Η κριτική στη λειτουργία τόσο της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων όσο και του Δήμου Κέρκυρας εκφράστηκε απ' όλους τους ομιλητές.
Επισημάνθηκαν επίσης οι στρεβλώσεις και η ανάγκη αναθεώρησης του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της Αυτοδιοίκησης και του ''Καλλικράτη'', ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως μέσο για την εφαρμογή του Μνημονίου στην Αυτοδιοίκηση και όχημα για την επιβολή νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

«Ο "Καλλικράτης" όχι μόνο δεν στηρίζει την Αυτοδιοίκηση, αντιθέτως την υπονομεύει, αποτελώντας το "μακρύ χέρι" της κυβέρνησης. Αν αύριο έχουμε μία κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά, από τα πρώτα νομοσχέδια που θα πρέπει να περάσουν είναι οι αλλαγές στην αιρετή Αυτοδιοίκηση, ώστε να είναι δημοκρατικότερη τόσο η εκλογή οργάνων όσο και η λειτουργία της», ανέφερε χαρακτηριστικά στην παρέμβασή του ο βουλευτής Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Στέφανος Σαμοΐλης.

Κοινή πεποίθηση ήταν πως τόσο ο Περιφερειακός όσο και ο Δημοτικός συνδυασμός, παρά την εκπροσώπησή τους στα αντίστοιχα όργανα μόνο από έναν Περιφερειακό και ένα Δημοτικό Σύμβουλο, παρουσίασαν σημαντικό έργο, πάντοτε με γνώμονα τα συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας.

Ως άριστη και εποικοδομητική χαρακτήρισαν τη συνεργασία τους ομιλητές από τους δύο πολιτικούς χώρους (ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και Οικολόγοι Πράσινοι) που, μαζί με ανένταχτους πολίτες, στηρίζουν τα δύο αυτοδιοικητικά σχήματα.

Σημεία από τον απολογισμό του Θόδωρου Γαλιατσάτου.

• Η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, μέσω του "Καλλικράτη", πορεύεται με λανθάνοντα τρόπο, ικανοποιώντας απόλυτα τη μνημονιακή πολιτική. Η πολιτική τακτική που ακολουθεί η περιφερειακή εξουσία, και ειδικότερα ο περιφερειάρχης, είναι εναρμονισμένη πλήρως στις επιλογές του Μνημονίου.

• Με τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την εφαρμογή του "Καλλικράτη", η πραγματικότητα στην Αυτοδιοίκηση είναι ζοφερή. Με την επιβολή των Μνημονίων, η χώρα και η

Αυτοδιοίκηση ζουν ένα άθλιο παρόν, χωρίς ορατές προοπτικές βελτίωσης για το μέλλον. Ειδικότερα σε σχέση με την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, στην εικόνα του σφιχτού εναγκαλισμού της από την κεντρική εξουσία, έρχεται να προστεθεί και η δεύτερη αδύναμη πλευρά, που είναι η ποιότητα της διαχείρισης απ' τη σημερινή διοίκηση.

• Επιχειρήθηκαν και επιχειρούνται πολιτικές άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών τομέων (απορρίμματα, ενέργεια, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λ.π.) και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου (ΗΛΙΟΣ, ΣΔΙΤ κ.λ.π.). Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα από τα πολλά είναι το Ελληνικό και οι τρόποι αξιοποίησης του, η "ανάπλαση" του Βοτανικού, έως την διαχείριση των απορριμμάτων, ο Ερημίτης στην Κέρκυρα, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της περιφέρειας.

• Ταυτόχρονα, οι μαζικές απολύσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο σε συνδυασμό με τις λόγω μνημονίων άγριες περικοπές δισεκατομμυρίων ευρώ από θεσμοθετημένους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ως το 2015, έχει σαν αποτέλεσμα την διάλυση ολόκληρων υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε κρίσιμους τομείς. Κοινωνικές υπηρεσίες πρόνοιας, καθαριότητα, πράσινο, παιδικοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι, παιδικές κατασκηνώσεις, δημοτική συγκοινωνία κ.λ.π. θα συρρικνώνονται μέχρι εξαφανίσεως. Τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης έχουν φτάσει σε οριακά για την επιβίωση της όρια».

• Οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγές στον "Καλλικράτη", έχει νόημα μόνο αν υπάρξουν ριζικές αλλαγές, που ουσιαστικά θα καταργούν αυτό το αντιδημοκρατικό τερατούργημα. Για εμάς, ως Αριστερά, υπάρχει ζήτημα ουσιαστικής δημοκρατικής μεταρρύθμισης, όχι στη νεοφιλελεύθερη συντηρητική κατεύθυνση που πραγματοποιήθηκε, αλλά σε ριζοσπαστική, αριστερή, δημοκρατική, αυτοδιοικητική κατεύθυνση.

Σημεία από τον απολογισμό του Γιώργου Ραιδεστινού.

• Συνεχώς επιδεινούμενη είναι η πορεία των Δήμων, με επιπτώσεις στη ζωή των δημοτών. Η κρίση έχει εξαθλιώσει το λαό, το ξεπούλημα δημόσιου πλούτου βρίσκεται επιτακτικά στο προσκήνιο, ενώ η ένταση και η βία αποτελούν το εργαλείο για να εφαρμοστεί η αντιλαϊκή πολιτική.

• Η λειτουργία της δημοτικής αρχής είναι συγκεντρωτική και αντιδημοκρατική, μακριά από τους πολίτες και τις ανάγκες τους. Αυτό, σε συνδυασμό με τη μείωση των πόρων, με το γεγονός ότι ο Δήμος της Κέρκυρας δεν έδωσε κανένα λόγο, ρόλο, θέση στους οργανωμένους κοινωνικούς φορείς, δείχνουν ότι η εφαρμογή του "Καλλικράτη" δεν ήταν τυχαία. Αποτελούσε μία πολιτική επιλογή που επιχειρούσε να μετατρέψει τους δήμους στο "μακρύ χέρι" του κράτους. Η λογική τους είναι, μέσα από την απαξίωση τού κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να ανοίξουν το δρόμο στους ιδιώτες επενδυτές.

• Θέση του "ΕΜΠΡΟΣ" είναι ότι το νησί της Κέρκυρας πρέπει να χωριστεί τουλάχιστον σε τρεις Δήμους, η χωροταξία των οποίων θα πρέπει να καθοριστεί με βάση αναπτυξιακά, ιστορικά και γεωγραφικά κριτήρια.

• Όσον αφορά στην εκλογή των τοπικών αρχών, το "ΕΜΠΡΟΣ" τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της εφαρμογής της Απλής Αναλογικής, ενώ στις αποφάσεις γύρω από σοβαρά ζητήματα θα πρέπει να είναι καθοριστική η άποψη των δημοτών, μέσω των τοπικών συνελεύσεων και της διενέργειας δημοψηφισμάτων.

• Έχει μεγάλες ευθύνες η δημοτική αρχή για την εγκατάλειψη της περιφέρειας του Δήμου, για τα προβλήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση των απορριμμάτων, για το υπέρογκο χρέος του Δήμου, για τη ΔΕΥΑΚ (χρέη της Δημοτικής Επιχείρησης, κακή κατάσταση δικτύων ύδρευσης κ.λ.π.), για τα ημιτελή έργα, για τη μη λειτουργία του φορέα διαχείρισης της (ενταγμένης στον Κατάλογο των Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco) Παλιάς Πόλης, για την ανυπαρξία του Δήμου σε ζητήματα Πολιτισμού, για την αναξιοποίητη δημοτική περιουσία, για την κακή κατάσταση του οδικού δικτύου, για τη διαχείριση των παραλιών. Τα Τοπικά Συμβούλια (με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι αδρανή, ενώ η δημοτική αρχή αδυνατεί να αξιοποιήσει ορθολογικά το προσωπικό του Δήμου.

• Οραματιζόμαστε και αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο αύριο για το Δήμο της Κέρκυρας. Συνεργαζόμενες με την κοινωνία, η "ΑΝΑΣΑ" και το "ΕΜΠΡΟΣ" θα πρέπει να αποτελέσουν κομμάτι ενός μεγάλου κινήματος που στόχο θα έχει να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση.