Σοφία Αράβου - Παπαδάτου: "Η Χαμένη Γοητεία της Κολοκυθόπιτας..."
Εικόνα τίτλου. Λεπτομέρεια έργου «Ο τετραγωνισμός του κύκλου, τα χέρια της Πηνελόπης». Αράβου-Παπαδάτου Σ. Θα παρουσιαστεί στη 10η Ανοικτή Καλλιτεχνική Τριλογία Κεφαλονιάς, θέατρο Κέφαλος, Αργοστόλι 17-22/8/2021
Η Χαμένη Γοητεία της Κολοκυθόπιτας
Δεν λέμε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα; Πάντα σε μέρες γιορτινές και των πανηγυριών, θυμάσαι ό,τι έζησες στα νιάτα σου, ενώ θα πηγαίνει ρολόι η δουλειά και στους επόμενους.
Ο προαιώνιος ανταγωνισμός μας, με μανάδες, θειάδες κλπ, ποια θα κάνει καλύτερη την κολοκυθόπιτα π.χ. Δεν πά΄ να έχουμε πτυχία, μεταπτυχιακά, ανώτερες σπουδές, ταλέντα ενίοτε στις τέχνες, μουσικές και όχι μόνο, οι παραδόσεις μάς θέλουν να φτιάχνουμε άψογη την κολοκυθόπιτα!
Η ζωή όμως, τα φέρνει όλα στην ώρα τους, μήπως δεν ξέρουμε οι μεγαλύτερες;
Κάποιες θα φτάσουν και θα ξεπεράσουν τις προηγούμενες στη μαγειρική, στην «ανωτάτη φασίνα με παιδιά», κάνοντας περήφανα τα σόγια πανταχόθεν.
Κάποιες άλλες θα σιχτιρίσουν! «Δε μας παρατάτε ήσυχες, εσείς και η κολοκυθόπιτα, που θα χάσω εγώ προσπάθειες ζωής, τεχνών κι επιστημών για να πετύχω τις κολοκυθοκορφάδες! Στη μάνα σας for ever, που θα μου αποσπάσετε την προσοχή με τα οικιακά, για να ασχολείστε ελεύθεροι κι ωραίοι «στα σπουδαία»!
Εκεί είναι που αρχίζουν να εμφανίζονται τα μίνιμαλ-γκουρμέ, στα οικογενειακά τραπέζια! Οι παραδοσιακοί, απλώνουν ολόγυρα στα χείλη των πιάτων τα καλοστολισμένα «τίποτα» και αναζητούν απελπισμένα να εμφανιστεί η κολοκυθόπιτα!
Μάταια όμως, αυτές που ξεπέρασαν για πάντα τους επαίνους της κουζίνας, μαγειρεύουν ευχαρίστως και υγιεινά μόνο για τα παιδιά, αλλά όχι για ενήλικες που ψάχνουν τις ρίζες τους στα βάθη του πορσελάνινου σερβίτσιου!
Τα σόγια θα προστρέξουν την επόμενη φορά να αναπληρώσουν με ταπεράκια, τη χαμένη γοητεία της κολοκυθόπιτας! Κάποιοι άντρες θα λειώσουν από ευτυχία!
Δεν το λέμε εμείς, το λέει η τεκμηρίωση. «Οι άντρες είναι πιο συντηρητικοί, πιο πιστοί στις παραδόσεις από τις γυναίκες»1.
Καλό είναι να κάνουμε ό,τι ευχαριστεί και εμάς μαζί, μαγειρεύουμε για να ευχαριστήσουμε την οικογένεια και τα σόγια, αν αυτό μας γεμίζει από χαρά!
Ποτέ όμως σαν αλογάκια κούρσας, με μπράβο ή ξινισμένα μούτρα συγκρατημένης αποδοκιμασίας. Δεν είναι διαγώνισμα η μαγειρική! Είναι τέχνη που την υπηρετείς εφόσον σε ικανοποιεί και σένα εξίσου!
Δεν μπαίνουμε στο παιχνίδι old time δασκαλίστικων επαίνων «συνέχισε έτσι», ή αποδοκιμασιών «έχεις ακόμα δρόμο…. της τάδε είναι καλύτερο»!
Χρόνια Πολλά, ευχόμαστε αναδρομικά…. και στείλτε τους πακέτο - ντουγρού στις «τάδε»…. γιατί υπάρχουν και τα «Τάδε έφη Ζαρατούστρας», όπως υπάρχει και η Τέχνη, πάντα σ΄αυτή τη ζωή και όχι στην άλλη!
1. Κοκκινάκη, Φ. (2006). Κοινωνική Ψυχολογία. Αθήνα, εκδ. Τυπωθήτω.
Σας περιμένουμε στη 10η Ανοικτή Καλλιτεχνική Τριλογία Κεφαλονιάς, 2021. Θέατρο Κέφαλος στο Αργοστόλι 17-22/8/2021
Ένα από τα έργα συμμετοχής μου. «Το όνειρο της Πηνελόπης» Ραψωδία τ, 539. Ακρυλικό σε καμβά 1.50 Χ 1.30μ
Ερμηνευτικές σημειώσεις
- Η Πηνελόπη σαν Μαύρη Παναγιά της Χάλκης (επιρροή από ταξίδι στην Κων/νούπολη), ονειρεύεται. Με τον τετραγωνισμό του κύκλου - τα Χέρια της, προστατεύει τη ζωική και πνευματική φύση του ανθρώπου (δράκος με κόκκινα μάτια-παπαγάλος κόκκινος που κρατάει με τα πόδια τη φωλιά του).
- Ο Οδυσσέας σαν αετός με ανθρώπινη φωνή, σκοτώνει τις 20 χήνες-μνηστήρες. (Ραψωδία τ. 539). Προστατεύει τη φωλιά-το σπίτι του. Σκοτώνει και τις άπιστες δούλες σαν κίχλες.
- Στο κέντρο η Αθηνά που ερμηνεύει τα όνειρα τής Πηνελόπης στην Οδύσσεια, προστατεύει με την περικεφαλαία, όπως η Πηνελόπη με τα Χέρια της. Η Αθηνά είναι φτιαγμένη από τρίγωνο μεταλλικό και έχει 3 πρόσωπα: συναίσθημα-μακριά απόσταση φρύδια-χείλη, ωφελιμισμός-μεγάλο σαγόνι και τέλος ισορροπία και αρμονία στο πρόσωπο 1:1:1.
- Στο κάτω μέρος η ασπίδα της Αθηνάς με τη Μέδουσα, όπως στην Κινστέρνα, το υδραγωγείο του Ιουστινιανού στην Κων/νούπολη.
- Η φιγούρα Anonymous δεξιά, ζωγραφισμένη πάνω στον κροκόδειλο των ψυχαναλυτικών βαρών, ή κοροϊδευτικά στο μέσο δάχτυλο.