• Αφορά μόνο σε συστήματα φωτοβολταϊκών.
•  Αυτοπαραγωγή στη Χαμηλή και στη Μέση τάση.
• Η μέγιστη επιτρεπόμενη εγκατεστημένη ισχύς είναι τα 20 KWp ή   δύναται να είναι μέχρι το 50% της συμφωνηθείσας ισχύος κατανάλωσης, η οποία αναγράφεται στο έντυπο του λογαριασμού της παροχής.
•  Για φορείς που επιτελούν κοινωφελές έργο υπό τις οριζόμενες από το Νόμο προϋποθέσεις (σχολεία, νοσοκομεία, δημόσια κτήρια κ.α.) η ΥΑ επιτρέπει να αξιοποιηθεί το σύνολο της συμφωνηθείσας ισχύος κατανάλωσης της παροχής.
• Ειδικά, με την Υ.Α. καθίσταται εφικτή η εγκατάσταση συστημάτων ισχύος, ίσης με την συμφωνημένη ισχύ παροχής στους ΓΟΕΒ και ΤΟΕΒ.
• Εγκατάσταση αυτοπαραγωγής μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε στα σημεία που επιτρέπονται σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου (πλέον μπορεί να τοποθετηθεί φωτοβολταϊκό σύστημα και στο έδαφος ή σε στέγαστρο γκαράζ και αλλού).
• Επιτρέπεται η εγκατάσταση ενός συστήματος ανά μετρητή. Σε κοινόχρηστους χώρους δύναται να εγκατασταθούν περισσότερα του ενός συστήματος, με τη σύμφωνη γνώμη των συνιδιοκτητών.
• Οι αυτοπαραγωγοί θα καταβάλλουν ΕΤΜΕΑΡ μόνο για την ηλεκτρική ενέργεια που συνολικά απορροφούν από το Δίκτυο ή το Σύστημα.
• Ο ενεργειακός συμψηφισμός θα γίνεται ετησίως στο λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος του αυτοπαραγωγού.
• Οι χρεώσεις ΥΚΩ είναι οι μόνες που θα καταβάλλει ο αυτοπαραγωγός οι οποίες είναι 18,24€/1.000KWh για τις επιχειρήσεις και για τα οικιακά τιμολόγια από 7 - 44,88 €/1.000KWh.

Ως μηχανικός θεωρώ ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης (ή τροποποίησης) της Υ.Α., όχι τόσο από τη συγκεκριμένη ηγεσία του ΥΠΕΚΑ όσο από μια άλλη ηγεσία με κοινωνικότερο πρόσωπο. Μια απλή πρόταση είναι να επιδοτούνται τα μικρά συστήματα έως 7 KWp με ένα   ποσό της τάξης των 4-5 λεπτών του ευρώ/KWh για την πλεονάζουσα ενέργεια που εγχέεται στο δίκτυο, ενώλογικότερο θα ήταν να μην χρεώνεται ο αυτοπαραγωγός ΥΚΩ.

Στο σημείο αυτό θεωρώ σκόπιμο, για όσους θέλουν μια εμπεριστατωμένη άποψη για τις ΑΠΕ, να θέσω τα εξής:

Μια Εθνική Στρατηγική στον τομέα της αξιοποίησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας πρέπει να ενσωματώνει συγκεκριμένες κοινωνικές, οικονομικές, πολιτιστικές και περιβαλλοντικές πρόνοιες έτσι ώστε η επιδιωκόμενη ανάπτυξη να είναι βιώσιμη και να συμβάλλει στην εξομάλυνση των κοινωνικών και τοπικών ανισοτήτων, στην αποτελεσματική διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος και στην ενίσχυση της τοπικής ανάπτυξης και του τοπικού εισοδήματος.

Η Ελλάδα λοιπόν, σε εφαρμογή του πρωτοκόλλου του Κιότο και των Ευρωπαϊκών οδηγιών, με τους νόμους 3468/2006 και 3851/2010 βασικά, και μετέπειτα με ένα πλήθος ΚΥΑ, ιδίως της 1079 04.06.2009 που αφορά τις εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών στις στέγες οικιών και μικρών επιχειρήσεων,  προσπάθησε να θέσει ένα πλαίσιο ανάπτυξης των Α.Π.Ε. το οποίο βασίστηκε κυρίως, όπως και σε όλη την Ευρώπη, στην πριμοδότηση της παραγόμενης κιλοβατώρας.

Απεδείχθη όμως ότι, το σύστημα αυτό εξυπηρέτησε τα μεγάλα συμφέροντα και όχι τις κοινωνίες. Διότι τα μεγάλα έργα (αιολικά πάρκα, φωτοβολταϊκά άνω των 500KWp κ.α.) κατασκευάστηκαναπό εταιρείες κολοσσούςμε επιδότηση του εξοπλισμού τους από τον αναπτυξιακό νόμο, δεν πληρώθηκε βάσει νομοθεσίας ΦΠΑ, πριμοδοτήθηκε υπερβολικά η παραγόμενη κιλοβατώρα και σε λιγότερο από 5 έτη οι εταιρείες αυτές είχαν κάνει απόσβεση κεφαλαίου μετρώντας κέρδη, εις υγείαν των κορόιδων! Το μόνο όφελος για την κοινωνία είναι ο εταιρικός φόρος που πληρώνεται (όσος πληρώνεται μετά τις λογιστικές αλχημείες των εταιρειών).

Δυστυχώς καμμία ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, με πιθανή εξαίρεση την Υπουργία Χατζηδάκη, δεν σχεδίασε σε σωστή βάση την ανάπτυξη των ΑΠΕ.

Αντί να αναπτυχθούν οι ΑΠΕ σταδιακά, ξεκινώντας από μικρά έργα, διάσπαρτα στην Ελληνική επικράτεια από ιδιοκτήτες σπιτιών και μικρών επιχειρήσεων, και μετέπειτα να γίνουν έργα μεγαλύτερης κλίμακας από συνεταιρισμούς, Δήμους-Περιφέρειες και άλλους φορείς, αντί να γίνει από την αρχή μια μελέτη για τα κόστη των ΑΠΕ στον προϋπολογισμό και να υφίσταται επικαιροποίηση ανά 6μηνο η τιμή πώλησης της κιλοβατώρας (όπως π.χ. στην Αγγλία), αντί να γίνει τουλάχιστον ένα χρόνο πρίν την ψήφιση του νόμου 3468/2006  καμπάνια ενημέρωσης των πολιτών, του επιστημονικού και τεχνικού κλάδου, των δημοσίων φορέων, για την προοπτική ανάπτυξης των ΑΠΕ και τα συνεπαγόμενα οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη, αντί να φτιάξουν νόμους για το κοινό όφελος , αντί όλων αυτών βρήκαν την εύκολη λύση τα τεράστια λάθη που έκαναν να τα αντισταθμίσουν με 1. ένα άδικο-παράνομο new deal ιδίως για όσους εγκατέστησαν οικιακά φωτοβολταϊκά και 2. μια υπέρμετρη αύξηση στο ΕΤΜΕΑΡ το οποίο από 1,95€/1.000KWh στο λογαριασμό της ΔΕΗ το 2011, φέτος το πληρώνουμε 26,3€/1.000KWh στις οικιακές καταναλώσεις και 30,89€/1.000KWh στις επιχειρήσεις!!!

Ας ελπίσουμε πως η προεκλογικού χαρακτήρα ψήφιση της Υπουργικής Απόφασης θα βοηθήσει, να δοθεί μια βιώσιμη λύση στο περιβαλλοντικό πρόβλημα που δημιουργείται για τις επόμενες γενιές από την καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, να αποκτήσει το επιστημονικό δυναμικό της Ελλάδας εμπειρία και εξειδίκευση σε τεχνολογίες αιχμής, όπως οι ΑΠΕ, να εκπαιδευτούν τα παιδιά μας, στα σχολεία και τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, στην ορθολογική χρήση της ενέργειας αποκτώντας φιλοπεριβαλλοντική νοοτροπία και ταυτόχρονα κατανοώντας το πως ο άνθρωπος μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του εκμεταλλευόμενος τεχνολογικά τις φυσικές δυνάμεις, όπως τέτοια είναι η ακτινοβολούμενη Ηλιακή Ενέργεια.

Καλή χρονιά σε όλους