Από τη μία μεριά υπάρχει το μπλοκ των δυνάμεων της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (ψηφοδέλτια Παρίση και Καλαφάτη στο δήμο, ψηφοδέλτια Σπύρου και Γκερέκου στην περιφέρεια). Όλοι τους βέβαια δηλώνουν «ανεξάρτητοι» παρότι όχι μόνο δεν αμφισβητούν αλλά και στηρίζουν μαχητικά τις κεντρικές επιλογές κυβέρνησης - ΕΕ. Περιφερειακή και δημοτική αρχή που μέχρι πρότινος στηρίχθηκαν από τα ψηφοδέλτια ΝΔ και ΑΝΕΛ (με αντιδήμαρχο Καμπίτση και πρόεδρο περιφερειακού συμβούλιου Άνθη) είχαν ως μότο ότι «δε ζητάμε τίποτε - η κυβέρνηση έχει δώσει τα πάντα». Είχαν ενεργότατο ρόλο στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε τοπικό επίπεδο. Πήραν συγχαρητήρια για την προσφορά τους από εκπροσώπους του κεφαλαίου και από κορυφαίους υπουργούς (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) για το πώς υλοποιούν το κομμάτι της αντιλαϊκής πολιτικής που τους αναλογεί.

Το ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση ξεσκέπασαν τη συνδρομή της τοπικής διοίκησης σε δήμο Κεφαλονιάς και περιφέρεια (τοπική φορολογία, ανταποδοτικότητα, αποδοχή μετακύλησης αρμοδιοτήτων σε παιδεία – υγεία – πρόνοια από το κράτος, δρομολόγηση ιδιωτικοποιήσεων σε λιμάνια – μαρίνες – παραλίες, συναίνεση στην καπιταλιστική εκμετάλλευση της ενέργειας, ιεράρχηση δημόσιων υποδομών βάσει των επιδιώξεων του κεφαλαίου κ.ά.). Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε κυρίως με τη «νέα» ατζέντα που μπαίνει στην αντιπαράθεση.

Συμφωνία όλων των σημερινών δήθεν αντιπάλων στη στρατηγική
και πλήρης διαχωρισμός από τα λαϊκά συμφέροντα

Σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα υπήρχε συμφωνία όλων των σημερινών δήθεν αντιπάλων, μνημονιακών και αντιμνημονιακών, με ψήφο, με δηλώσεις ή ακόμη και με τη σιωπή. Άλλωστε όλοι ανεξαιρέτως είναι δοκιμασμένοι και επικίνδυνοι για τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα. Είναι δοκιμασμένοι σαν στελέχη της τοπικής διοίκησης, των δημοτικών επιχειρήσεων, του ΕΒΕΚΙ, των αναπτυξιακών εταιριών, σαν βουλευτές και κυβερνητικά πρόσωπα, σαν επιχειρηματίες αλλά και σαν κατευθύνσεις μέσα στο μαζικό κίνημα.

