Δεδομένων των συνεχών αλλαγών στις εργασιακές συνθήκες, οι σημερινοί απόφοιτου του Λυκείου και αργότερα απόφοιτοι των Πανεπιστημίων, καλούνται να σταδιοδρομήσουν σ’ ένα εντελώς νέο εργασιακό περιβάλλον, με έντονη αβεβαιότητα και περιορισμένες προοπτικές απασχόλησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

     Με αυτό το δεδομένο, η ανάπτυξη της αυτοαπασχόλησης αποκτά καίρια σημασία για την ντόπια οικονομία.

     Η επιχειρηματικότητα και η καινοτομία σε επίπεδο εκπαίδευσης δεν πρέπει να συνδέονται μονοσήμαντα με την έννοια του επιχειρηματικού κέρδους, αλλά και με την βαθύτερη ανθρώπινη ανάγκη της ανάδειξης της ατομικότητας και της προσωπικής ολοκλήρωσης των ατόμων.

    Έρευνες για την εκπαίδευση που αφορά την επιχειρηματικότητα και την καλλιέργεια επιχειρηματικού πνεύματος, αναφέρουν ότι ο στόχος της εκπαίδευσης για την επιχειρηματικότητα διαφοροποιείται από την εκπαίδευση για τη διοίκηση επιχειρήσεων. Η διαδικασία δημιουργίας μιας επιχείρησης αποτελεί διαφορετική δραστηριότητα από τη διαδικασία διοίκησης της επιχείρησης.

    Η εκπαίδευση που αφορά την επιχειρηματικότητα οφείλει να εστιάζει στη φύση του ζητήματος της δημιουργίας μιας επιχείρησης τονίζοντας την ενίσχυση ικανοτήτων, διαπραγμάτευσης, ηγεσίας, πρωτοβουλίας, υπευθυνότητας, αξιοποίησης ευκαιριών, ανάπτυξης νέων προϊόντων, δημιουργικής σκέψης, καινοτομίας, ανάληψης κινδύνου και διαχείρισης έργων για την επίτευξη των στόχων.

    Προκειμένου να υπάρξει ανάπτυξη και απασχόληση, χρειάζεται να τονωθεί το επιχειρηματικό πνεύμα των μαθητών, ώστε να υιοθετήσουν μια επιχειρηματική κουλτούρα πιο φιλική στην ανάπτυξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων η οποία θα συνεχίζεται σ’ ένα πλαίσιο δια βίου μάθησης με διάφορες μεθόδους όπως, διαλέξεις, μελέτες περίπτωσης, κλπ.

    Όλοι συμφωνούμε ότι φαινόμενα όπως το brain drain (διαρροή εγκεφάλων),  η πρόληψη της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού, η ανίχνευση και δραστηριοποίηση ταλέντων, η εφαρμογή στη πράξη και όχι μόνο η δημιουργία καινοτόμων ιδεών μπορούν να αντιμετωπιστούν με συνδυασμό κατάλληλων οικονομικών και εκπαιδευτικών πολιτικών.

    Στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι η καλλιέργεια της επιχειρηματικής κουλτούρας των μαθητών, ώστε να γίνουν σταδιακά ικανοί να στοχάζονται με κριτικό αυτοδύναμο τρόπο προκείμενου να ενισχυθεί μια φιλοσοφία ενθάρρυνσης της καινοτομίας και της νεανικής επιχειρηματικότητας.      

Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος