πάνω στις κοινωνικές παροχές αντί να τις υπεξαιρεί με παράλογες αποφάσεις, αδιαφορώντας για τα εγκληματικά αποτελέσματα που θα έχουν!

* O κος Κώστας Βουκελάτος είναι εκπαιδευτικός