Ο νυν «ανεξάρτητος» κ. Καλαφάτης δεν ήταν υφυπουργός ανάπτυξης της κυβέρνησης του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, η οποία έφερε τον Καλλικράτη και όλες τις αναδιαρθρώσεις, που υπερασπίστηκε με τον πιο υπεύθυνο τρόπο τα συμφέροντα του κεφαλαίου στην Ελλάδα του χρηματιστηρίου – της ολυμπιάδας και της ταχείας καπιταλιστικής ανάπτυξης; Η όποια κριτική του σήμερα αμφισβητεί – έστω κατ' ελάχιστο τον πυρήνα τον αναδιαρθρώσεων; Όχι βέβαια. Ποιος ξεχνά ότι ο ίδιος υπερασπίστηκε την παράδοση του Οτσαλάν; Μήπως ο κ. Φόρτες, υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές – με ανοιχτές επαφές με τη ΝΔ στις τελευταίες δημοτικές και αντιμνημονιακός περιφερειακός σύμβουλος που τώρα κατέρχεται με τον κ. Καλαφάτη, μαζί με την τότε πλειοψηφία του δημοτικού συμβούλιου δεν έπαιξε – νομιμότατα (;) βεβαίως – τα λεφτά του γηροκομείου Αργοστολίου σε αμοιβαία κεφάλαια, στο πλαίσιο δήθεν αξιοποίησής τους, εξανεμίζοντάς τα; Μήπως ο κ. Καμπίτσης (που από αντιδήμαρχος ΑΝΕΛ και «πλατάνι» της Δημοτικής Αρχής της ΝΔ μεταλλάχτηκε σε υποψήφιο του Καλαφάτη και στέλεχος του έτερου μνημονιακού σχηματισμού) καταψήφισε κάποια απόφαση γραμμής στο Δημοτικό Συμβούλιο; Μήπως ο κ. Κ. Ζαπάντης, που τέθηκε ως υποψηφιότητα για την Κεφαλονιά στη συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ, εφάρμοσε άλλη πολιτική στο Δήμο Πρόννων, όταν ο ίδιος ασκούσε χρέη δημάρχου με τη στήριξη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ (όπως άλλωστε και ο προκάτοχός του); Μήπως ο «ανεξάρτητος» κ. Μιχαλάτος, που ως δήμαρχος Λειβαθούς βρισκόταν υπό την πολιτική καθοδήγηση και στήριξη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έφτασε να στείλει στα δικαστήρια εργαζόμενους στον τότε Δήμο που αντιδρούσαν στις απολύσεις τους; Μήπως δεν συνεργάστηκε επί μακρόν με τη σημερινή δημοτική αρχή της ΝΔ και δεν τίμησε αυτή τη συνεργασία – για την οποία ανταμείφτηκε με την προεδρία της ΔΕΥΑΚ - με ψήφο σε όλες τις βασικές επιλογές; Ο κ. Μιχαλάτος εκλέχθηκε στη Γενική Συνέλευση της ΚΕΔΕ με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ ενώ στήριξε στην Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδας τον υποψήφιο της ΝΔ κ. Μίχαλο. Δεν ξέρει τίποτε άραγε για τα χρέη του δήμου Λειβαθούς, όταν από αυτά δεν πήγε δεκάρα για την αντιμετώπιση λαϊκών προβλημάτων; Οι τέσσερις πρώην αντιδήμαρχοι της ΝΔ που σήμερα τον πλαισιώνουν δεν ήταν μέχρι τώρα εκ των βασικών εισηγητών των επιλογών της σημερινής δημοτικής αρχής;

Ο κ. Τσιλιμιδός (επίσης υποψηφιότητα στη συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ), νυν υποψήφιος με την κ. Γκερέκου στην Περιφέρεια, ως δήμαρχος Αργοστολίου με το ΠΑΣΟΚ δε στήριξε με νύχια και δόντια τον Καλλικράτη και όλα τα εκσυγχρονιστικά μέτρα; Ο κ. Θ. Γαλιατσάτος, επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στα Ιόνια δεν ήταν ο αντινομάρχης του ΠΑΣΟΚ που ομοφωνούσε σε όλες τις κεντρικές επιλογές της Νομαρχίας Γεωργάτου;

Το γεγονός ότι ο κάθε υποψήφιος των δυνάμεων της αστικής διαχείρισης πηδά από το ένα ψηφοδέλτιο στο άλλο καμία προδοσία για το λαό δεν αποδεικνύει γιατί καμία σχέση όλοι αυτοί δεν είχαν και δεν έχουν με τα συμφέροντά του. Αντίθετα, επιβεβαιώνει ότι οι όποιες πολιτικές διαφοροποιήσεις, που αντανακλούν διαφοροποιήσεις μιγμάτων διαχείρισης στην οικονομία αλλά και εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, δεν αγγίζουν την κοινή στρατηγική που όλοι τους υπηρετούν με συνέπεια.

