Η Δημοκρατική παράταξη αναμφισβήτητα στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου μας ταυτίστηκε με τις πιο βαθιές δημοκρατικές αλλαγές που έγιναν ποτέ σε αυτόν τον τόπο. Ως πολιτικός χώρος έρχεται από πολύ μακριά και έχει την υποχρέωση να φτάσει μακρύτερα. Με νέους αγώνες και με όποιο τίμημα για τα μέλη της και τα στελέχη της. 

Στη πρόσφατη σύγχρονη ιστορία ης χώρας μας και μετά την πτώση της χούντας ο λαός μας ζητούσε αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση και δημοκρατία. Αναζητούσε ένα Κίνημα που να ανήκει στον αγρότη, στον εργάτη, τον βιοτέχνη, στον μισθωτό, στον υπάλληλο και στην νεολαία. Το μεγάλο αυτό πολιτικό κενό ήρθε να καλύψει το ΠΑΣΟΚ με την ίδρυση του από τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1974. 

Το ΠΑΣΟΚ είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αντιπολίτευση, στις σχεδόν πέντε δεκαετίες που ακολούθησαν, συνέβαλε αποφασιστικά ώστε η μεταπολίτευση να είναι η καλύτερη και η πιο μακρόχρονη περίοδο δημοκρατίας και προόδου από τη συγκρότηση του Νεοελληνικού Κράτους.

Η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, η κατάργηση των φακέλων,  το Εθνικό Σύστημα Υγείας, η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε, η ένταξη της χώρας στην Ο.Ν.Ε, τα μεγάλα έργα υποδομής, το κοινωνικό κράτος, η Διαύγεια και αμέτρητες άλλες κυβερνητικές πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ έθεσαν τα θεμέλια για μια σύγχρονη και ισχυρή Ελλάδα.

Κανένα άλλο κόμμα και καμία άλλη κυβέρνηση στη χώρα μας δεν τόλμησε παρόμοιες αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. Η πορεία όμως αυτή πέρα από τις μεγάλες επιτυχίες συνοδεύτηκε και από αρνητικά φαινόμενα. Η αλαζονεία της εξουσίας, η διαφθορά και η διαπλοκή  μεμονωμένων  στελεχών του επηρέασαν πολύ αρνητικά τη φιλολαϊκή εικόνα του Κινήματος.   

Όμως ο ελληνικός λαός αγάπησε το ΠΑΣΟΚ και ταυτίστηκε μαζί του και του έδωσε μια νέα ευκαιρία ώστε να αναλάβει ξανά τη διακυβέρνηση της χώρας μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2009. Δυστυχώς όμως τότε ως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε αντιμέτωπο με μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις που έζησε ποτέ η πατρίδα μας. Μόνο του τότε κλίθηκε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, με τη χώρα  να βαδίζει προς άτακτη χρεοκοπία. ‘Όταν τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος της χώρας είχαν εκτιναχτεί σε πρωτόγνωρα ύψη κατά την τραγικά αποτυχημένη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 2004-2009 με το μοιραίο πρωθυπουργό  Κ. Καραμανλή.  

Την εποχή εκείνη όμως η εθνική συνεννόηση και ο αρραγής εθνικός ιστός ήταν  αόρατα γράμματα για τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης. Η δημοκρατική παράταξη τότε βρέθηκε μόνη της αντιμέτωπη με τον αριστερό και δεξιό χυδαίο λαϊκισμό στη χώρα μας και με μια Ευρώπη χωρίς αλληλεγγύη και κοινωνική συνοχή.  Με τους αγανακτισμένους ‘αριστερούς’ και ακροδεξιούς μαζί  στις πλατείες να στήνουν κρεμάλες και να μιλούν για εθνική προδοσία. 

Μετά των όσο συνέβησαν εκείνη τη περίοδο ακολούθησαν ως κυβερνήσεις τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και ο Σύριζα  που  εφάρμοσαν πολύ πιο σκληρά και επαίσχυντα μνημόνια υπονομεύοντας την ίδια τη χώρα και κάθε προοπτική της. Ας μη ξεχνά κανείς τι έγινε το 2015 επί ΣΥΡΙΖΑ και τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη,   πως τελικά αποφεύχθηκε η πλήρης οικονομική και κοινωνική καταστροφή της πατρίδας μας και ποιοι τελικά έβαλαν πλάτη για να μην συμβεί αυτή η καταστροφή.  Η σύγχρονη ιστορία του τόπου θα  αντλήσει σημαντικά διδάγματα από τις τότε περιπέτειες του λαού μας.

Σήμερα η χώρα μας βρίσκεται εν μέσω νέων προκλήσεων και ο λαός μας καλείται να αντιμετωπίσει νέες καταστάσεις που κάποιες από αυτές είναι πρωτόγνωρες και ασύλληπτες για τον ανθρώπινο νου. Τα εθνικά μας θέματα και οι απειλές της Τουρκίας θέτουν σε κίνδυνο τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και εθνικά μας συμφέροντα. Η υγειονομική κρίση που χτυπά τη χώρα μας και ολόκληρο τον πλανήτη δημιουργεί νέα δεδομένα για την ίδια μας τη ζωή. Η οικονομική κρίση και τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα των μνημονίων στραγγαλίζουν την εθνική μας οικονομία και τον παραγωγικό ιστό της χώρας μας. 

Απέναντι σε όλα αυτά τα αρνητικά φαινόμενα ο πατριωτισμός του λαού μας φαλκιδεύεται και η σημερινή κυβέρνηση προχωρά σε επικίνδυνους ατραπούς  με τη Τουρκία, αντί να επιλέξει τον δρόμο της εθνικής συνεννόησης  με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Οι σχέσεις στην αγορά εργασίας εκτραχύνονται και δημιουργούν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα  εν μέσω πανδημίας. Τίθενται σε αμφισβήτηση ακόμα και βασικά κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων  όπως το οχτάωρο εργασίας και το πενθήμερο. Ο κάθε εργαζόμενος υπαμειβόμενος αισθάνεται ανυπεράσπιστος μέσα σε μια νέα εργασιακή ζούγκλα που επέρχεται.  Ο  νόμος του ΠΑΣΟΚ για τη προστασία της πρώτης κατοικίας  πάει περίπατο και οι τράπεζες και τα ιδιωτικά funds ετοιμάζονται για νέα μεγάλα κέρδη.

Αλίμονο εάν αυτό είναι το μέλλον για τη χώρα μας και τον λαό μας αλλά και για την Ευρώπη γενικότερα. Σήμερα περισσότερο από ποτέ αντλώντας εμπειρίες από τη πολιτική μας διαδρομή απαιτείται ένα Νέο Ξεκίνημα. Οι μεγάλες πανανθρώπινες αξίες μας της κοινωνικής δικαιοσύνης, της λαϊκής κυριαρχίας, της εθνικής ανεξαρτησίας αποχτούν νέα περιεχόμενα και ανοίγουν νέους δρόμους για την πατρίδα μας και τον λαό μας. 

Οι συνθήκες επιβάλλουν τη δημιουργία ενός νέου πλειοψηφικού ρεύματος που θα φέρει ξανά την ελπίδα και θα δώσει νέες προοπτικές στη χώρα μας.

   Απαιτείται ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο που θα θέτει στο κέντρο του τον ίδιο τον άνθρωπο και τις σύγχρονες  ανάγκες του.

   Απαιτείται ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΛΛΑΓΗ.

    Απαιτείται ένα νέο αφήγημα και ένα νέο σχέδιο μεταρρυθμίσεων  που θα εξηγεί και θα πείθει.

      Για το πώς θα δοθούν νέες ευκαιρίες στις σύγχρονες  δημιουργικές δυνάμεις της Ελλάδας    να επιχειρήσουν, να παραγάγουν πλούτο και να δημιουργήσουν  νέες θέσεις εργασίας.

    Που θα πείθει τον πολίτη ότι μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα και την πολιτειακή ηγεσία θωρακίζοντας τους θεσμούς της δημοκρατίας και της συμμετοχής.

    Που θα δώσει  ελπίδα,  όραμα, ασφάλεια και στήριξη στη νέα γενιά, στις δυναμικές ομάδες του ελεύθερου  πνεύματος,  στη κοινωνία της γνώσης, στους εξωστρεφείς   και καινοτόμους επιχειρηματίες, τη μικρομεσαία επιχείρηση που έμεινε όρθια στα χρόνια της κρίσης.

       Να εμφυσήσει ασφάλεια σε όλους τους πολίτες,   χωρίς πελατειακές αντιλήψεις,  με ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς και αυταρχικές και ρατσιστικές συμπεριφορές.  

Τον αγώνα για αυτό το Νέο Ξεκίνημα το Κίνημα Αλλαγής τον οφείλει  : 

• Στην πατρίδα, στον λαό μας και ιδιαίτερα  στην νεολαία  μας που αναζητά μια νέα προοπτική και μιαν άλλη  πορεία για την ίδια μας την χώρα.
• Στις εκατοντάδες χιλιάδες μέλη και αγωνιστές της παράταξης που είδαν το ΠΑΣΟΚ να συρρικνώνεται στα όρια της εισόδου στη βουλή και άντεξαν τους φασιστικούς προπηλακισμούς, τις συκοφαντίες και τη λάσπη και έβαλαν πλάτη για να σταθεί η πατρίδα όρθια στις πιο δύσκολες στιγμές της.
• Σε όλους εκείνους που έκλεισαν τα αυτιά τους στις σειρήνες της εξουσίας, δεν πρόδωσαν τις αξίες τους για μια καρέκλα και δεν θυσίασαν την προσωπικής τους αξιοπρέπεια στο βωμό της πολιτικής τους καριέρας. 

                                                                                                           ΔΙΟΝΥΣΗΣ Φ. ΜΑΡΚΑΤΟΣ