Κάθε χρόνο γιορτάζουμε την ιστορική επέτειο του όχι στον φασισμό. Κάποιο το πίστεψαν και κάποιοι το υπέσκαψαν. Μαζί με τους στρατιώτες, χιλιάδες έφεδροι μετατράπηκαν από πολίτες σε πολεμιστές, έχοντας μαζί τους την συντριπτική συμπαράσταση της κοινωνίας. Μετά την κατάρρευση του μετώπου, και την προδοτική συνθηκολόγηση δημιουργήθηκε ο κόσμος της προδοσίας αλλά και ο κόσμος της συνέχισης του αγώνα και της αντίστασης. Κάποιοι ένστολοι έγιναν ενθοπροδότες. Οι πιο πολλοί όμως συνέχισαν να μάχονται ενάντια στην τριπλή πολιτική και στρατιωτική κατοχή. Ανάμεσα σε αυτούς που τίμησαν την στολή και τον όρκο τους και ένας συγχωριανός μας ο Χαράλαμπος Μεσολωράς.

Ο Μπάμπης όπως όλοι τον λέγαμε έμενε κοντά στην γειτονιά μου. Μου έλεγε ότι στα νιάτα τους ήταν αθλητής, μιλούσε για την ομάδα μας τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Ήταν φίλαθλος του ΟΣΦΠ από τις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ακόμα μου είχε πει ότι ήταν στα υποβρύχια. Σιγά-σιγά έμαθαν την ιστορία του. Αργότερα συνειδητοποίησα ότι μιλούσα με έναν ήρωα πολέμου. Ο Χαράλαμπος Μεσολωράς γεννήθηκε στα Σπαρτιά το 1914. Μετά την αποφοίτηση του από το σχολαρχείο Κεραμειών πήγε στην Αθήνα όπου άρχισε να εργάζεται με έναν ηλεκτρολόγο για να επιβιώσει. Του άρεσε και ο αθλητισμός. Τα σωματικά του προσόντα τον οδήγησαν στην πυγμαχία. Αθλητής του ιστορικού Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου, πρωταθλητής Ελλάδος στην κατηγορία φτερού. Του έγινε πρόταση να πάει στις ΗΠΑ για να ασχοληθεί με την επαγγελματική πυγμαχία. Την περίοδο εκείνη η σκληρή εργασία, οι συνεχείς προπονήσεις και η όχι και τόσο καλή διατροφή προκάλεσαν κάποια προβλήματα στην υγεία του. Τελικά αποφάσισε να παραμείνει στην Ελλάδα. Η νίκη του στους πανελλήνιες αγώνες πυγμαχίας τον βοήθησε το 1936 να ενταχθεί στο πολεμικό ναυτικό στον κλάδο των υποβρυχίων. Εκεί πήρε και το πτυχίο ηλεκτρολόγου. Η έναρξη του πολέμου τον βρήκε μέλος του πληρώματος του Υ/Β τρίτων ως υποκελευστή Α’ ηλεκτρολόγο. Συμμετείχε στις μάχες με τα εχθρικά πλοία στη Μεσόγειο.

Στις 16-11-1942 στην περιοχή Κάβο Ντόρο κοντά στην Εύβοια το υποβρύχιο χτυπήθηκε από Γερμανικά πλοία. Αναγκάσθηκε να αναδυθεί και το πλήρωμα του έδωσε σκληρή μάχη πριν τελικά βουλιάξει παίρνοντας στον υγρό τάφο 24 μέλη του πληρώματος. Δύο μέλη κατάφεραν να βγουν κολυμπώντας στην στεριά. Ο τραυματισμένος στο πόδι Χαράλαμπος προσπάθησε και αυτός να κολυμπήσει προς την στεριά αλλά δεν τα κατάφερε. Οι Γερμανοί τον έπιασαν και μαζί με 27 συναδέλφους του βρέθηκε στον Πειραιά για ανάκριση. Στην συνέχεια μεταφέρθηκε στην Χιτλερική Γερμανία στο στρατιωτικό στρατόπεδο αιχμαλώτων MARLANG κοντά στην Βρέμη. Παρέμεινε εκεί υπό δύσκολες συνθήκες σχεδόν δυόμιση χρόνια.

Στις 28-4-1945 συμμαχικά στρατεύματα τον απελευθέρωσαν μαζί με τους Έλληνες αλλά και στρατιωτικούς άλλων χωρών. Πήγε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και στην συνέχεια επανήλθε στην πατρίδα. Για την προσφορά του τιμήθηκε με τα μετάλλια από την Ελληνική πολιτεία. Το 1964 ήλθε στα Σπαρτιά για μόνιμη διαμονή. Ο Χαράλαμπος Μεσολωράς, έφυγε από την ζωή το 1993.

Έγραψα αυτό το αφιέρωμα γιατί πιστεύω ότι πρέπει να τιμούμε και να θυμόμαστε αυτούς που πολέμησαν και δεν επέτρεψαν την νίκη και εξάπλωση του φασισμού. Η καταγραφή αυτών των γεγονότων θα βοηθήσει και αυτούς που θα έλθουν μετά από εμάς, ώστε να γνωρίσουν την ιστορία των προγόνων τους, του τόπου τους, του λαού μας. Και αν χρειασθεί να ξαναπούν ΟΧΙ στον φασισμό και να προβούν σε πράξεις ανώτερες και ηρωικές για την πατρίδα μας.

Ευχαριστώ την οικογένεια του Χαράλαμπου Μεσολωρά για τα στοιχεία που μου έδωσε.

Εικόνες από το προσωπικό του ημερολόγιο

Αποξηραμένο λουλούδι από το 1943

Δελτίο αθλητού

Τα μετάλλια του

Μικέλης Μαφρέδας

Πρόεδρος Τ/Κ Σπαρτιών