Σε ποια ζητήματα εκδηλώνονται σήμερα διαφοροποιήσεις
στα δημοτικά και περιφερειακά ψηφοδέλτια;

Από τη μεριά του κ. Καλαφάτη, που διατυπώνει συγκροτημένες πολιτικές κατευθύνσεις για το μέλλον του δήμου - χωρίς ιδιαίτερους λαϊκισμούς και με σαφή πρόταξη στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, η έμφαση δίνεται σε έναν δήμο «σύγχρονο ευρωπαϊκό», χωρίς ελλείμματα που θα καλλιεργεί την «κοινωνική συνοχή». Δήμος σύγχρονος ευρωπαϊκός στα πλαίσια του «κράτους στρατηγείου» που έχει αποκεντρώσει όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες, σημαίνει επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων σε υγεία – παιδεία – πρόνοια, επιθετική «αξιοποίηση» - δηλαδή επιχειρηματοποίηση της δημοτικής περιουσίας, των λιμανιών και των μαρίνων, σκουπιδιών, νερού, σπηλαίων και γενικότερα όλων όσων δημιουργεί η φύση αλλά και το ανθρώπινο εργατικό δυναμικό. Ένας τέτοιος δήμος για να μην έχει έλλειμμα θα πρέπει ή να τσακίσει το λαό στους φόρους ή να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα. Η κοινωνική συνοχή που ευαγγελίζονται σημαίνει αμβλυμμένη ταξική αντιπαράθεση και αποδοχή από την εργατική τάξη των όρων καταπίεσής της. Ο κ. Καλαφάτης χρεώνει στα ψηφοδέλτια Παρίση και Μιχαλάτου την ασυνέπεια στον επιθετικά ενεργό ρόλο που πρέπει να έχει η τοπική διοίκηση, απέναντι στην αποδόμηση κάθε κρατικής υπόστασης στις δημόσιες υπηρεσίες που κατά τους εκσυγχρονιστές και όλους τους οπαδούς του ευρωμονόδρομου παραπέμπουν σε «σοβιετική δημοκρατία». Εγκαλεί Παρίση και Μιχαλάτο ότι ευνοούν τους κεφαλαιοκράτες εφοπλιστές, ξενοδόχους, super market σαν πρόσωπα και όχι σαν τάξη. Τους λέει ότι το κύριο είναι να βγει πιο ανταγωνιστική η τάξη των παράσιτων της πλουτοκρατίας, κάτι που αφορά το σύνολο των μέτρων για φθηνή – ανασφάλιστη εργασία, ωράρια, master plan για μεγάλα έργα και υποδομές με συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα κλπ. Η κεντρική ιδέα που παρουσιάζει είναι ότι η καπιταλιστική αγορά και το κέρδος θα πρέπει να καθορίζουν τα πάντα και ότι η δημοτική αρχή απλά προσαρμόζεται σε αυτή την αρχή. Αυτός είναι ο «ρυθμιστικός ρόλος» που επιζητεί για το δήμο. Η όποια αμφισβήτηση αυτού του ρόλου και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης στο δημοτικό συμβούλιο αποτελεί για τον κ. Καλαφάτη αμφισβήτηση των κανόνων της δημοκρατίας (δηλ. της δικτατορίας του κεφαλαίου).

Είναι πολύ χαρακτηριστική η κριτική που ασκεί ο κ. Καλαφάτης στη φιλανθρωπία (την ονομάζει αλληλεγγύη) και στο λεγόμενο δίκτυο κοινωνικής πολιτικής. Από τις βασικές πολιτικές της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης είναι ο δραστικός περιορισμός της κρατικής παρέμβασης σε μια σειρά κοινωνικούς τομείς και η υποκατάστασή της από τη φιλανθρωπία, τους εθελοντές και τους ιδιώτες (εντάσσει μέσα συνδικάτα, εκκλησία κλπ). Εγκαλεί τη δημοτική αρχή ότι μοιράζει με τη σακούλα τα τρόφιμα σπίτι - σπίτι όταν απαιτείται ολόκληρο δημοτικό δίκτυο με υπαλλήλους – εθελοντές που συγκροτημένα θα αναλαμβάνει το ρόλο αυτό. Έτσι, καλύπτοντας κάποιες περιπτώσεις ακραίας εξαθλίωσης, το κράτος θα μπορέσει απερίσπαστο να ασχοληθεί με τη διοχέτευση νέου πακτωλού σε τράπεζες και μονοπώλια.

