Μια από τις θέσεις που προβάλει συχνά η Ευρωπαϊκή Ένωση και που αποτελεί μάλιστα και επιχείρημά της στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση του παγκόσμιου εμπορίου, είναι η υπεράσπιση του ευρωπαϊκού μοντέλου γεωργίας.

Η επίκληση του επιχειρήματος αυτού δεν υπακούει σε κάποιο «ιερό δόγμα», αλλά σε μια σαφέστατη ανάγκη όλων των Κοινοτικών χωρών. Αν το ευρωπαϊκό μοντέλο γεωργίας καταρρεύσει, αν δηλαδή οι αγροκτηνοτρόφοι των ευρωπαϊκών χωρών δεν μπορούν να ζήσουν από τη δουλειά τους, τότε οι συνέπειες θα είναι δραματικές. Η ύπαιθρος θα ερημώσει, οι τοπικές κοινωνίες θα διαλυθούν και η ανεργία θα αυξηθεί.

Η πολιτική ανάπτυξης της υπαίθρου που προκρίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση διασφαλίζει σε ικανοποιητικό βαθμό τη συνέχιση της γεωργοκτηνοτροφίας με τα κοινωνικά της χαρακτηριστικά, τις οικογενειακές εκμεταλλεύσεις και τους συνεταιρισμούς.

Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι και στη χώρα μας γίνονται συνείδηση τα πλεονεκτήματα μιας ευρύτερης πολιτικής ανάπτυξης της υπαίθρου, που είναι η μόνη εντέλει που μπορεί να κρατήσει του αγροκτηνοτρόφους στον τόπο τους.

Ωστόσο, δεν παύουν να υπάρχουν μεγάλα προβλήματα, πολλά εκ των οποίων οφείλονται στην αδυναμία των αρμοδίων να κατανοήσουν τις ανάγκες της πραγματικότητας.

Για παράδειγμα, ενώ η στήριξη της αγροτικής παραγωγής μέσω της ενίσχυσης για πιθανούς κινδύνους είναι απολύτως νόμιμη, στην Ελλάδα θεωρείται ξεπερασμένη κρατικιστική αντίληψη. Έτσι, ο δημόσιος οργανισμός ασφάλισης γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής (ΕΛΓΑ) δεν καταβάλλει τις αποζημιώσεις λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών της Μεσογειακής κακοκαιρίας ΙΑΝΟΣ, η οποία εδώ και πέντε μήνες άνοιξε πληγές στους Κεφαλλονίτες και Θιακούς Αιγοτρόφους και Προβατοτρόφους προκαλώντας τεράστιες ζημιές στις περιουσίες και υποδομές μιας ζωής, στο ζωικό και φυτικό κεφάλαιο, στη κτηριακή υποδομή των στάβλων και των αποθηκών όσο και στην αποθηκευμένη παραγωγή εντός αυτών, καθώς και στα στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών που χάθηκαν μέσα σε τεράστιους όγκους νερών, βασιζόμενος στον απαρχαιωμένο Κανονισμό του και αγνοώντας τις θεσμοθετημένες από τη Βουλή ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των συνεπειών του ΙΑΝΟΥ, και στα Νησιά μας, ειδικά για τους πληττόμενους αγροκτηνοτρόφους με τη χορήγηση ποσοστού αποζημίωσης στο 100% της ασφαλισμένης αξίας του φυτικού και ζωικού τους κεφαλαίου.

Ο δημόσιος γεωργικός ασφαλιστικός οργανισμός, ενώ εισπράττει κανονικά τις ετήσιες ασφαλιστικές εισφορές από τους αγροκτηνοτρόφους, αδιαφορεί αν μ’ αυτή την αρνητική στάση του περιορίζει τη δυνατότητα αποζημίωσης των ντόπιων αγροτικών νοικοκυριών σε πολύ δύσκολες στιγμές. Αδιαφορία που ελάχιστα απέχει από την υπονόμευση της ικανότητας του κάθε πληττόμενου αγροκτηνοτροφικού νοικοκυριού να επιβιώσει και να συνεχίσει απρόσκοπτα την παραμονή του στην ύπαιθρο και την διασφάλιση της αυτάρκειας και της ασφάλειας. Από την υπονόμευση δηλαδή του βασικότερου στοιχείου του Κοινοτικού μοντέλου γεωργίας, που θεωρητικά υπερασπίζεται και η χώρα μας.

Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος