Ο Αντώνης Σαμαράς στα ΝΕΑ: «Εκλογές δεν θέλω ούτε εγώ, ούτε η κοινωνία. Αλλά...»
Κύριε πρόεδρε, την ημέρα που ανακοινώθηκε η επίσημη επίσκεψή σας στην Ουάσιγκτον ακούσαμε, με σχετική έκπληξη, σε ένα από τα τελευταία τραγούδια που ερμήνευσε ο Δημήτρης Μητροπάνος έναν σπαρακτικό στίχο για τον Ομπάμα, ο οποίος «φορτώθηκε μιαν ανθρωπότητα». Αναρωτηθήκαμε εάν μπορεί κάποιος στην Ελλάδα να βλέπει ένα είδος «σωτήρα» στο πρόσωπο του ενοίκου του Λευκού Οίκου. Ιδίως σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο... Μπορεί να ζούμε σε δύσκολες μεταβατικές εποχές και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ και στον κόσμο συνολικά. Και στην Ελλάδα ασφαλώς. Ισως, μάλιστα, κατεξοχήν στην Ελλάδα... Αλλά ποιος είπε για «σωτήρες»; Επαναπροσδιορίζουμε τις σχέσεις της Ελλάδας με φίλους, συμμάχους και εταίρους. Αυτό κάνουμε!
Με την Αμερική μάς συνδέουν μακροχρόνιοι δεσμοί φιλίας και συμμαχίας. Οπως συμβαίνει πάντα μεταξύ φίλων και συμμάχων, υπήρξαν και δύσκολες στιγμές στο παρελθόν. Αυτά, όμως, τα αφήνουμε στο παρελθόν… Στο πρόσωπο, λοιπόν, του Μπαράκ Ομπάμα βλέπουμε έναν φίλο και έναν σύμμαχο. Μόνο που τέτοιες σχέσεις χρειάζονται επαναπροσδιορισμό σε κρίσιμες καμπές. Και τέτοια είναι η εποχή που ζούμε: μια κρίσιμη καμπή· και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη και για την περιφερειακή ασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο. Ζητούμενο, λοιπόν, να δώσουμε νέα δυναμική στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Εμείς προσβλέπουμε σε στρατηγικό διάλογο μακράς πνοής με τους συμμάχους μας.
Οπότε τι μπορούμε να προσδοκούμε σήμερα από τις ΗΠΑ; Τι περιμένετε εσείς από τη συνάντηση με τον αμερικανό Πρόεδρο;
Πιστεύω ότι οι ανησυχίες των ΗΠΑ για τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο συμπίπτουν με τις αντίστοιχες δικές μας ανησυχίες. Και τα συμφέροντα της Ελλάδας, να υπάρξει δηλαδή ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή μας, συμπίπτουν με τις αντίστοιχες επιδιώξεις της αμερικανικής πολιτικής. Εκτός, λοιπόν, από τους μακροχρόνιους συμμαχικούς δεσμούς μας, σήμερα υπάρχει μια νέα σύμπτωση συμφερόντων και επιδιώξεων μεταξύ μας. Και σε αυτήν μπορούμε να επενδύσουμε μακροχρόνια.
Αυτά όλα έχουν διάσταση γεωπολιτική ασφαλώς, αλλά έχουν και οικονομική διάσταση. Διότι δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα χωρίς ανάπτυξη και ευημερία.
Αυτά τα δύο - γεωπολιτική σταθερότητα και ανάπτυξη - αποτελούν τη βάση για το τρίτο και σπουδαιότερο για εμάς: να παίξει η Ελλάδα σημαντικό ρόλο γεωπολιτικής σταθερότητας σε μια περιοχή ταραγμένη. Ή, αν θέλετε, να γίνει η Ελλάδα «προπύργιο» σταθερότητας και ανάπτυξης σε μια περιοχή η οποία έχει επειγόντως ανάγκη να σταθεροποιηθεί· και σε μιαν Ευρώπη που έχει επειγόντως ανάγκη να στραφεί στην ανάπτυξη.
Τους προηγούμενους μήνες είχε εξελιχθεί σε σίριαλ η πρόσκληση Ομπάμα, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν διάφορες θεωρίες για το επίπεδο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Πού βρίσκεται η αλήθεια;
Η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική και πολύ απλή: Τώρα που η Ελλάδα πέτυχε να σταθεροποιηθεί εσωτερικά και να αλλάξει την εικόνα της διεθνώς, είναι πλέον η κατάλληλη στιγμή για να συζητήσουμε με την Ουάσιγκτον τη νέα δυναμική στις ελληνοααμερικανικές σχέσεις.
Για σκεφθείτε: τι μπορούσαμε να συζητήσουμε πριν από έναν χρόνο, όταν οι περισσότεροι διεθνώς προεξοφλούσαν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ; Για σκεφθείτε ακόμη: ποια ήταν η κατάσταση γύρω από τη χώρα μας πριν από λίγους μήνες και ποια είναι σήμερα;
Πριν από λίγο καιρό η Ελλάδα εθεωρείτο ακόμη διεθνώς «πηγή αστάθειας» σε μια σχετικά σταθερή περιοχή. Σήμερα, αντίθετα, θεωρείται η μόνη σταθερή χώρα σε μια γενικότερα αποσταθεροποιημένη περιοχή. Συνεπώς, τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για να συζητήσουμε.
Υπάρχει σχεδιασμός για μια χειροπιαστή συνδρομή των ΗΠΑ στην ελληνική προσπάθεια για έξοδο από την ύφεση; Μέσα από αμερικανικές επενδύσεις, για παράδειγμα, ή από τη συμμετοχή αμερικανικών κεφαλαίων στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων;
Ολα αυτά είναι προς συζήτηση. Ενα πράγμα όμως θέλω να υπογραμμίσω: προσπαθούμε να κάνουμε την Ελλάδα χώρα «φιλική» για παραγωγικές επενδύσεις. Αυτό έκαναν όλες οι άλλες χώρες που κατάφεραν να μπουν σε αναπτυξιακή τροχιά.
Αν το πετύχουμε, ασφαλώς έχουμε να προσδοκούμε πολλά και από αμερικανούς επενδυτές και από άλλους. Αν δεν το καταφέρουμε, δεν θα βγούμε από την κρίση...
Συνεπώς, εμείς θα «σώσουμε» τον εαυτό μας. Κανένας άλλος δεν θα μας «σώσει», αν δεν πάρουμε εμείς τις σωστές αποφάσεις που αφορούν τη χώρα μας.
Αλλά, αν εμείς κάνουμε τα σωστά, είναι χρήσιμο να προσδοκούμε τη στήριξη φίλων, εταίρων και συμμάχων.
Εκτός από την οικονομική κρίση, είναι δεδομένο το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον σχεδόν για όλο τον κύκλο των εθνικών μας θεμάτων - και έχει καταγραφεί διαχρονικά με πολλές αμερικανικές παρεμβάσεις: Ελληνοτουρκικά, Σκοπιανό, Κυπριακό. Να αναμένουμε ότι θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο για αυτά τα θέματα μετά τη συνάντησή σας με τον Μπαράκ Ομπάμα;
Ασφαλώς θα συζητηθούν και αυτά. Αλλά η λύση σε τέτοια θέματα δεν εξαρτάται μόνον από εμάς. Εξαρτάται και από τη στάση που θα κρατήσουν οι άλλες άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες.
Εν πάση περιπτώσει, η θέση μας σε καθένα από αυτά τα ζητήματα είναι γνωστή. Αλλά εκείνο που προέχει τώρα είναι η Ελλάδα να σταθεροποιηθεί και να βγει από την κρίση.
Για την ελληνική ΑΟΖ περιμένετε μια καθαρή θέση από τον αμερικανό Πρόεδρο; Και σε τι βαθμό υπάρχει ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης στα ενεργειακά;
Το θέμα έχει τώρα ευρύτερες διαστάσεις. Από την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων της Μεσογείου εξαρτάται πλέον και ο εφοδιασμός της ίδιας της Ευρώπης. Οπως και από τους «διαδρόμους» που θα δημιουργηθούν στη Νότια Ευρώπη - από θαλάσσιους και χερσαίους αγωγούς - εξαρτώνται η διαφοροποίηση και η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τα πρώτα επίσημα στοιχεία, οι ενεργειακοί πόροι που βρίσκονται μέσα στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο μπορούν σε λίγα χρόνια να καλύπτουν κάποιο, όχι αμελητέο, μέρος των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης.
Αν επαληθευτούν κάποιες πρόσθετες ενδείξεις που υπάρχουν, το μέρος αυτό μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερο. Και μαζί με τα αντίστοιχα αποθέματα της Κύπρου και του Ισραήλ, τα οποία έχουν ήδη ανακαλυφθεί ή θεωρούνται αρκετά πιθανά, η περιοχή μας μπορεί να καλύπτει μελλοντικά σημαντικότατο μέρος των ενεργειακών αναγκών ολόκληρης της Ευρώπης σε φυσικό αέριο.
Ο ενεργειακός εφοδιασμός της Ευρώπης ενδιαφέρει τις ΗΠΑ εδώ και χρόνια. Τώρα ανοίγει η συζήτηση και στην Ευρώπη. Και από τις εξελίξεις που θα προκύψουν θα αναβαθμιστούν η θέση και ο ρόλος πολλών χωρών της περιοχής μας. Και η Ελλάδα θα είναι σίγουρα μία από τις χώρες αυτές.
Στο εσωτερικό μέτωπο, κύριε πρόεδρε, ο χειμώνας που έρχεται είναι ο πλέον δύσκολος και κρίσιμος. Το χρηματοδοτικό κενό που καταγράφεται μετά το 2014 πώς θα καλυφθεί; Επιμένετε ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα;
Δεν θα υπάρξουν νέα περιοριστικά μέτρα. Και οι συνθήκες εφέτος θα είναι πολύ διαφορετικές.
Πέρυσι οι δυσκολίες ήταν δραματικές, και μάλιστα μέσα σε κλίμα αβεβαιότητας. Εφέτος η αβεβαιότητα έχει περιοριστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Και οι δυσκολίες υπάρχουν ασφαλώς, αλλά είναι πολύ μικρότερες.
Επιπλέον, τώρα υπάρχουν οι προϋποθέσεις ανάκαμψης της οικονομίας - η οποία, εφόσον μένουμε στον σωστό δρόμο, δεν θα αργήσει...
Ετσι κι αλλιώς, εφόσον καταφέρουμε να πιάσουμε τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα, δεν θα χρειάζονται άλλα περιοριστικά μέτρα.
Αυτά που ακούγονται κάθε τόσο για «δημοσιονομικό κενό» τα επόμενα χρόνια αποτελούν «προβλέψεις» που εξαρτώνται από υποθέσεις εργασίας. Συνήθως τα μεγέθη στα οποία καταλήγουν είναι πολύ μικρότερα από αυτά που ξεκινούν. Και έπειτα από κάποιες διορθωτικές κινήσεις εξαλείφονται. Το βασικό είναι να πιάνουμε κάθε φορά τους στόχους μας.
Και όλοι παραδέχονται πλέον ότι, ανεξάρτητα από κάποιες μικροκαθυστερήσεις στα επιμέρους, συνολικά βρισκόμαστε μέσα στους στόχους. Θα είχαμε ήδη τα πρώτα μέτρα ελάφρυνσης, αν ήμασταν έξω από τους στόχους;
Η πρόσφατη ψηφοφορία στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο αποδεικνύει ότι το κυβερνητικό μέτωπο ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι μακράς πνοής ή έθεσε την κυβέρνηση σε κατάσταση συναγερμού διαρκείας;
Η συνεργασία μας είναι πράγματι μακράς πνοής. Και πρόθεσή μας είναι να γίνει ακόμη πιο ουσιαστική. Εξάλλου, θα συμφωνήσετε ότι τη δοκιμασία του πολυνομοσχεδίου την ξεπεράσαμε με επιτυχία.
Επειτα από δύο μήνες, πώς θα χαρακτηρίζατε τη συνεργασία με τον Βαγγέλη Βενιζέλο;
Ειλικρινή και εποικοδομητική! Διαφωνίες για το παρελθόν υπάρχουν, αναμφίβολα. Αλλά έχουμε σήμερα την ίδια αποφασιστικότητα να σηκώσουμε τη χώρα στα πόδια της, έχουμε την ίδια αίσθηση ευθύνης να φέρουμε εις πέρας αυτό το κρίσιμο έργο, και έχουμε επιτύχει σε πολύ μεγάλο βαθμό χειροπιαστά αποτελέσματα. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Εχετε διακηρύξει ότι στόχος είναι η εξάντληση της τετραετίας. Ωστόσο οι συνεχείς προειδοποιήσεις και προς τους βουλευτές της ΝΔ, ότι η καταψήφιση μιας σημαντικής διάταξης οδηγεί αμέσως στις κάλπες, δεν υπάρχει κίνδυνος να συντηρήσουν μιαν εκλογική
ατμόσφαιρα;
Οι βουλευτές μας έχουν υψηλό αίσθημα ευθύνης και το έχουν αποδείξει πολλές φορές έως τώρα. Τα «εκλογικά σενάρια» τα συντηρούν όσοι εύχονται να αποτύχει η κυβέρνηση. Αλλά η πλειονότητα του ελληνικού λαού εύχεται το ακριβώς αντίθετο: Να ολοκληρώσουμε το έργο μας! Και αυτό καλύτερα από όλους το γνωρίζουν οι βουλευτές μας. Αλλωστε, γιατί να κάνουμε εκλογές λίγο προτού φανεί η ανάκαμψη, την οποία επιβεβαιώνουν όλες οι προβλέψεις;
Δηλαδή, με τίποτε εκλογές;
Πρόωρες εκλογές ούτε θέλω ούτε πρόκειται να επιδιώξω! Ωστόσο, το ότι δεν θέλω εκλογές δεν σημαίνει ότι θα ήμουν διατεθειμένος να δεχθώ οποιονδήποτε εκβιασμό από οποιαδήποτε συμφέροντα! Διότι αν αντιληφθώ εκβιασμούς ή άλλου είδους πιέσεις, τότε προφανώς άλλοι θα έχουν τις ευθύνες για ό,τι συμβεί.
Να το πω αλλιώς: Εγώ θέλω σταθερότητα και εξάντληση τετραετίας! Για το καλό του τόπου. Αλλά έχω και τα μάτια μου ανοιχτά...
Η επικείμενη διαθεσιμότητα 12.500 δημοσίων υπαλλήλων είναι ένα εμπόδιο που θα ξεπεραστεί;
Γιατί να είναι «εμπόδιο»; Σε όλες τις δημοσκοπήσεις οι πολίτες δηλώνουν με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ του «ξεκαθαρίσματος» στο Δημόσιο! Κοιτάξτε για τι ακριβώς συζητάμε: Σε μια χώρα που βούλιαζε στα ελλείμματα και διέθετε έναν υπερδιογκωμένο δημόσιο τομέα, τελικά θα θέσουμε σε διαθεσιμότητα το... 3,5% του συνολικού προσωπικού του Δημοσίου! Για αυτό συζητάμε.
