Η οποία όμως ενταφιάζεται συστηματικά από την πολιτεία γιατί «πρέπει» η κοινωνία να μην αντιδρά στην ακατανόητη εμπάθεια της πολιτείας και των υπηρεσιών της εναντίον μας.

Εμπάθεια που εμφανίζεται στην καταλήστευση του ΝΑΤ-«Αγίου Παντελεήμονα», καταφύγιο κουτσών και στραβών, αλλά και ξέφραγου αμπελιού. Απ’το οποίο όλοι οι εκάστοτε «αμπελουργοί» «τρυγούσαν» κατά το δοκούν. Αποτέλεσμα οι ένδεκα μειώσεις των συντάξεων μας, η διάλυση της ιατροφαρμακευτικής μας περίθαλψης, η εκδίωξη των Ελλήνων ναυτικών από τα Ελληνόκτητα καράβια, σύμπραξη υπαλλήλων των εφοπλιστικών γραφείων και δουλεμπόρων του Πειραιά με την νομοθετική συνδρομή της πολιτείας. Εμπάθεια προς κάθε τι που έχει σχέση με την Εμπορική ναυτιλία, η εκδίωξη απ’την χώρα και της κάποτε αξιόλογης ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, η συνεχής υποβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, η αδιαφορία για την προσέλκυση των νέων στο ναυτικό επάγγελμα, διέξοδο στην τερατώδη σημερινή ανεργία.

Ανευθυνότητα, ανικανότητα, ανηθικότητα, τα «προσόντα» των κάθε λογής «αρμοδίων», που μαζί με την συνειδητή μέσω της λεγόμενης δημόσιας εκπαίδευσης προβατοποίηση της κοινωνίας, πέτυχαν την διαιώνιση της «ομαλής» διαδοχής στης εξουσία των ίδιων και των ίδιων, οι οποίοι με τις «άοκνες» προσπάθειες τους τα τελευταία 40 χρόνια, κατάντησαν την Ελλάδα διεθνή ζήτουλα, φροντίζοντας όμως πρώτα να αρπάξουν ότι αξιόλογο έπεφτε στα νύχια τους, φορτώνοντας τις συνέπειες στις πλάτες ακόμη και των αγέννητων παιδιών με νόμους – εκτρώματα που τελικά αναγκάζουν σε μετανάστευση την ελπίδα της χώρας, τα νιάτα της.