Γενικά, όταν αναφερόμαστε σε ανάπτυξη, προγράμματα και «πακέτα», τρεις είναι οι κρίσιμοι παράγοντες.
Πρώτα, είναι οι διαθέσιμοι πόροι.
Ύστερα, είναι οι τομείς που θα κατευθυνθούν οι πόροι και
Τέλος, είναι οι κανόνες διαχείρισης των πόρων.

Το παράδοξο είναι ότι οι Περιφέρειες, παρ'ότι υπεύθυνες για την διαχείριση ενός μεγάλου μέρους των κοινοτικών προγραμμάτων, δεν έχουν καμία δυνατότητα απευθείας διαπραγμάτευσης με τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, οπότε και η ανάπτυξη είναι a la carte !
Γιαυτό και τα περί συμμετοχικών διαδικασιών στη «διαμόρφωση των κατευθύνσεων» των κοινοτικών προγραμμάτων ανέκαθεν ήταν «για τα μάτια του κόσμου».

Η διαφορά με τα πέντε κοινοτικά προγράμματα που έχουν προηγηθεί βρίσκεται στο ότι η Περιφέρεια ήταν σε όλα κρατικός θεσμός, ενώ τώρα είναι αιρετός άρα και έχει άλλες, εντελώς διαφορετικές, ευθύνες και υποχρεώσεις.

Από αυτό το τελευταίο άκρως πολιτικό γεγονός αναδεικνύονται 11 + 1 κρίσιμα ζητήματα για την ΑΙΡΕΤΗ (το τονίζω και το υπενθυμίζω... το «αιρετή») Περιφέρεια Ιονίων Νήσων σε σχέση με την Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική 2014-2020 και το αντίστοιχο νέο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα.

ΖΗΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟ: ΕΙΜΑΣΤΕ «ΠΛΟΥΣΙΟΙ» ΑΡΑ ..... ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΠΟΡΟΙ
Ανέκαθεν η κατηγοριοποίηση των Περιφερειών για τους πόρους που θα λάβουν γίνεται ανάλογα με το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν.

Το πρόβλημα με την Ε΄ προγραμματική περίοδο 2014-2020 είναι ότι βασίζεται στα στοιχεία της περιόδου 2007 – 2009, τις χρονιές δηλαδή πριν από την εκδήλωση και φυσικά την κορύφωση της οικονομικής κρίσης !
Έτσι όμως η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων γίνεται ...... «πλουσιότερη» αφού εμφανίζεται με ΑΕΠ 84,6% (του κοινοτικού μέσου όρου), από 70,9% την περίοδο 2001 – 2003 που είχε ληφθεί ως βάση για το ΕΣΠΑ 2007-2013 και με κατά κεφαλήν ΑΕΠ για το έτος 2007 σε τρέχουσες τιμές 18.962 ευρώ !
Αυτά βέβαια ισχύουν στα χαρτιά, αφού οι απώλειες του ΑΕΠ την περίοδο 2008 – 2012 εκτιμώνται σε 20% !

Ως «πλούσια» όμως η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων εντάσσεται στην ενδιάμεση κατηγορία των «Περιφερειών Μετάβασης» (75% - 90% του ΑΕΠ του κοινοτικού μέσου όρου) λαμβάνοντας κοινοτική ενίσχυση για την περίοδο 2014 – 2020 ίση με τα δύο τρίτα της ενίσχυσης που της αναλογούσε την περίοδο 2007-2013, δηλαδή περίπου 210 εκατ. ευρώ από 280 !!!

Πριν ένα χρόνο (στις 30/10/2011) είχα θέσει με ερώτησή μου στον Περιφερειάρχη το θέμα της προκλητικής κατάταξης της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων ....στις πλούσιες Περιφέρειες http://makisfortes.blogspot.be/2011/10/blog-post_30.html και την ανάγκη συντονισμού με άλλες θιγόμενες Περιφέρειες και Ευρωπαϊκούς Αυτοδιοικητικούς Οργανισμούς όπως η Επιτροπή Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δυστυχώς η Περιφερειακή Αρχή αντιμετώπισε (και αντιμετωπίζει) το θέμα με χαρακτηριστική αδράνεια.

Το δε Υπουργείο Ανάπτυξης ίσως λόγω παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου έρχεται καθυστερημένα να αντιδράσει και μόλις την περασμένη εβδομάδα σε ομιλία του προς τους πρέσβεις των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκης, επεσήμανε πως «είναι εκτός πραγματικότητας να προχωρήσει η Ε.Ε. σε μείωση των κονδυλίων για την Ελλάδα, εφαρμόζοντας ως βάση υπολογισμού το ΑΕΠ της περιόδου 2007-2009»!

ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ
Εκτός των μειωμένων πόρων, ένα ακόμη χαρακτηριστικό του νέου προγράμματος είναι η δεσμευτική κατεύθυνση πόρων σε συγκεκριμένες στοχευμένες δράσεις (π.χ. υδατοκαλλιέργειες), ακόμη και «πριγκιπικές» επενδυτικές προτεραιότητες (όπως ..... η οικονομία των χαμηλών ρύπων), γνωστές ως «11 θεματικοί στόχοι της κοινής Ευρωπαϊκής στρατηγικής Ε 2020».

Τέλος, με πρόσχημα τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας των διατιθέμενων πόρων καθιερώνονται προϋποθέσεις εκταμίευσης τους, ενώ
αδυναμία εκπλήρωσης των προϋποθέσεων οδηγεί σε παύση της χρηματοδότησης .

Οι 11 θεματικοί στόχοι όμως, όπως και οι προϋποθέσεις, είναι ξεκάθαρο ότι βρίσκονται στην υπηρεσία των στόχων και των μέτρων του μνημονίου, όπως ρητά αναφέρεται στη σελίδα 17 της 1ης εγκυκλίου για τον Σχεδιασμό και την Κατάρτιση του Αναπτυξιακού Προγραμματισμού της περιόδου 2014-2020.

Το θέμα είναι ότι και οι τρεις παραπάνω δεσμεύσεις του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος της Ε΄ Περιόδου 2014-2020 (που ας σημειωθεί δεν αναφέρεται λέξη περί αυτών στις εισηγήσεις προς το Περιφερειακό Συμβούλιο της Κυριακής !!!) οδηγούν την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων με οδηγό το μνημόνιο σε «αποτελεσματική αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της», όπως άλλωστε απροκάλυπτα δηλώνεται, δίχως όμως και να προσδιορίζεται που θέλουν να πάνε τα Ιόνια Νησιά .

ΖΗΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟ: ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΟΣΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ

Τα προβλήματα όμως δεν σταματούν εδώ.
Για έργα υποδομής, όπως δρόμοι, λιμάνια, υδρεύσεις, αποχετεύσεις, θα μπορεί να διατεθεί ένα ελάχιστο ποσοστό (έχει αναφερθεί δίχως διάψευση το 15% των κονδυλίων, που αντιστοιχεί σε περίπου 30 εκατ. ευρώ στα Ιόνια Νησιά !).

Μάλιστα όσα έργα του σημερινού ΕΣΠΑ δεν έχουν ολοκληρωθεί μέχρι 31/12/2015 περνώντας (όπως συνηθίζεται) «γέφυρες» στο επόμενο πρόγραμμα, κινδυνεύουν λόγω μειωμένων πόρων να μείνουν μισοτελειωμένα ή στην καλλίτερη περίπτωση να δεσμεύσουν το σύνολο των πόρων που θα διατεθούν μέχρι το 2020 !!!

Και για να γίνει κατανοητό περί τίνος συζητάμε, στο σημερινό ΕΣΠΑ εντάχθηκαν ως έργα «γέφυρες» από το Γ΄ΚΠΣ 104,5 εκατ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 37,23% του προγράμματος !
Κάπως έτσι βέβαια τα έργα υποδομής, γνωστά μέχρι σήμερα ως «δημόσια έργα», θα κατασκευάζονται στο μέλλον αναγκαστικά με την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα και άγνωστες συνέπειες για το κοινωνικό σύνολο.
Με βάση τα παραπάνω είναι πολύ αμφίβολο αν θα επιβεβαιωθεί ο κ. Σπύρου όταν στο τελευταίο περιφερειακό ανάφερε ότι «στο νέο ΕΣΠΑ κάθε νησί θα εντάξει το πολύ ένα νέο έργο»!

ΖΗΤΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΤΑ ΑΛΛΑ... .«ΠΡΟΝΟΜΙΑ»
Και.... «τα προνόμια» που γινόμαστε «πλούσιοι» δεν σταματούν εδώ.
Η κοινοτική συνδρομή από 85% γίνεται 60%, που σημαίνει ότι εκεί που η Ελληνική συμμετοχή ήταν 15% αυξάνεται σε....40%, δυσχεραίνοντας έτσι την εκταμίευση των κοινοτικών πόρων αφού οι εθνικοί πόροι ελαχιστοποιούνται λόγω της δημοσιονομικής κρίσης και των δεσμεύσεων των μνημονίων στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων!

ΖΗΤΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟ: ΥΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Το ερώτημα που έχω θέσει (http://makisfortes.blogspot.be/2012/09/blog-post_10.html ) για τη δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) στα Ιόνια Νησιά που θα περιλαμβάνει τον σχεδιασμό και την επιτήρηση του αναπτυξιακού προγράμματος της περιόδου 2014 – 2020 από Ευρωπαίους αξιωματούχους, παραμένει αναπάντητο!

Αλλά και η ΕΟΖ να μην δημιουργηθεί, το πρόγραμμα σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, είναι υποθηκευμένο στο μνημόνιο με τον πλήρη εναρμονισμό στα μέτρα του.
Μάλιστα στην 1η εγκύκλιο (σελίδα 6) δηλώνεται ευθέως : «Η σύσταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Ελλάδα για το πρόγραμμα είναι να εφαρμοστούν πλήρως τα συμφωνηθέντα στο Μνημόνιο 1 και στις επικαιροποιήσεις του, όπως το Μνημόνιο 2» !

ΖΗΤΗΜΑ ΕΚΤΟ: Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

Η ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση πάντως δεν έχει ολοκληρωθεί.
Αυτό θα γίνει έως τα τέλη του χρόνου, προκειμένου στις αρχές τού 2013 να εγκριθεί απ' τα αρμόδια κοινοτικά όργανα το χρηματοδοτικό πλαίσιο και να οριστικοποιηθούν οι κανονισμοί για την επόμενη Ε΄ προγραμματική περίοδο 2014-2020.

Το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΠΕΠ) προβλέπεται να υποβληθεί το Φθινόπωρο του 2013.
Συνεπώς δυνητικά υπάρχουν περιθώρια για να διεκδικηθούν περισσότεροι πόροι και ευνοϊκότεροι όροι για την Ελλάδα και συνεπώς τα Ιόνια Νησιά.
Κυρίως υπάρχουν χρονικά περιθώρια να διορθωθεί η εξόφθαλμη αδικία με την κατάταξη της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων στις πλούσιες Περιφέρειες με στοιχεία.... του 2007.

ΖΗΤΗΜΑ ΕΒΔΟΜΟ: ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΤΑ ΙΟΝΙΑ ΝΗΣΙΑ
Και σαν να μην έφταναν οι απαράδεχτες κοινοτικές δεσμεύσεις, εντύπωση προκαλεί η επιλεκτική διαπραγματευτική θέση της Ελλάδας για τα νησιά και η μακαριότητα της τοπικής πολιτικής ηγεσίας για τα δικά μας νησιά.
Γι'άλλη μία φορά τα Ιόνια Νησιά είναι δεύτερης κατηγορίας πατρίδες για το Ελληνικό κράτος, όταν ...... φωτογραφικά υποστηρίζονται μόνο τα νησιά του Νότιου Αιγαίου για αυξημένες πιστώσεις στο νέο πρόγραμμα !!!

Η συγκεκριμένη διαπραγματευτική θέση όπως έχει διατυπωθεί στην 1η εγκύκλιο για τον Σχεδιασμό και την Κατάρτιση του Αναπτυξιακού Προγραμματισμού της περιόδου 2014-2020 (σελίδα 18) είναι:
«Οι περιφέρειες με μόνιμα γεωγραφικά μειονεκτήματα (π.χ. τα νησιά) θα πρέπει να έχουν ιδιαίτερη αντιμετώπιση, μεταξύ άλλων με την ένταξή τους στην κατηγορία περιφερειών μετάβασης, ανεξάρτητα του κατά κεφαλήν εισοδήματός τους».

Νησιωτική Περιφέρεια όμως με αυτά τα χαρακτηριστικά είναι μόνο μία:
Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου !!!
Περαιτέρω σχόλια νομίζω ότι περιττεύουν.

Απλά αναρωτιέμαι.
Κανένας Επτανήσιος βουλευτής από τους σημερινούς και τους προηγούμενους, δεν έχει πάρει χαμπάρι την (για άλλη μία φορά) απαξίωση των Ιονίων Νήσων;

Οι τόσοι Επτανήσιοι Υπουργοί στις προηγούμενες και τη σημερινή Κυβέρνηση δεν γνωρίζουν τους Εθνικούς διαπραγματευτικούς σχεδιασμούς για το νέο πρόγραμμα;
Ο Περιφερειάρχης, οι Δήμαρχοι και τα στελέχη της Διαχειριστικής Αρχής, δεν έχουν αντιληφθεί την προκλητική (για άλλη μία φορά) μεροληψία υπέρ των νησιών του Νοτίου Αιγαίου;

ΖΗΤΗΜΑ ΟΓΔΟΟ: ΘΕΑΤΗΣ Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΙΝ

Παρ'όλα αυτά η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, αλλά και συνολικά η αυτοδιοίκηση δεύτερου βαθμού αν και θεσμικά έχει την αρμοδιότητα του προγραμματισμού, αρκείται στο «διακοσμητικό» ρόλο που της έχει καθοριστεί.
Παρακολουθεί τις εξελίξεις αποκλεισμένη από τις διαπραγματεύσεις για τους πόρους και τους κανονισμούς του προγράμματος, αδυνατώντας να παρέμβει επί της ουσίας του σχεδιασμού του.

Συμπεριφέρεται σαν να μην πρόκειται περί αιρετού θεσμού, ίσως από κεκτημένη ταχύτητα από τον προηγούμενο κρατικό θεσμό, γι'αυτό και «διεκπεραιώνεται» ο σχεδιασμός του προγράμματος με δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, έτσι όπως από αδράνεια γνωρίζουν οι διαχειριστικές αρχές και το στελεχιακό δυναμικό από τα προηγούμενα προγράμματα.

Έτσι όμως ανατρέπεται η βασική αρχή που θέλει οι πολιτικοί να σχεδιάζουν την ανάπτυξη και οι τεχνοκράτες - υπάλληλοι να την υλοποιούν, οπότε και ουσιαστικά απαξιώνεται η πολιτική και μαζί ο ρόλος των θεσμών και των εκλεγμένων εκπροσώπων.
Πάντως οφείλω να πω ότι εκπλήσσει η παντελής απουσία της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης από το σχεδιασμό (ακόμη και τις όποιες συζητήσεις) για την Ε΄ προγραμματική περίοδο 2014-2020.

Ο αναπτυξιακός σχεδιασμός για τα επόμενα χρόνια αντιμετωπίζεται από όλους τους Επτανησιακούς Δήμους και όλων των βαθμίδων αιρετούς, σαν να είναι ήσσονος σημασίας ζήτημα.
Το ενδιαφέρον των Δήμων του Ιονίου δείχνει να εξαντλείται με τη συμμετοχή στην Ομάδα Σχεδιασμού Προγράμματος ενός συμβούλου τοπικής ανάπτυξης της Π.Ε.Δ. Ι.Ν. και ενός δημοτικού υπαλλήλου !
Πάντως και για να είμαι ακριβοδίκαιος, η μοναδική αντίδραση (και μάλιστα απόλυτα εύστοχη) που έχει πέσει στην αντίληψή μου προέρχεται από.... τον Δήμαρχο Ιθάκης κ. Κασσιανό.

ΖΗΤΗΜΑ ΕΝΑΤΟ: ΟΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
Η Ομάδα Σχεδιασμού Προγράμματος (Ο.Σ.Π.) Ιονίων Νήσων για την νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020 που συγκροτήθηκε πρόσφατα από τον Περιφερειάρχη κ. Σπύρου σχεδόν αποκλειστικά με τεχνοκράτες - στελέχη της Περιφέρειας (παρ'ότι ουδείς δεν απαγόρευσε στον Περιφερειάρχη να ορίσει και αιρετούς), έχει εξασφαλισμένη με τη σύνθεσή της την τεχνοκρατική και διοικητική αντίληψη σχεδιασμού του προγράμματος.

Η εισήγηση της Ο.Σ.Π. στο Περιφερειακό Συμβούλιο της ερχόμενης Κυριακής με τον βαρύγδουπο τίτλο «Κείμενο Θέσεων για τις Κατευθύνσεις Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής 2014-2020» είναι μια καθωσπρέπει τεχνοκρατική εισήγηση όχι μόνο στο πνεύμα, αλλά και στο γράμμα και την κεραία της 1ης εγκυκλίου του Υπουργείου, δίχως όμως καμία επαφή με την πραγματικότητα και (κυρίως) τις πραγματικές ανάγκες των Επτανησίων πολιτών.
Η δε εισήγηση του Περιφερειάρχη στο Περιφερειακό Συμβούλιο, μόνο με εισήγηση αιρετού σε εκλεγμένους εκπροσώπους δεν μοιάζει.

Μια ακραιφνής τεχνοκρατική εισήγηση, συμπαθητική κατά τα άλλα, που όμως αρμόζει σε προϊστάμενο ειδικής μονάδας διαχείρισης προγραμμάτων ο οποίος εισηγείται σε ημερίδα στελεχών που δουλεύουν στο πρόγραμμα.
Με αυτή την έννοια θα ήταν προτιμότερο να την υπέγραφε απευθείας ο συντάκτης της, αφού με την προσυπογραφή της από τον κ. Περιφερειάρχη εκτίθεται ο θεσμός που εκπροσωπεί.

Δεν μπορεί να είσαι εκλεγμένος εκπρόσωπος και : να προσπερνάς τη μείωση των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων όπως και τους απεχθείς κανονισμούς που επιβάλλουν δρακόντειες προϋποθέσεις και περιορισμούς, να «κλείνεις τα μάτια» στην προκλητική (γι'άλλη μία φορά) απαξίωση των Νησιών του Ιονίου από το Αθηνοκεντρικό κράτος, να αδιαφορείς που ως βάση υπολογισμού για τη θέση της Περιφέρειας στο νέο Πρόγραμμα λαμβάνεται «αυθαίρετα» το ΑΕΠ της περιόδου 2007-2009, να αντιπαρέρχεσαι που απροκάλυπτα το πρόγραμμα για τα Ιόνια Νησιά την περίοδο 2014-2020 σχεδιάζεται βάση των επιταγών του μνημονίου.

ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟ: (ΑΥΤΟ)ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΝ ;
Μετά την διαφαινόμενη αδυναμία να αξιοποιηθούν πλήρως τα 280 εκατ. του ΕΣΠΑ που ολοκληρώνεται σε 15 μήνες και την διακοπή των κρατικών επιχορηγήσεων από τους θεσμοθετημένους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) για επενδύσεις και έργα, το ισχνό πόρων και «πριγκιπικό» στον προσανατολισμό του πρόγραμμα της επόμενης χρηματοδοτικής περιόδου 2014 – 2020 τείνει να αποτελέσει το Βατερλό της τοπικής οικονομίας, αν δεν υπάρξει συντονισμένη και στοχευμένη αντίδραση.

Με νοοτροπία κυβερνητικού εντολοδόχου, αλλά και «τουφεκιές στον αέρα» με ανέξοδες καταγγελίες, το μέλλον της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων είναι άδηλο.
Πολύ περισσότερο δεν λύνεται με το ενδιαφέρον να εξαντλείται στον γιορτασμό .... της ημέρας για τα λουλούδια και της αντίστοιχης για το ποδήλατο.
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι με παθητική στάση ακυρώνεται η πολιτική ύπαρξη της ίδιας της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, αφού συρρικνώνεται η βασική της αρμοδιότητα για την ανάπτυξη της περιοχής, οπότε και ετοιμάζεται το έδαφος για την (αυτο)κατάργησή της.

