Κεφαλονιά το Νησί, Νήσος Κεφαλονιά και το καράβι.

Το Καράβι που μεγαλώσαμε μαζί του, που συντρόφεψε την νιότη μας , που απάλυνε τις στεναχώριες μας, που χάιδεψε τις έγνοιες μας, που ήταν πάντα στο ραντεβού μας εκεί στο Λιμάνι, που μετέφερε τα όνειρά μας, το Καράβι που ωρίμασε μαζί μας.
Οικογένεια Στρίντζη οι Γονείς του. Γεννημένοι Καραβοκύρηδες, αγαπητοί άνθρωποι, προκομμένοι Ναυτικοί, ξεχωριστοί Ληξουριώτες !

Ρυτίδα φθοράς , θαμπό αστροπελέκι, μολυσμένη θάλασσα, η κρίση, φουρτουνιασμένη αντάρα, παχιά ομίχλη, μαύρος ουρανός, δακρύβρεχτο σύννεφο, σκληρό αστροπελέκι «χωρίζει» το «Κεφαλονιά» από την Οικογένειά του, και το Πλοίο βουρκωμένα αναχωρεί ορφανό μακριά από το γνώριμο πόστο του.

Όλοι στενοχωριόμαστε, σε όλους μας λείπει, όλοι το νοσταλγούμε, όλοι το επιθυμούμε, αισθανόμαστε «ξένοι» σε άλλα σκαριά, μας πονά η απουσία του, επιζητούμε την ανάμνησή του, τους Ναυτικούς του, τους ανθρώπους μας.

Τύχη αγαθή δίνει και πάλι το προβάδισμα στην «Πρωτεύουσα της Διανόησης», το ιδιαίτερο Ληξούρι και η Οικογένεια Λυκούδη, και αυτοί θαλασσινοί, και αυτοί αγαπητοί, βουτούν στα βαθιά σε δύσκολους καιρούς, σε θολά οικονομικά νερά και αγκαλιάζουν το Πλοίο μας, επιστρέφοντας το ξανά πίσω στο Νησί ως Μέλος της Οικογένειάς μας, της Κεφαλονίτικης Οικογένειας, της Οικογένειάς του, της Οικογένειάς μας.

Γυρίζει το Πλοίο στο Λιμάνι του και δένει τους κάβους της συγκίνησης στις καρδιές των κατοίκων του Νησιού, που πάντα δικό τους το αισθάνονταν.
«Νήσος Κεφαλονιά» το όνομα που του χάρισαν οι νέοι του Γονείς, ως μία συμβολική πράξη ζεστασιάς, που πάντα επιθυμεί να δένει αρμονικά το χθες με το σήμερα, το Πλοίο με τον προορισμό του και τους ταξιδιώτες του με το αύριο.

Τόλμη το χαρακτηριστικό γνώρισμα του θαλασσινού, που ξέρει πότε να προχωρά όταν οι άλλοι σταματούν.
Ασφάλεια , ταχύτητα, συνέπεια, ομορφιά, τα δώρα που προσφέρει το Πλοίο στους επιβάτες του.
Κεφαλονίτες το πλήρωμά του , γιατί κανείς δεν αγαπά την Οικογένεια του περισσότερο από τα Μέλη της.

Εγκάρδια Καλοτάξιδες οι διαχρονικές ευχές μας στο Πλοίο μας, που θα μας ταξιδεύει στο αύριο με την νοσταλγία του χθες, στο Πλοίο που επιθυμούμε να μεγαλώσει τα παιδιά μας.

Ολόθερμες και οι ευχαριστίες μας στους νέους Καραβοκύρηδες, που δεν επέτρεψαν την ορφάνια στην «Κεφαλονιά» να συνεχιστεί και ακούμπησαν ευγενικά τη «Νήσο» δίπλα της, σαν μια αιώνια υπόσχεση, ότι ποτέ πλέον δεν θα επιτρέψουν να ξανααποχωριστεί το ένα από το άλλο.

Ευάγγελος Κεκάτος