Γεώργιος Μολφέτας: «Το να γνωρίζεις από διαχείριση χρεών … είναι προσόν»

Αγαπητοί μου, Διαβάζοντας σε καθημερινή βάση τον τοπικό τύπο, ηλεκτρονικό και έντυπο, αρχίζω να αναρωτιέμαι ... Βλέπω και γνωστούς αρθρογράφους που έχουν αφιερώσει ατέλειωτες ώρες γραψίματος και θείας έμπνευσης προκειμένου να υμνήσουν τα ορθά πεπραγμένα της Δημοτικής Αρχής, να μην έχουν πια αντικείμενο σχολιασμού και ανησυχώ!
Φανταστείτε ότι για να γεμίσουν τις στήλες τους, έχουν αρχίσει να γράφουν από μια διαφορετική οπτική γωνία.
Δηλαδή...
Αφού δεν μπορούν να γράψουν πια τίποτα για το έργο και τη συνοχή της δημοτικής αρχής, έχουν αρχίσει να γράφουν για τους «επικίνδυνους». Και όταν λέω «επικίνδυνους» αναφέρομαι σε αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να διοικήσουν ένα δήμο και που η απήχηση τους στους συνδημότες μας, μέρα με τη μέρα αυξάνει...
Μερικές φορές όμως μέσα από αυτά που μπορεί να σκαρφιστεί το μυαλό ενός ανθρώπου προκειμένου να βλάψει τους «επικίνδυνους», βγαίνει η αλήθεια.
Όπως για παράδειγμα χτες ... που αναφέρθηκε ότι ο Μιχαλάτος έχει εμπειρία στη διαχείριση των χρεών.
Ο Θεόφιλος Μιχαλάτος έχει όντως εμπειρία στη διαχείριση χρεών (ελλειμμάτων όχι, γιατί ο Δήμος Λειβαθούς δεν άφησε έλλειμμα) και μάλιστα μεγάλων χρεών.
Όλοι γνωρίζουμε ότι διαχειρίστηκε το Δήμο Λειβαθούς σε μια δύσκολη περίοδο με περιορισμένη κρατική επιχορήγηση, μειωμένο προσωπικό, χωρίς κολλητούς σε υψηλά επίπεδα εξουσίας, με ανύπαρκτες ευκολίες σε σχέση με το παρελθόν και αρκετά προβλήματα.
Παρόλα αυτά κατάφερε και το χρέος να μειώσει και οι δημότες να είναι ευχαριστημένοι αφού είχαν εξασφαλισμένα τα αυτονόητα (καθαριότητα και φωτισμό) και έργα ανάπτυξης να γίνουν και η δημοτική ομάδα να μείνει ενωμένη (δεν την έψαχνε να τη βρει προκειμένου να γίνουν τα συμβούλια) και μάλιστα όλοι μαζί κατέβηκαν ξανά στις δημοτικές εκλογές.
Ενώ ετούτοι που έχουμε τώρα, είναι το άκρως αντίθετο. Αναρωτιέμαι πραγματικά αν θα καταφέρουν να τερματίσουν τη θητεία.
Κάθε μέρα ακούμε για αποχωρήσεις, για παραιτήσεις
Κάθε μέρα βλέπουμε τα χωριά να αγνοούν τη δημοτική αρχή και να έχουν πάρει την κατάσταση στα χέρια τους.
Όπου και να πάμε ακούμε παράπονα από απλήρωτους προμηθευτές και εργολάβους. Και όχι δεν είναι αυτοί από τη Λειβαθώ που χτυπάνε την πόρτα του Ανουσάκη. Είναι αυτοί που συνεργάστηκαν με τους νυν και χόρτασαν από παχιά λόγια.
Παντού απαισιοδοξία, απογοήτευση.
Μέχρι σήμερα ότι μπορούσαν να κάνουν οι τοπικοί άρχοντες για τον τόπο μας, το έκαναν.
Ας το καταλάβουν επιτέλους και ας αφήσουν να κυβερνήσουν το καράβι αυτοί που γνωρίζουν από καταιγίδες και ξέρουν πώς να το προστατεύσουν!!!
Γεώργιος Μολφέτας