ΖΗΤΗΜΑ ΕΝΔΕΚΑΤΟ: ΣΤΗΜΕΝΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ
Τελικά όλα δείχνουν πως το παιγνίδι του Ε΄ Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος στα Ιόνια Νησιά και την Ελλάδα για την περίοδο 2014 – 2020, με δυο λέξεις ..... είναι στημένο εξ αρχής .
Και είναι στημένο από τις Βρυξέλλες, με την ανοχή (δυστυχώς) της Αθήνας και (το χειρότερο ....για τα καθ'ημάς) με την παθητικότητα της Κέρκυρας.

ΚΑΙ..... Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Επειδή η ΑΙΡΕΤΗ Περιφέρεια δεν είναι εντολοδόχος κανενός παρά μόνο των Επτανησίων, η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ιονίων Νήσων για τις κατευθύνσεις της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020 την ερχόμενη Κυριακή δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικά αξιοπρεπής.
Αποδοχή των τεχνοκρατικών εισηγήσεων Περιφερειάρχη και Ο.Σ.Π. από το Περιφερειακό Συμβούλιο θα σημαίνει και εκχώρηση του θεσμικού ρόλου και των αρμοδιοτήτων του στους παντός είδους τεχνοκράτες – συμβούλους.
Αν πρέπει να φύγει από την Περιφέρεια ένα τεχνοκρατικό κείμενο με στατιστικά στοιχεία, τεχνοκρατικές αναλύσεις και εναρμόνιση στους μνημονιακούς στόχους, ας σταλεί η εισήγηση της Ο.Σ.Π. ως τέτοιο και όχι ως πολιτική απόφαση ενός πολιτικού οργάνου όπως το Περιφερειακό Συμβούλιο

Η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου πρέπει να εστιαστεί εκ των πραγμάτων:

α) «Στον κίνδυνο μείωσης των Κοινοτικών χρηματοδοτήσεων προς (την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και συνολικά) τη χώρα μας κατά την επόμενη προγραμματική περίοδο 2014 – 2020, εφόσον εφαρμοστούν οι ισχύοντες κανόνες και ληφθεί ως βάση υπολογισμού το ΑΕΠ της περιόδου 2007-2009», όπως άλλωστε ο ίδιος ο Υπουργός Ανάπτυξης ευθέως ομολόγησε έστω και την έσχατη ώρα.

β) Στην αποδέσμευση του περιφερειακού προγράμματος 2014-2020 των Ιονίων Νήσων από το μοντέλο ανάπτυξης του μνημονίου και που εισηγείται ο κ. Σπύρου «με στόχο την αποτελεσματική αλλαγή του αναπτυξιακού υποδείγματος της ΠΙΝ, το οποίο θα πρέπει να βασιστεί στις αναπτυξιακές ανάγκες και προτεραιότητες» (;;;).

γ) Στη συμμετοχή εκπροσώπων (ένας από κάθε παράταξη) του Περιφερειακού Συμβουλίου στην Ομάδα Σχεδιασμού Προγράμματος (Ο.Σ.Π.) Ιονίων Νήσων, οπότε και με αυτή τη σύνθεση μπορεί να σχεδιαστούν από μηδενική βάση οι αναπτυξιακές κατευθύνσεις για τα Ιόνια Νησιά την περίοδο 2014-2020.

Τέλος, μέσα από την απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ιονίων Νήσων πρέπει να διαμηνυθεί προς κάθε κατεύθυνση πως οι προτεραιότητες και οι προϋποθέσεις που τίθενται από τους κανονισμούς της Ε.Ε. και τις εγκυκλίους του Υπουργείου είναι εξωπραγματικές προς τα συμφέροντα των πολιτών των νησιών μας, ιδιαίτερα τούτη την περίοδο της μεγάλης κρίσης.

Η κατεύθυνση ανάπτυξης των Ιονίων Νήσων για την περίοδο 2014-2020 προφανώς και δεν είναι οι καθ'υπόδειξη μνημονιακές απαιτήσεις για ανάπτυξη, αλλά ένα μοντέλο σύμφωνο με τις ανάγκες των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών.