«Ολοκληρώθηκε λοιπόν η σαιζόν και ήρθε η ώρα για τον απολογισμό. Αρχικά, σε καμία περίπτωση δεν πίστευα ότι θα ζήσω τόσο έντονα συναισθήματα στο πρώτο μου έτος ως φοιτητής. Ήρθα στο Ρέθυμνο για να σπουδάσω στο τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, έχοντας στο μυαλό μου και την παράλληλη ενασχόληση μου με τον αθλητισμό και το μπάσκετ.

Ως αθλητής νιώθω πολύ τυχερός που είχα την τιμή να αγωνιστώ στην Ακαδημία Ρεθύμνου, κατακτώντας το πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΚ, γεγονός το οποίο μας διασφαλίζει την άνοδο μας στη Γ' Εθνική. Παρόλο που ξεκίνησα σχετικά αργά στην Ακαδημία (Νοέμβριο) κατάφερα να προσαρμοστώ πολύ γρήγορα και να κάνω τον προπονητή μου, Βαγγέλη Θεοδωρουλάκη να με εμπιστευτεί.

Σε πρώτο στάδιο αυτό που μου έδωσε πολλά κίνητρα για να δουλέψω σκληρά, ήταν το καλό κλίμα που υπήρχε στην ομάδα και το γεγονός ότι ο coach στην πρώτη μου αποστολή με χρησιμοποίησε σε ένα πολύ κομβικό για την έκβαση του παιχνιδιού σημείο ώστε να οργανώσω στη θέση του play maker. Σε εκείνο τον αγώνα, όπου και έκανα ντεμπούτο με την Ακαδημία Ρεθύμνου αγωνίστηκα για περίπου 2' και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έφτασα να παίζω ως και 26'. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μου προπόνηση, όπου κάποιοι συμπαίκτες και ο προπονητής μου εντόπισαν τα θετικά μου στοιχεία σε επίπεδο ατομικής τεχνικής, γεγονός που μου θυμίζει τις ατελείωτες ώρες σκληρής δουλειάς δίπλα στον coach Πάνο Ματιάτο.

Πολύ γρήγορα ενσωματώθηκα στην ομάδα και κατανόησα τη φιλοσοφία του προπονητή μου. Κατά τη διάρκεια της σαιζόν ήμασταν απλά ένα outsider για τον τίτλο. Εντούτοις, μέσα από τη βελτίωσή μας καταφέραμε να κάνουμε πολύ καλές εμφανίσεις με αποκορύφωμα την πρώτη σειρά των playoffs, όπου κατορθώσαμε να ανατρέψουμε ένα 0-2 (νίκες) score εις βάρος μας σε 3-2 με αντίπαλο τον Κύδωνα Χανίων. Αυτό που χαρακτηρίζει την ομάδα μας είναι το πάθος, η ομαδικότητα, η σκληρή άμυνα και κυρίως η ταπεινότητα.

Υπάρχει πολύ υψηλό επίπεδο στην ομάδα αλλά και γενικότερα στο πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΚ, κάτι που μας παροτρύνει όλους να δουλεύουμε συνεχώς με μεγάλη ένταση. Το πιο ευχάριστο είναι το ότι καταφέραμε να φέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο και να μας στηρίξει. Είναι χαρακτηριστικό το ότι περίπου 100 φίλαθλοι ακολούθησαν την αποστολή σε ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι στα Χανιά.

Η σειρά αυτή θα μου μείνει χαραγμένη στη μνήμη, καθώς θυμάμαι το έντονο στρες, την πίεση αλλά και τη χαρά που νιώσαμε στο τέλος. Μετά από μια τέτοια ανατροπή δεν πιστέψαμε ούτε στιγμή ότι θα χάναμε το πρωτάθλημα. Πολλοί συμπαίκτες αλλά και φίλαθλοι απορούσαν με τη γρήγορη προσαρμογή μου στη νοοτροπία της ομάδας.

Η απάντηση που έδινα ήταν απλή: είχα ήδη αποκομίσει πολλές εμπειρίες από την παλιά μου ομάδα, τον Αθλητικό Σύλλογο Κεφαλονιάς, με σπουδαιότερη από αυτές τη συμμετοχή μου στην ανδρική ομάδα την περίοδο 2008-09 στη Γ' Εθνική δίπλα στον coach Λεωνίδα Παπαδάτο όπου και έμαθα πολλά στοιχεία πάνω στο κομμάτι του αθλήματος που με "εξιτάρει", την τακτική.

Τα όσα είχα μάθει λοιπόν, διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο ώστε να μπορέσω να αναδειχθώ τη φετινή σαιζόν. Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τον προπονητή μου, Βαγγέλη Θεοδωρουλάκη για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε και για τα όσα έζησα στο πλευρό του, τους συμπαίκτες-φίλους για την τρομερή υποστήριξη και τις πολύτιμες συμβουλές τους και τον αδελφό μου Βαγγέλη, ο οποίος ταξίδεψε στην Κρήτη στο πιο κρίσιμο σημείο της χρονιάς (τη σειρά των τελικών) για να δει την ομάδα και να με στηρίξει ψυχολογικά.

Ένα μεγάλο μπράβο στον ΑΣΚ για τη δική του άνοδο και εύχομαι καλό καλοκαίρι σε όλους και καλή προετοιμασία εν όψει της νέας σαιζόν».