Το πρόγραμμα του κ. Καλαφάτη, ακριβώς επειδή ευθυγραμμίζεται με τον καλύτερο και πιο ξεκάθαρο τρόπο στις επιδιώξεις των πλουτοκρατών, θα είναι μπούσουλας και για τα υπόλοιπα - εντός των τειχών - ψηφοδέλτια. Η πρόσφατη ανακοίνωση της ΤΕ του ΚΚΕ για τη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε περιγράφει αναλυτικά τη γραμμή πλεύσης του πρώην υπουργού. Το κάλεσμα του κ. Καλαφάτη για πολιτικό πολιτισμό και συναίνεση με όλες τις υπόλοιπες αστικές δυνάμεις ανταποκρίνεται στην ανάγκη για σταθερότητα στην αστική διαχείριση σε επίπεδο τοπικής διοίκησης, για νέα επίθεση σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε περιφέρεια (κατέρχεται από κοινού με τους ΑΝΕΛ) και δήμο εμφορείται από τη γραμμή της υγιούς επιχειρηματικότητας. Με όλες τους τις δυνάμεις υποκλίνεται στις δήθεν δυνατότητες που δίνει η ΕΕ και ο υγιής καπιταλισμός, με νόμιμο τρόπο, για να δρέψει και ο λαός κάποια οφέλη. Σκόπιμα θέλει να ξεχνά ο λαός ότι τα στελέχη του στήριξαν – ψήφισαν σε όλα τα δημοτικά συμβούλια των πρώην δήμων την μετατροπή της διαδημοτικής επιχείρησης καθαριότητας σε ΑΕ, δηλαδή την ιδιωτικοποίησή της (ο νυν υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης στα Ιόνια κ. Δρακουλόγκωνας στη Σάμη, ο αντιδήμαρχος του Μιχαλάτου κ. Πουσναράς στη Λειβαθώ, ο κ. Πετράτος στο Ληξούρι). Το γεγονός ότι έχουν αποσαφηνίσει πώς εννοούν την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για περιοχές όπως το Τραπεζάκι (ιδιωτικοποίηση μέσω δήμου με ορισμένα αντισταθμιστικά οφέλη), για τα λιμάνια (όχι στο ξεπούλημα που υπονοεί την εκποίηση σε καλή τιμή), τους αποκαλύπτει παρά τις οβιδιακές μεταμορφώσεις τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ξεκάθαρα τη γραμμή για δίκτυο εθελοντικών δράσεων που θα «απελευθερώνουν» από την κρατική παρέμβαση. Για το ΤΕΙ (πχ) λέει ότι θα ιδρύσει ελεύθερο – δημοτικό ΤΕΙ, προφανώς με ξεκάθαρη ιδιωτικοοικονομική δομή και λειτουργία. Πλήρως ευθυγραμμισμένος με τη γραμμή της ΕΕ εισηγείται ουσιαστικά την επιτάχυνση του νέου σχεδίου Αθηνά, όπου πλέον θα «αποκεντρώνεται» ο σχεδιασμός των τμημάτων και η λειτουργία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αντίστοιχα σχέδια υπάρχουν για τις λεγόμενες κοινωνικές επιχειρήσεις. Στο δήμο χωρίς να διεκδικούν την απόδοση στην τοπική διοίκηση των παρακρατημένων από το κράτος ούτε, βεβαίως, την υποχρέωση παροχής υπηρεσιών από το κράτος, καλούν σε «απογραφή», για «να διαχειριστούμε τα χρέη και τις ανάγκες των πολιτών και όχι μόνο τα χρέη του δήμου»!!! Ακόμη, ζητούν όσες επιχειρήσεις χρεοκοπούν οι καπιταλιστές να τις κάνουν συνεταιριστικές και να τις λειτουργούν οι εργαζόμενοι!!!