Από αυτό το 3,5% που θα τεθεί σε «διαθεσιμότητα», μόνο το 2% θα απομακρυνθεί τελικά - κυρίως άνθρωποι που προσελήφθησαν μη αξιοκρατικά ή παρέμεναν στις θέσεις τους μη αξιοκρατικά -, ενώ το 1,5% θα αλλάξει απασχόληση και θα παραμείνει στο Δημόσιο.
Το σπουδαιότερο: Για καθέναν από αυτούς που απομακρύνονται θα προσληφθεί με αξιοκρατικό τρόπο ένας νέος. Και μάλιστα σε θέσεις όπου τους έχουμε πραγματικά ανάγκη: νοσοκομεία, ΚΕΠ κ.α.
Αρα, από αυτό η ανεργία δεν θα επηρεαστεί καθόλου! Ενώ υπάρχουν ήδη ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι, εκ των οποίων το ένα εκατομμύριο μόνο την τελευταία τριετία...
- Μιλάμε για κάτι που δεν συνιστά «μαζικές απολύσεις» από το Δημόσιο (το 2%, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι... μαζικές απολύσεις).
- Μιλάμε για κάτι που δεν δημιουργεί «πρόσθετη ανεργία» (αφού θα προσληφθούν άνεργοι έναντι αυτών που θα απομακρυνθούν).
- Και μιλάμε για κάτι που συμβαδίζει απόλυτα με το δημόσιο συμφέρον, διότι τα χρήματα του φορολογουμένου θα πιάσουν περισσότερο τόπο και οι υπηρεσίες προς τους πολίτες θα βελτιωθούν.
Καιρό τώρα η κοινωνία αναρωτιόταν: Εως πότε θα πληρώνει ο ιδιωτικός τομέας τον δημόσιο τομέα που παρέμενε άθικτος σε εποχές κρίσης; Εως πότε θα μένουν αλώβητα τα κάστρα των βολεμένων; Σήμερα αντιδρούν κυρίως οι βολεμένοι. Και όσοι κερδοσκοπούν πάνω στις αντιστάσεις των βολεμένων. Αλλά η κοινωνία είναι εναντίον τους...
Στις αμυντικές βιομηχανίες η κυβέρνηση επέλεξε τη λύση της αναδιάρθρωσης εν λειτουργία. Αυτό αποτελεί και μια έμμεση παραδοχή ότι στην περίπτωση της ΕΡΤ ακολουθήθηκε λάθος δρόμος;
Το ακριβώς αντίθετο: Μιλάμε για δύο ακριβώς αντίθετες περιπτώσεις:
- Την ΕΡΤ την ελεεινολογούσαν οι πάντες! Ακόμη και εκείνοι που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα εκ των υστέρων για την κατάργησή της!
- Αντίθετα, για τις αμυντικές βιομηχανίες όλοι αναγνωρίζουν τον ρόλο και τη σημασία τους. Ακόμη και εκείνοι που ιδεολογικά θα ήθελαν να καταργήσουν... τον Στρατό και τους εξοπλισμούς!
Στην ΕΡΤ επιχειρήθηκε πολλές φορές η «αναδιάρθρωσή της εν λειτουργία», χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Και όσοι επιμένουν ότι θα μπορούσε τάχα να αναδιαρθρωθεί η ΕΡΤ «εν λειτουργία», λένε ψέματα - και μάλιστα εν γνώσει τους. Ουσιαστικά δεν ήθελαν καμία αλλαγή.
Αντίθετα, οι αμυντικές βιομηχανίες είχαν υποβαθμιστεί για χρόνια, ενώ διαθέτουν πολλά και σημαντικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Και αυτά θέλουμε να αναδείξουμε σήμερα με τη μεγάλη αναδιάρθρωση που προωθούμε.
Αν αποδειχθεί αποτελεσματική η πιλοτική μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, τι ακολουθεί; Και τι συνεπάγεται μια αποτυχία;
Είναι απλό: αν πετύχει το πείραμα, και εφόσον επιτύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, θα ζητήσουμε και άλλες μειώσεις φόρων. Τελικός στόχος μου είναι να πληρώνουν όλοι από λίγα. Και ανάλογα με τις δυνατότητές τους. Οχι οι αδύναμοι να λειώνουν στη φορολογία και οι «επιτήδειοι» μια ζωή να τη γλιτώνουν...
Αν δεν πετύχει το πείραμα, απομακρύνεται ο στόχος μείωσης της φορολογίας.
Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση αποτελεί μια βελτίωση. Και μπορούμε να καταφέρουμε πολύ μεγαλύτερη βελτίωση. Αλλά αυτό εξαρτάται από τους πολίτες. Οποιος κλέβει το κράτος, δεν κλέβει την κυβέρνηση. Κλέβει τον διπλανό του! Και τα παιδιά του... Τόσο απλά!
Κύριε πρόεδρε, η ανεργία τον τελευταίο χρόνο έκανε νέο άλμα. Πέραν των αλλαγών στο Δημόσιο, έρχεται μείωση των θέσεων εργασίας στις τράπεζες, μεγάλες επιχειρήσεις κλείνουν, ο αριθμός των ανέργων σχεδόν προεξοφλείται ότι θα αυξηθεί πάλι. Πώς πείθει κανείς έναν άνεργο ότι η κατάσταση βελτιώνεται;
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, υπάρχουν τους τελευταίους μήνες ενδείξεις μιας πρώτης αύξησης της απασχόλησης. Αλλά και αν αγνοήσουμε αυτή την πολύ πρόσφατη ευνοϊκή εξέλιξη, το πρόβλημα τα τελευταία σχεδόν δύο χρόνια είναι ότι δεν υπάρχει ρευστότητα στην αγορά. Ουσιαστικά δεν είχαμε τραπεζικό σύστημα!
Αυτό οδηγούσε σε ασφυξία εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις καθημερινά. Αλλά τώρα μόλις λύθηκε, με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Και κάνουμε τα πάντα για να επιστρέψει η ρευστότητα στην οικονομία το ταχύτερο. Αυτή είναι η σπουδαιότερη άμεση προτεραιότητά μας.
Αυτό θα σώσει επιχειρήσεις, θα σώσει θέσεις εργασίας και θα δημιουργήσει τόνωση της αγοράς. Η ρευστότητα, σε συνδυασμό με την επιστροφή των οφειλών του Δημοσίου που ήδη προχωρεί, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να αρχίσει η ανάκαμψη.
Μαζί φυσικά και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς τη χώρα, που ομολογείται από όλους στο εξωτερικό και τη δείχνουν κάθε μέρα και οι αγορές.
Βασικό μου μέλημα είναι η καταπολέμηση της ανεργίας. Γι' αυτό προσπαθώ συνεχώς. Αυτό τονίζω προς όλους - και μέσα και έξω από τη χώρα. Αλλά αυτό δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν μπορείς να «διατάξεις» την ανάκαμψη της οικονομίας! Δεν μπορούσαν να γίνουν προσλήψεις σε μια οικονομία κατεστραμμένη, στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, χωρίς σταλαγματιά ρευστότητας και ενώ όλοι προέβλεπαν την κατάρρευσή της. Επρεπε να αλλάξει η εικόνα, να αλλάξει η ψυχολογία, να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη, να εξασφαλιστούν και όλες οι άλλες προϋποθέσεις για να πάρει μπρος η οικονομία.
Η ανάκαμψη δεν γίνεται αυτόματα. Δεν γυρίζεις το κλειδί και παίρνει μπροστά η μηχανή αμέσως.
Επί έναν χρόνο σταθεροποιήσαμε την κατάσταση στο εσωτερικό και εξασφαλίσαμε τις προϋποθέσεις για να αρχίσει η ανάκαμψη. Αλλωστε, όλες οι επίσημες προβλέψεις αυτό λένε πια.
Εσχάτως δύο συνθήματα ακούστηκαν και στη Βουλή: «Στο Βίτσι και τον Γράμμο, σας χώσαμε στην άμμο» και «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, Μελιγαλάς». Για πολλούς πρόκειται για προσπάθεια πόλωσης μέσα από γραφικότητες. Αλλά, συνάμα, πρόκειται και για μια νέα πραγματικότητα. Πώς την αξιολογείτε;
Τα συνθήματα που αναφέρατε δεν είναι «γραφικότητες». Εχουν οσμή αίματος! Είναι ακραίες εκδηλώσεις διχασμού και... «νοσταλγία» εμφύλιας σύγκρουσης! Οσοι τα φωνάζουν είναι τυφλωμένοι, ακραίοι. Και όσοι τα ανέχονται, ακόμη, είναι απολύτως συνυπεύθυνοι και εξίσου ακραίοι.
Δείχνουν όμως με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο πού θέλουν, όσοι τα φωνάζουν, να οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία: σε έναν θανάσιμο φαύλο κύκλο διχασμού, ανάμεσα σε δύο αλληλοτροφοδοτούμενα και απεχθή άκρα! Αυτό βλέπει η ελληνική κοινωνία. Και όσο περισσότερο συνειδητοποιεί πού την οδηγούν τόσο περισσότερο θα αποστρέφει το πρόσωπό της και από τα δύο άκρα.
Μέχρι τώρα πόνταραν στην απελπισία του κόσμου. Τώρα όμως έδειξαν το πρόσωπό τους και ο κόσμος αρχίζει να καταλαβαίνει «πού το πάνε»... Ετσι, αντι-συσπειρώνουν εναντίον τους όλους εκείνους που δεν θέλουν να ζήσει η χώρα τέτοιο διχασμό. Δεν είναι μόνο κολλημένοι στο χθες... Είναι νοσταλγοί του χειρότερου εφιάλτη που έζησε ποτέ η Ελλάδα!
Στο παρελθόν είχατε αναζητήσει έστω κάποιο πεδίο συναίνεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα βλέπετε να υπάρχει ενδεχόμενο κάπου να συναντηθείτε;
Βλέπετε κάποιο τέτοιο περιθώριο εσείς; Εχουν στηρίξει έστω και μία μεταρρύθμιση; Εχουν ψηφίσει έστω και μία περιστολή σπατάλης; Εχουν εμφανίσει έστω και μία πρόταση με αρχή, μέση και τέλος, την οποία θα μπορούσαμε να συζητήσουμε ως «εναλλακτική λύση»; Εχουν αφήσει έστω και μία συντεχνιακή απεργία κόντρα στο δημόσιο συμφέρον που να μην την υποστηρίξουν; Εχει υπάρξει έστω και μία επένδυση που να μην προσπαθήσουν να τη διώξουν; Εχει υπάρξει έστω και ένα ύποπτος τρομοκρατίας ή κουκουλοφόρος που να μη ζητήσουν την άμεση απελευθέρωσή του;
Ακόμη και μεταξύ τους δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο. Διαλαλούν ότι «διέλυσαν τις συνιστώσες τους». Κάθε μέρα όμως τα χτυπήματα μεταξύ τους πάνε κι έρχονται. Ας τα βρουν πρώτα μεταξύ τους, για να ξέρουμε κι εμείς με ποιον θα συνεννοηθούμε...
Με τον Φώτη Κουβέλη παραμένουν ανοικτοί οι δίαυλοι ή βρίσκεστε πλέον απέναντι;
Ασφαλώς και μένουν ανοικτοί οι δίαυλοι. Αν και με κάποιες δηλώσεις του τελευταία αδίκησε τον εαυτό του. Οπως, για παράδειγμα, όταν δήλωνε τις προάλλες ότι δήθεν... σχεδίαζα εκλογές τον περασμένο Ιούνιο!
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί λέει τέτοια πράγματα. Ιδιαίτερα όταν γνωρίζει ότι δεν είναι αλήθεια.
TA NEA
Μοιράσου:
ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
