Ευάγγελος Ευαγγελάτος : Υπάρχει ρόλος σήμερα για το ΠΑΣΟΚ ;
Το σημείωμα αυτό γράφεται με αφορμή τη σημερινή συγκέντρωση στο τοπικό ΠΑΣΟΚ. Προφανώς ο πραγματικός σκοπός της σημερινής συγκέντρωσης των μελών και στελεχών έχει σκοπό και στόχο την καταμέτρηση εκείνων που έχουν απομείνει από την άλλοτε μαζική οργάνωση. Μια οργάνωση που είχε δυναμική παρουσία σε όλα τα χωριά της Κεφαλονιάς , τους μαζικούς χώρους και θεσμούς και είχε σκοπό να αλλάξει την κοινωνία , όχι μόνο όσο αναφορά την οικονομική και κοινωνική οργάνωση αλλά και ως πρόταση ζωής. Στόχοι βέβαια και ελπίδες που αποδείχθηκαν φρούδες.
Τα παραπάνω μάλλον, είχαν στο μυαλό τους κάποια παλιά μέλη του ΠΑΣΟΚ, όταν με φανερή απογοήτευση αναρωτιόντουσαν φωναχτά εάν θα πάνε στη συγκέντρωση «στην παράγκα» , εννοώντας βέβαια την άλλοτε παράγκα-στρατηγείο του ΠΑΣΟΚ στην πλατεία του Αργοστολίου από όπου επιχειρείτο η πλατιά κοινωνική συμμαχία των «μη προνομιούχων», και από την οποία παράγκα πέρασαν όλων των ειδών οι άνθρωποι. Από Πρωθυπουργοί, Υπουργοί και οραματιστές μέχρι αριβίστες , τυχοδιώκτες και βολεψάκιδες.
Τα παλιά μέλη λοιπόν που προηγουμένως αναφέραμε ανατρέχουν στο τότε προφανώς για ν’ αντέξουν το πασοκικό σήμερα.
Ν’ αντέξουν τη συμμετοχή τους σ’ ένα κόμμα που δίκαια η άδικα κατηγορείται για τη μεγάλη του συμμετοχή στο κατάντημα της χώρας και την παράδοση της σχεδόν άνευ όρων στα μνημόνια και τους δανειστές της.
Ένα ΠΑΣΟΚ της κρίσης, της ανεργίας και των κοινωνικών αδιεξόδων των νέων, που είχαν σαν αποτέλεσμα την εγκατάλειψη του από τις λαϊκές δυνάμεις και την πορεία αυτών εκτός των τειχών του κόμματος.
Υπάρχει ρόλος σήμερα για το ΠΑΣΟΚ ;
Στη σημερινή συγκυρία, φρονώ ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουν αυτοί οι όποιοι απέμειναν εντός των τειχών ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει ακόμη ρόλο, αρκεί να αναλυθούν και περιγραφούν τα νέα στοιχεία και να προσδιοριστούν οι πρωτοβουλίες εκείνες που θα μετατρέψουν το ΠΑΣΟΚ από την παλιά δομή ενός πλατυού σοσιαλιστικου κινήματος σε ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ευρωπαϊκού τύπου, χωρίς το άγχος των πλειοψηφιών
Ένα κόμμα κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης , αναλογιζόμενο το κόστος κάθε αιτήματος και τη γενικότερη επίπτωσή του.
Χωρίς διεκδικητικές και συντεχνιακές ή ακραίες; ατομικές εκρήξεις σαν κι αυτές που άνοιξαν την πόρτα του Δ.Ν.Τ.
Να δημιουργηθεί ένας πολιτικός φορέας που θα επεξεργάζεται προτάσεις και απόψεις για να βγει η χώρα από την οικονομική και κοινωνική κρίση και να μη βαλτώσει ακόμη περισσότερο.