Στην εκπομπή “Μέρα Μεσημέρι” στον Inkefalonia 89,2 με τον Γιώργο Χαλαβαζή , μίλησε ο Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Κεφαλονιάς και Ιθάκης του ΚΙΝΑΛ Λευτέρης Κρητικός.

Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας είναι πλέον νόμος του κράτους, (Ψηφίστηκε από τη Βουλή την Τετάρτη το βράδυ εν μέσω κινητοποιήσεων σε όλη την χώρα) και τη δική του "αποκωδικοποίηση" , σε σχέση με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, έκανε ο κ. Κρητικός ο οποίος ειδικεύεται στο Εργατικό Δίκαιο ως δικηγόρος.

Αρχικά ο κ.Κρητικός αναφέρθηκε στα θετικά σημεία του νομοσχεδίου:

“Στο Νομοσχέδιο αυτό ενσωματώνονται κάποιες οδηγίες της Ευρωπαικής Ένωσης-είχε κάποια θετικά σημεία-είχε κάποιες διατάξεις που ψηφίστηκαν κατά πλειοψηφία, όπως οι ρυθμίσεις για τη βία και την σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας, ένα θέμα που απασχόλησε την Ελληνική Κοινωνία (υπόθεση Λιγνάδη, σεξουαλική παρενόχληση στον αθλητισμό, στο θέατρο κ.λ.π.).

Το Εθνικό Δίκαιο επιτέλους ενσωματώνει Ευρωπαικές οδηγίες,όπως είναι και εκείνες οι διατάξεις για τις πατρικές άδειες που υπερψήφισε η αντιπολίτευση.”

Όσον αφορά τις υπόλοιπες διατάξεις ,ο κ. Κρητικός ανέφερε ότι αποτελούν πρωτοβουλία της Κυβέρνησης Μητσοτάκη και πιθανόν εξόφληση προεκλογικών γραμματίων οι οποίες φέρνουν τα πάνω κάτω στον εργασιακό τομέα.

“Επιστρέφουν την εργασία στη χώρα μας αρκετά χρόνια πίσω ,όταν ήταν στην ουσία απροστάτευτη.

Ο πυρήνας των διατάξεων που καταψηφίστηκε από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αφορά κυρίως τον χρόνο εργασίας ,το είδος των συμβάσεων, στο άρθρο 59 του νομοσχεδίου προβλέπεται ότι εάν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση, η αν ο εργοδότης δεν συμφωνεί με τους όρους της οργάνωσης, θα μπορεί να συνάπτει ατομικές συμβάσεις εργασίας με τον εργαζόμενο και η ειρωνεία του εν λόγω άρθρου είναι το κατόπιν αιτήματος του εργαζόμενου.

Πρακτικά γνωρίζουμε ότι όταν ο εργαζόμενος ζητάει να εργαστεί ,είναι πάρα πολύ δύσκολο να έχει διαπραγματευτική ισχύ απέναντι σε έναν εργοδότη, οπότε ο εργαζόμενος θα αναγκάζεται να υπογράφει μια ατομική σύμβαση εργασίας που δεν θα έχει την δυνατότητα διαπραγμάτευσης της.

Ένα άλλο σημείο αυτού του νομοσχεδίου ,πάρα πολύ σημαντικό, είναι η απελευθέρωση των απολύσεων.

Στο άρθρο 66 του νομοσχεδίου αναφέρεται ότι ακόμα και αν μία απόλυση εργαζόμενου κριθεί άκυρη απο το δικαστήριο, θα έχει τη δυνατότητα καταβάλλοντας μία αποζημίωση στον εργαζόμενο απο 3 μήνες το minimum έως 24 μήνες να τον απολύσει ,ενώ μέχρι τώρα ο εργοδότης είχε την υποχρέωση να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο και μάλιστα να του πληρώσει και τους μισθούς του ενδιάμεσου διαστήματος,

Ακούμε για προστασία των εργαζόμενων, αλλά ο νόμος αποτυπώνει την πρόθεση μιας πολιτικής και μιας κυβέρνησης και αυτή είναι η απελευθέρωση των απολύσεων.

