Σε μια εποχή πολύπλευρης κρίσης που δοκιμάζονται οι αντοχές των κοινωνιών να επιβιώσουν σε ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον, η ανάπτυξη και η στήριξη των τοπικών μας παραγωγικών δραστηριοτήτων αποτελεί πολύτιμη προϋπόθεση μιας ορατής  διεξόδου. Η ολοένα και δυσκολότερη οικονομική συρρίκνωση της τσέπης του καταναλωτή, η αβεβαιότητα στο αναπτυξιακό γίγνεσθαι του μέλλοντος έχει φυλακίσει ανεπιστρεπτί την αγοραστική μας δύναμη.

 Tώρα -στα δύσκολα- θεωρούμε χρέος μας να σταθούμε ο ένας πλάι στον άλλο, να στηρίξουμε την πατρίδα μας , να ενισχύσουμε τον τόπο μας, ο Έλληνας τον Έλληνα,  τον Επτανήσιο, τον Κεφαλλονίτη, τον Ιθακήσιο, τους φίλους τους συγγενείς μας, τους δικούς μας ανθρώπους, εμάς τους ίδιους και αύριο τα παιδιά μας.
    Η κρίση είναι παρούσα, υπαρκτή και ύπουλη. Χιλιάδες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο του κλεισίματος, χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν απολεσθεί και οι απώλειες επίκειται να αυξηθούν. Πόσες επιχειρήσεις συμπολιτών μας παρεδόθησαν στην επέλαση της τραγικότητας της οικονομίας;. Πόσοι εξ’ αυτών, επιχειρηματίες και δυνητικοί καταναλωτές οι ίδιοι, άλλων επιχειρήσεων, έχασαν την αγοραστική τους δύναμη πλήττοντας περαιτέρω την τοπική οικονομία.

Λογική «ντόμινο»

    Ο φαύλος κύκλος, δυστυχώς ακολουθεί μια λογική «ντόμινο», συμπαρασύροντάς μας όλους στην πτώση. Στηρίζοντας ένα εισαγόμενο προϊόν ή ένα προϊόν που υποστηρίζει ένας μεγάλος όμιλος, ή μια πολυεθνική, η φαινομενικά μειωμένη τιμή του και η οποία μας  φαντάζει δελεαστική,  λόγω των σημαντικά περιορισμένων εισοδημάτων μας, τελικά,  μας αφαιρείται πολλαπλάσια  τόσο από την τσέπη μας όσο κυρίως από αυτήν των παιδιών μας. Ειδικά στις μικρές κοινωνίες όπως αυτή των νησιών μας αυτό το βιώνουμε έντονα σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας.
   Πέραν αυτού, τα προϊόντα του τόπου μας, ειδικά αυτά του αγροτικού τομέα, αυτά που παράγουν οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι μας, διαλεκτά και αναγνωρίσιμα ως προς την αγνότητα την ποιότητα και την θρεπτική τους αξία, είναι τα προϊόντα της γης μας και των προγόνων μας, αυτά που μας μεγάλωσαν, που μιλούν την γλώσσα και αποτυπώνουν την ιστορία μας, αυτά  που μας συντρόφευσαν στο διάβα της ζωής μας. Οφείλουμε λοιπόν να τα διατηρήσουμε, να τα υποστηρίξουμε, να τα διαφυλάξουμε και να τα αγαπήσουμε, όπως αγαπάμε τον τόπο μας, την γη μας, τους ανθρώπους μας.

     Εάν δεν τα καταναλώσουμε δε θα παράγονται και δεν θα πωλούνται

 Οι λαϊκές αγορές, οι παραγωγικές μονάδες, θα κλείσουν, οι νέοι του τόπου μας θα φύγουν μακριά αναζητώντας αλλού εργασία και ελπίδα ζωής και μαζί με αυτούς θα χαθεί και ένα σημαντικό κομμάτι της γενέτειράς μας, της παράδοσης, του πολιτισμού μας και κυρίως της αναπτυξιακής μας δύναμης. Διότι η αναπτυξιακή μας προοπτική,  η όποια ελπίδα μας για ένα  μέλλον ευοίωνο, στηρίζεται ως έναν μεγάλο βαθμό στους φυσικούς μας πόρους στην παραγωγική μας δύναμη, στον πρωτογενή μας τομέα αλλά και σε οτιδήποτε προσφέρουμε, διαθέτουμε πουλάμε, σε οτιδήποτε είμαστε εμείς, ο τόπος μας, οι νέοι άνθρωποι.

    Έχουμε τις δυνατότητες να αναπτύξουμε και τον πρωτογενή τομέα, την αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία, τη μεταποίηση, αλλά και τον τουρισμό που συνιστά μια λίαν σημαντική «επιχείρηση» για την χώρα μας. Οι Έλληνες χρειάζονται  την στήριξη των Ελλήνων, που καλό θα ήταν να προτιμήσουν Ελληνικά θέρετρα, ξεχνώντας την μόδα των τελευταίων ετών για εξωτικούς προορισμούς. Και εμείς οι Επτανήσιοι ας επιλέξουμε τα νησιά της περιφέρειάς μας για διακοπές, ας γνωρίζουμε πρώτα τα μέρη που βρίσκονται δίπλα μας, αυτά που επισκέπτες από όλο τον κόσμο τιμούν ετησίως με την παρουσία τους, εκτιμώντας και αναγνωρίζοντας την εξαιρετική ομορφιά τους.

   Ας  πούμε ένα «ΟΧΙ» ηχηρό και απόλυτο, σε ό, τι ξενόφερτο, αν  μπορούμε οι ίδιοι να το παράγουμε ή να το δημιουργήσουμε, ας επιμείνουμε όλοι μας Ελληνικά, Επτανησιακά, Κεφαλλονίτικα και Ιθακήσια. Ας προσφέρουμε από εμάς για εμάς, για τη διέξοδο από την κρίση για την ανάπτυξη και την ευημερία μας, για το μέλλον του τόπου, της χώρας, των παιδιών μας.
 Δεν έχουμε περιθώρια για λάθη, εμείς θα πρέπει πλέον να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να πολεμήσουμε να διαμορφώσουμε ένα στόχο για τον μέλλον για τον οποίο αξίζει να αγωνιζόμαστε.