Τις όποιες διευκολύνσεις στο λαό της περιοχής τις τεκμηριώνουν στη βάση της ιδιαιτερότητας (σεισμόπληκτη περιοχή, ακόμη και στην «ιδιαίτερη συνθήκη που έχει υπογραφεί μεταξύ της Ιόνιας Πολιτείας και του Ελληνικού Κράτους»)!!! Αναφέρονται στη νησιωτικότητα, στο μεταφορικό ισοδύναμο (δηλαδή στις παροχές στους εφοπλιστές για να έχουμε φθηνά εισιτήρια), στην ανάγκη «να γίνουμε Αιγαίο στο ΦΠΑ» κλπ. Κάτι τελείως διαφορετικό από την πανελλαδική πρόταση του ΚΚΕ για κοινωνικοποίηση των μεταφορών και άμεση κατάργηση του ΦΠΑ στα εισιτήρια και στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Οι άνθρωποι θα ήταν απλώς ανεκδιήγητοι αν δεν ήταν πολιτικά επικίνδυνοι. Φθάνουν να χαϊδεύουν την κούφια αρχαιολατρία προκειμένου να μείνουν στο παιχνίδι της αστικής διαχείρισης. Άλλωστε, το γεγονός ότι με το σεισμό υποβάθμισαν στο ναδίρ το ζήτημα της ασφάλειας και της αντισεισμικής θωράκισης και αναδείξαν την ανάγκη αξιοποίησης του αναπτυξιακού νόμου, που δίνει τα πάντα στις επενδύσεις των μονοπωλιακών ομίλων, δείχνει με ποιους και ενάντια σε ποιους τάσσονται. Η ανοιχτή στήριξη των μεγαλοξενοδόχων, που ξέρουν καλά τι κάνουν και η συμμετοχή των εκπροσώπων τους στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ας γίνει στοιχείο προβληματισμού και συμπερασμάτων για το λαό.

Ο διαγκωνισμός σχημάτων στο χώρο της κεντροαριστεράς (Γκερέκου - Καλούδης και ΔΗΜΑΡ για περιφέρεια, Καλαφάτης στο δήμο Κεφαλονιάς) και η αντιπαράθεσή τους με το ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει γενικότερη αντιπαράθεση για το πώς καλύτερα θα εξυπηρετηθεί η σταθεροποίηση του συστήματος και η κερδοφορία του κεφαλαίου. Σε αυτή τη βάση ας σκεφθεί ο εργάτης την υποψηφιότητα και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία κουβαλά νερό στο μύλο του νέου ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας γενικά και αφηρημένα «ανατροπή», δηλαδή κυβερνητική εναλλαγή. Αυτούς τους συμμάχους επέλεξαν κόντρα στο ΠΑΜΕ στο Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς – Ιθάκης και στη διακήρυξή τους για τις περιφερικές εκλογές λένε καθαρά για συμμαχία με τη μη περιχαρακωμένη αριστερά, δηλαδή με το ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε έχουν εμπειρία από τα «αντιμπερλουσκονικά μέτωπα» (ως Μπερλουσκόνι χαρακτήριζαν τον Παρίση) παλιότερων εκλογών, προκειμένου στο δεύτερο γύρο να ψηφίσουν Γεωργάτο (ΠΑΣΟΚ). Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι υπέρ του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και θεωρεί ότι η πάλη για το σοσιαλισμό στο σήμερα παραπέμπει στη δευτέρα παρουσία.