Στην ουσία ο εργαζόμενος και δεν μπορεί να διαπραγματευτεί την σύμβαση του και σε περίπτωση που ο εργοδότης του επιθυμεί να τον απολύσει ,δεν είναι προστατευμένος. Η μόνη διαφορά είναι ότι εάν δικαιωθεί στα δικαστήρια, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να του καταβάλλει κάποια έξτρα αποζημίωση.

Σχετικά με το ωράριο, στο άρθρο 55 του νομοσχεδίου, προβλέπεται η 4ωρη εβδομαδιαία εργασία, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εφόσον οι ώρες εργασίας που προσφέρει την εβδομάδα ο εργαζόμενος είναι 40,θεσμοθετείται επί της ουσίας η δεκάωρη νόμιμη εργασία, εάν στην δεκάωρη εργασία προσθέσουμε και μία ώρα ,γιατί έχει το δικαίωμα ο εργοδότης από την τεσσαρακοστή έως την τεσσαρακοστή πέμπτη να απασχολεί τον εργαζόμενο ως υπερεργασία ,να γίνουν οι δέκα έντεκα και με μία ώρα υπερωρία να γίνουν οι δέκα, δώδεκα νόμιμες ώρες εργασίας την ημέρα.

Μιλάμε για μία κυβέρνηση που απο τη μία θίγει το θέμα της υπογεννητικότητας και την ίδια ώρα θεσμοθετεί ένα εργασιακό καθεστώς με το οποίο ο εργαζόμενος θα είναι πάνω απο την μισή μέρα στην εργασία του.

Όλα αποτυπώνονται σε πολιτικές, δεν μπορείς απο την μία να λές ότι στην Ελλάδα δεν γεννάμε ,δεν κάνουμε οικογένειες και να κάνουμε το οκτάωρο δωδεκάωρο, όταν στην Ευρώπη συζητούν να γίνει το οκτάωρο εφτάωρο. Αυτό γίνεται για να μην προσλαμβάνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις νέους εργαζόμενους.

Σχετικά με τις υπερωρίες, αυτό που προβλέπει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, είναι η αύξηση των νόμιμων υπερωριών .

Μέχρι σήμερα επιτρέπονταν τον χρόνο 96 υπερωρίες στον βιομηχανικό τομέα και 120 ώρες στις λοιπές εργασίες.

Τώρα αυξάνονται και για τις δύο περιπτώσεις στις 150 ώρες ετησίως ,με συν 40% το ωρομίσθιο στον εργαζόμενο και έχει επιπλέον ο εργαζόμενος την δυνατότητα να λάβει άδεια υπερωριακής απασχόλησης του μισθωτού, πέραν και των 150 ωρών.

Δεν μπορούμε να αναφερόμαστε στην καταπολέμηση της ανεργίας και να επιβάλλουμε υπερωρίες επι υπερωριών προκειμένου να μην απασχολούνται επιπλέον εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις.”

Στην συνέχεια ο κ. Κρητικός αναφέρθηκε στα εποχιακά επαγγέλματα -μερικής απασχόλησης -και σημείωσε ότι οδεύουμε σε ένα καθεστώς εξάντλησης των εργαζόμενων με πάρα πολύ μικρή διαπραγματευτική ισχύ , ότι παράλληλα γίνεται προσπάθεια ελέγχου των συνδικαλιστικών σωματείων -αναφέρθηκε στην δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου για τα σωματεία, στην τήρηση ψηφιακών βιβλίων και πρακτικών για γενικές συνελεύσεις ,αποφάσεις απεργιακών κινητοποιήσεων κ.λ.π, και κατέθεσε τον προβληματισμό του για το κατά πόσο θα υπάρχει η μυστικότητα της ψήφου και αν θα υπάρχουν επιρροές ,απο την στιγμή που θα υπάρχει και η ηλεκτρονική ψήφος .

