Στην ουσία δικαίωμα ψήφου πρέπει να απολαμβάνει αυτός/ή που έχει την "ιδιότητα του πολίτη" δηλαδή το άτομο που δραστηριοποιείται σε μια χώρα.

Αυτό σημαίνει ότι ο/η ψηφοφόρος έχει πραγματικά έννομο συμφέρον να επιλέξει την ά ή την β΄ κυβέρνηση. Πρέπει δηλαδή να εργάζεται στην χώρα και να πληρώνει εισφορές, φόρους κ.λ.π. ή να έχει ενεργά περιουσιακά στοιχεία τα οποία συμβάλλουν στην ανάπτυξη την οικονομίας!

Τέτοιο παράδειγμα είναι οι ομογενείς μας στις Η Π Α, Αυστραλία, Ν. Αφρική και αλλού, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν κυβέρνηση στις χώρες όπου ζουν και εργάζονται επειδή συμβάλλουν στις οικονομίες αυτών των χωρών, είναι γνώστες της εκεί πραγματικότητας, άρα γνωρίζουν πολύ καλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και προσβλέπουν μέσω της ψήφου τους στην επίλυσή τους!

Δεν θεωρώ τους ομογενείς μας άτομα 2ης κατηγορίας. Ίσα-ίσα είναι επιτυχημένοι επιχειρηματίες στον τόπο τους και συγχρόνως άνθρωποι οι οποίοι έχουν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με την μητέρα πατρίδα! Και αυτό είναι θαυμαστό!

Συγχρόνως όμως η «χρονική απόσταση» του ομογενούς από την μητέρα πατρίδα αποτελεί τροχοπέδη για μια αντικειμενική κι επωφελή επιλογή κυβερνώντων. Κι αυτό, γιατί «βλέπουν» την πατρίδα με τα μάτια του μετανάστη που εξιδανικεύει τα πράγματα επειδή ο χρόνος απαλύνει τις πληγές και αφήνει μόνο τις καλές αναμνήσεις…

‘Ετσι, οι επιλογές στηρίζονται σε μια εξιδανικευμένη από το πέρασμα του χρόνου πραγματικότητα η οποία οδηγεί σε επιλογές οι οποίες στα μάτια τα δικά μας κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν «συντηρητικές».

Επειδή όμως η Δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που δεν αποκλείει κανέναν, είναι δίκαιο οι ομογενείς να έχουν τους δικούς τους αντιπροσώπους στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας, οι οποίοι θα εργάζονται για τα συμφέροντά της ομογένειας.

Οι αντιπρόσωποι όμως αυτοί πρέπει, όπως προανέφερα, να επιλεγούν στην αρχήν από τους ομογενείς που έχουν χρονική επαφή με την χώρα (αυτοί που λείπουν λίγα χρόνια) ή από αυτούς που έχουν ενεργό φορολογικό μητρώο. Κι αν στην συνέχεια ενεργοποιηθούν φορολογικά και άλλοι ομογενείς, τότε να απολαμβάνουν και αυτοί το δικαίωμα της ψήφου!

Το δικαίωμα ψήφου σε ομογενείς που έχουν μόνο συναισθηματικούς δεσμούς με την μητέρα πατρίδα και μια μακρινή εικόνα της από το παρελθόν, συνιστά απλά μια αλλοίωση της θέλησης του ελληνικού λαού και εξυπηρετεί μόνο μικροπολιτικά συμφέροντα!

Σημείωση: Η εμπειρία μου από τα χρόνια που έζησα κι εργάστηκα στην αλλοδαπή μου έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσω καλά και τις δύο ιδιότητες. Υπήρξα και μετανάστης στο εξωτερικό και συγχρόνως πολίτης της Ελλάδας. Επομένως οι απόψεις μου δεν εδράζονται στο συναίσθημα. Είναι δομημένες στην προσωπική αλλά και συλλογική εμπειρία όλων αυτών που έζησαν και εργάστηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ξένες χώρες, έχοντας την διπλή ιδιότητα του πολίτη αλλά και του μετανάστη.

Νίκος Μποζάς