Ενδειξη σοφίας και γοητείας είναι για κάποιους τα γκρίζα μαλλιά, ενώ για άλλους αποτελούν απλά πονοκέφαλο… «Θεραπεία» κατά των λευκών μαλλιών που συνοδεύουν συνήθως την προχωρημένη ηλικία, φαίνεται ότι βρήκαν ευρωπαίοι επιστήμονες, οι οποίοι κατάφεραν να γυρίσουν τον χρόνο πίσω χαρίζοντάς τους το χαμένο χρώμα τους. Η ερευνητική ομάδα από την Ολλανδία, τη Βρετανία και τη Γερμανία, κατάφερε να εντοπίσει τη «ρίζα» του… κακού που οδηγεί στον αποχρωματισμό της τρίχας, στο οξειδωτικό στρες των επιδερμικών κυττάρων της κεφαλής.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, το υπεροξείδιο του υδρογόνου που συσσωρεύεται φυσικά στους θύλακες της τρίχας λόγω του οξειδωτικού στρες ευθύνεται για το «γδύσιμο» του χρώματος της τρίχας και το μπλοκάρισμα της μελανίνης, όπως αναφέρει το ΒΗΜΑ. Στους νέους ανθρώπους, το ένζυμο καταλάση αναλαμβάνει τη διάσπαση του υπεροξειδίου του υδρογόνου σε νερό και οξυγόνο. Με την πάροδο των ετών όμως και όσο τα επίπεδα του εν λόγω ενζύμου και των «ρυθμιστικών» ενζύμων MSR A και Β μειώνονται, κάνουν την εμφάνισή τους οι λευκές τρίχες της… σοφίας.

Στον χώρο της κομμωτικής και με απώτερο σκοπό τις λαμπερές ξανθές αποχρώσεις, εφαρμόζεται το οξυζενέ (υπεροξείδιο του υδρογόνου) προκειμένου το φυσικό (και σκούρο) χρώμα της τρίχας να «ανοίξει» αγγίζοντας σκανδιναβικά πρότυπα. Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ειδικοί εξέτασαν τις περιπτώσεις 2.411 ασθενών με λεύκη – μια πάθηση που οδηγεί στον ακανόνιστο αποχρωματισμό του δέρματος, των φρυδιών και των βλεφαρίδων. Κάποιοι από τους ασθενείς έπασχαν από τμηματική λεύκη ενώ κάποιοι άλλοι από μη-τμηματική μορφή της πάθησης.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πίσω και από τις δύο μορφές της λεύκης κρυβόταν το οξειδωτικό στρες. Είδαν ακόμα, ότι μέσω της τοπικής εφαρμογής θεραπείας με τη δραστική ουσία ψευδοκαταλάση (PC-KUS), που ενεργοποιούνταν με την ηλιακή ακτινοβολία (UVB), οι ασθενείς «χρωμάτιζαν» και πάλι στο δέρμα και στις βλεφαρίδες τους.

Όπως εξηγούν οι επιστήμονες με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση Faseb, με τη βοήθεια της ηλιακής ακτινοβολίας η συγκεκριμένη ουσία «φρενάρει» τον αποχρωματισμό της τρίχας από το οξειδωτικό στρες. «Εδώ και πολλά χρόνια, ο άνθρωπος επινοεί “θεραπείες” με σκοπό την κάλυψη των λευκών τριχών» αναφέρει ο διευθυντής σύνταξης της επιθεώρησης, Τζέραλντ Γουάιζμαν. «Τώρα όμως, είναι η πρώτη φορά που έχει αναπτυχθεί μια θεραπεία που χτυπά το πρόβλημα στη ρίζα του. Παρά το γεγονός ότι τα συμπτώματα της λεύκης είναι καθαρά αισθητικού τύπου, η εν λόγω πάθηση μπορεί να έχει πολλαπλές κοινωνικό-συναισθηματικές επιπτώσεις στη ζωή των ασθενών» υπογραμμίζει ο ίδιος.