Και στο επίπεδο των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών ο διαχωρισμός σε μνημονιακούς – αντιμνημονιακούς είναι υποκρισία και δεν έχει σχέση με τα συμφέροντα των εργατών, των αγροτών, των ανέργων. Όσοι κατά καιρούς δήλωσαν αντιμνημονιακοί, όπως ο κ. Μιχαλάτος ή οι κ. κ. Καμπίτσης και Άνθης των ΑΝΕΛ υλοποίησαν το μνημόνιο στους τομείς ευθύνης τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στηρίξει το μνημόνιο των μνημονίων τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Άλλωστε και η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής (ΧΑ), με δήλωση του Κασιδιάρη, προσχώρησε στο αντιμνημονιακό μέτωπο των αφεντικών. Δήλωσε στο Ληξούρι ότι όπου δεν έχει ψηφοδέλτιο θα ψηφίσει αντιμνημονιακά, δηλαδή εδώ Μιχαλάτο (;) ή άλλο - ακόμη και μικρότερο αντιμνημονιακό σχήμα (πχ ΦΙΚΟ;). Σε στήριξη τμημάτων της Χρυσής Αυγής προσβλέπουν και άλλα ψηφοδέλτια με πρώτο και καλύτερο εκείνο του νυν δημάρχου. Ο έκδηλος και χοντροκομμένος αντικομμουνισμός από μια σειρά στελέχη της δημοτικής αρχής, κύρια από τον αντιμνημονιακό Καμπίτση των ΑΝΕΛ (που έφθασε να κάνει τοποθέτηση – ύμνο υπέρ του φασίστα Μεταξά), καταγγέλθηκε επανειλημμένα και μόνο από το ΚΚΕ. Η νέα κολεγιά του Καμπίτση με τον «προοδευτικό» κ. Καλαφάτη ας προβληματίσει για το μέχρι πού μπορούν να φθάσουν οι εκλογικές σκοπιμότητες. Άλλωστε στη γραμμή του αντικομμουνισμού πλειστάκις πλειοδότησε και η παράταξη του ΠΑΣΟΚ στο δημοτικό συμβούλιο, με όλο το βρώμικο οπλοστάσιο της ΕΕ που ξαναγράφει την ιστορία, παραχαράσσοντάς την.
Μονόδρομος για τους εργαζόμενους:

Στήριξη του ΚΚΕ για άλλο δρόμο ανάπτυξης
Τα μνημόνια της ΕΕ και του κεφαλαίου είναι μόνιμα και δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Η πραγματική διαχωριστική γραμμή έχει να κάνει με το ποιες δυνάμεις στην πράξη διεκδικούν κοινωνικοποίηση του πλούτου, αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους. Και στους δύο δρόμους που ανοίγονται, ανεξάρτητα από τους επιμέρους παράδρομους, μόνο το ΚΚΕ εκφράζει σήμερα το επαναστατικά νέο, οργανώνει την εργατική τάξη και ζητά ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Εργαζόμενε, άνεργε, αυτοαπασχολούμενε, αγρότη, νέε στις 18 και 25 Μάη μπορείς να δώσεις δύναμη στην ψήφο σου μετατρέποντάς την σε όπλο για τη Λαϊκή Αντεπίθεση!
Στήριξε και ψήφισε το ΚΚΕ παντού. Στις Ευρωεκλογές, τις Περιφερειακές και τις Δημοτικές εκλογές.

Στις εκλογές του Μάη είναι αναγκαίο να εκφραστεί η αντίθεση του λαού και της νεολαίας στην πολιτική που τον καταδικάζει να ζει μόνιμα στην ανεργία και τη φτώχεια. Να καταδικαστεί η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, της ελληνικής αστικής τάξης, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και των αιρετών τους στις Περιφέρειες και τους Δήμους. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την ψήφο στο ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και την στήριξη των ψηφοδελτίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές.

Μαντζουράτος Δημήτρης
Υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»
Γκισγκίνης Νίκος
Υποψήφιος Δήμαρχος Κεφαλονιάς με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»