φτωχόπαιδο, που αθέλητα σε βάλαν να καρφώσεις,

τον αδερφό σου αντίκρα σου, -με μάνα εσύ κι εκείνος – .

Ετούτη η μάντρα αντίκρυ σου, το σύνορο του κόσμου.

Σ' αυτήν επάνω βρόντηξαν ο Διγενής κι ο Χάρος.

Ήτανε πρώτη του Μαγιού, φως όλα μέσα κι έξω

(έξω τα χρυσολούλουδα και μέσα η καλωσύνη)

που αράδιασε πα στο σοβά πισθάγκωνα δεμένους

και θέρισε με μπαταριές, οχτρός ελληνομάχος,

όχι έναν, δυο, ή τρεις ....διακόσια παλληκάρια .

Δεν ήρθαν μελλοθάνατοι με κλάμα και λαχτάρα,

μον ήρθανε μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι.

Και πρώτος άρχος του χορού, δυο μπόγια πάνω απ' όλους,

κι από το Χάρο τρεις φορές πιο πάνου ο Ναπολέος. ( ...)

Κώστας Βάρναλης, "Πρωτομαγιά 1943″

1 Μάη 2012: Αποτίνουμε φόρο τιμής στους νεκρούς της εργατικής τάξης στον αγώνα για τα δικαιώματά της, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Ο καπιταλισμός δείχνει κάθε μέρα και πιο πολύ το αποκρουστικό και σάπιο πρόσωπό του. Το μόνο που έχει να προσφέρει είναι ανεργία, εξαθλίωση, πόλεμους. Η κρίση του δεν μπορεί να ξεπεραστεί με καμία μορφή διαχείρισης της αθλιότητας. Χωρίς την κατάργηση της αντίθεσης κεφαλαίου – εργασίας δεν υπάρχει προοπτική για το λαό.

Οι εξελίξεις στην παιδεία καθορίζονται από την επιλογή του συστήματος για μαζική παραγωγή φθηνού, ευέλικτου και χειραγωγημένου εργατικού δυναμικού, δια βίου καταρτιζόμενου. Με μοχλό την αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών οι καπιταλιστές και τα τσιράκια τους διαμορφώνουν το σχολείο ΑΕ, καθοδηγούν την υποβάθμιση της γενικής παιδείας, κατηγοριοποιούν σχολεία και μαθητές. Η γνώση γίνεται υπόθεση λίγων εκλεχτών, τους οποίους το σύστημα δένει από νωρίς με χιλιάδες αλυσίδες. Διαμορφώνουν σε παιδεία – υγεία – πρόνοια νέα πεδία επενδύσεων για να βρουν διέξοδο συσσωρευμένα κεφάλαια.

Ενάμιση σχεδόν αιώνα μετά το Σικάγο η παραγωγικότητα της εργασίας έχει εκτιναχθεί. Μόνο που στο πλαίσιο του καπιταλισμού δεν τροφοδοτεί μια ευτυχισμένη ζωή της ανθρωπότητας, με ποιότητα ζωής και ελεύθερο χρόνο. Αντίθετα, τροφοδοτεί την κρίση, συσσωρεύοντας πλούτο στα χέρια των μονοπωλίων και φτώχεια σε μας και τα παιδιά μας. Αυτή είναι η πραγματικά ακραία πολιτική που πρέπει να χτυπήσουμε. Έχουμε χρέος να ζήσουμε μια ανθρώπινη ζωή και υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις γι' αυτό.

Να μην κάνουμε βήμα πίσω από όσα δικαιούμαστε, δηλαδή από την κοινωνικοποίηση όλου του πλούτου που μας ανήκει. Αυτός είναι ο δικός μας ρεαλισμός. Έτσι τιμάμε την 1η του Μάη και τους νεκρούς μας. Μπορούμε και χωρίς αφεντικά, ΕΕ, τρόικα, πλουτοκράτες εκμεταλλευτές. Χωρίς τους λακέδες τους και όσους τους συμπαραστέκονται.

ΕΡΓΑΤΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ, ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Εμπρός να τσακίσουμε τους τυράννους μας. Ν' αλλάξουμε τους συσχετισμούς σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο σε όφελος της ταξικής πάλης. Να τελειώνουμε με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που έχουν ξεπουλήσει τα συμφέροντά μας. Με αλληλεγγύη και ταξική ενότητα, με λαϊκή συμμαχία, να βαδίσουμε ενάντια στην αστική κοινοβουλευτική δικτατορία. Για τη λαϊκή εξουσία – οικονομία.

Αργοστόλι 27/04/2012

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ

Ο Πρόεδρος Ο Οργανωτικός Γραμματέας

Γεωργόπουλος Διονύσης Τουλάτος Παύλος