“Το εργατικό κίνημα έχει αποδυναμωθεί κατά την διάρκεια της πανδημίας και η Κυβέρνηση σε περίοδο που ισχύουν απαγορευτικά μέτρα ,περνάει σκληρά νομοσχέδια χωρίς οργανωμένη λαική αντίδραση.

Για την ψηφιακή κάρτα εργασίας ,ανέφερε:

“Η ψηφιακή κάρτα εργασίας είχε προβλεφθεί με νόμο του ΠΑΣΟΚ, με το άρθρο 26 του νόμου 3996 του 2011,δεν προχώρησε τότε, όμως η ψηφιακή κάρτα εργασίας ,έχει το νόημα ότι ο κάθε εργαζόμενος θα μπορεί να δηλώνει τι ώρα ξεκινά να εργάζεται και τι ώρα σταματά η εργασία του ούτως ώστε να υπολογίζονται οι αμοιβές του, οι υπερωρίες του κ.λ.π.

Το πρακτικό ζήτημα είναι γιατί πάλι έχουμε να κάνουμε με την σχέση εργοδότη εργαζόμενου, κατά πόσο αυτό θα μπορεί να ελεγχθεί.

Μπορεί κάποιες διατάξεις να ακούγονται καλές ,ότι είναι υπέρ των εργαζόμενων, αλλά το θέμα είναι κατά πόσο εφαρμόζονται.”

Στην συνέχεια στάθηκε και σε άλλες διατάξεις του νέου εργασιακού νομοσχεδίου:

Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, το οποίο ανήκε έως τώρα στο Υπουργείο Εργασίας, αντί να ενισχυθεί με περισσότερο προσωπικό για να μπορεί να ελέγχει κατά πόσο τηρούνται οι κανόνες εργασίας ,τα ωράρια, οι δηλώσεις των εργαζόμενων κ.λ.π, το κάνει η κυβέρνηση ανεξάρτητη αρχή, που σαφώς η διοίκηση της θα επηρεάζεται απο την εκάστοτε κυβέρνηση και αντί να το ενδυναμώνει ,νίπτει τας χείρας της για το ότι οι έλεγχοι δεν αφορούν το Υπουργείο Εργασίας, αλλά μια ανεξάρτητη αρχή. Θεωρώ ότι και αυτό, είναι σε βάρος των εργαζόμενων.

Επίσης είναι ελάχιστες οι διατάξεις για την τηλεργασία, η οποία θα είναι μια πραγματικότητα τα επόμενα χρόνια ,όχι μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις τύπου covid-19.

Προβλέπεται στο άρθρο 67 του νομοσχεδίου ότι η τηλεργασία μπορεί να συμφωνηθεί μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου και όχι μόνο κατ εξαίρεση όταν υπάρχει λόγος που να αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας.

Θα είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις ,όπως συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη που στην ουσία η τηλεργασία και τον εργοδότη και την επιχείρηση εξυπηρετεί, γιατί η επιχείρηση θα χρειάζεται λιγότερο χώρο και λιγότερα λειτουργικά έξοδα και ο εργαζόμενος απο το σπίτι του απροστάτευτος σε πολλές περιπτώσεις ,θα εργάζεται περισσότερες ώρες και είναι αμφίβολο κατά πόσο θα γίνεται έλεγχος του πραγματικού χρόνου που θα παρέχει εργασία.

Ήδη έχει παρατηρηθεί σε χώρες της Ευρώπης ,ο εργοδότης να λέει στο εργαζόμενο, εφόσον απασχολείσαι με τηλεργασία και δεν σπαταλάς χρόνο και χρήμα για να μεταβείς στην εργασία σου, θα γίνει περικοπή του μισθού σου.

Η τηλεργασία κατ επέκταση ,είναι και ένας λόγος αποδυνάμωσης του συνδικαλιστικού και του εργατικού κινήματος.”

Καταλήγοντας ανέφερε:

“Θεωρώ ότι έγινε μια πολύ στοχευμένη κριτική και απο την Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά ,με αυτό το νομοσχέδιο ανατράπηκαν νόμοι και κυρίως νόμοι για τις συνδικαλιστικές ελευθερίες του 1982,νόμοι του Ανδρέα Παπανδρέου, που 40 χρόνια δεν είχε τολμήσει κανείς να αγγίξει, γιατί ήταν νόμοι που είχαν αφουγκραστεί την κοινωνία και που η Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου προσπάθησε να κάνει την χώρα μας μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα, με δικαιώματα των εργαζόμενων, με το οχτώ ώρες εργασία, οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες ψυχαγωγία.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με αλλαγές που αφορούν πάρα πολύ τη νέα γενιά.

Βλέπουμε σε συγκεντρώσεις και σε συλλαλητήρια ανθρώπους συνταξιούχους, μια κάποιας ηλικίας, που προφανώς λόγω της κομματικής ιδιότητας δίνουν το παρόν και καλά κάνουν, αλλά βλέπουμε και μια νέα γενιά που είναι απογοητευμένη πραγματικά, απο τη λειτουργία των κομμάτων και το πως λειτουργεί η χώρα μεταμνημονιακά, που δεν παρακολουθεί τι συμβαίνει και δεν αντιδρά.

Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει μια οργανωμένη αντίδραση ,καταλαβαίνουμε ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ έχει πλειοψηφία στη Βουλή, μπορεί να περνά τα νομοσχέδια, όμως πρέπει να υπάρξει οργανωμένη αντίδραση και απο τα κόμματα της αντιπολίτευσης και απο το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας που πρέπει να ενημερώνεται

Ακόμα και σε κεντρικά ενημερωτικά site πιο πολύ χρόνο αφιερώνουν για το τι θα συμβεί στο survivor η σε ένα τηλεοπτικό σόου, παρά στο τι σημαίνουν οι εργασιακές αυτές αλλαγές η άλλα νομοθετήματα τα οποία επηρεάζουν την καθημερινότητα όλων μας.

Υπάρχει μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού του κόσμου, τίθεται ένα βάρος μεγαλύτερο στο θέμα του covid-19 και της υγείας ,όμως παράλληλα υπάρχουν νομοσχέδια που κατ εμέ, αποδεικνύουν και το πραγματικό πρόσωπο μιας κυβέρνησης η οποία δεν νοιάζεται για τον Ελληνικό λαό και ουδέποτε δεν νοιάστηκε.

Θεωρώ λοιπόν, ότι ο κόσμος, η κοινωνία, οι συμπολίτες μας, πρέπει να ενημερώνονται, είναι δύσκολο, σ αυτό έχουμε και εμείς χρέος και όσοι έχουμε την δυνατότητα της επιστήμης μας να παρακολουθούμε κάποια πράγματα πιο κοντά και να ενημερώνουμε την κοινωνία και στις εκλογικές διαδικασίες.

Είναι καλό το οποιοδήποτε κόμμα, όσο και να νιώθει προστατευμένο απο ένα σύστημα μιντιακό ,να καταλαβαίνει ότι ο κόσμος αντιλαμβάνεται το τι συμβαίνει και ότι καταδικάζει λογικές και πρακτικές που είναι σε βάρος του.

Είναι μεγάλο στοίχημα, το λέω γιατί βλέπω ότι και το συνδικαλιστικό κίνημα και τα κόμματα ,έχουν την λογική, του κάνουμε μια πορεία, μια συγκέντρωση-καλά είναι κι αυτά και είναι και χρήσιμα-,όμως δεν θα ιδρώσει το αυτί του Μητσοτάκη αν θα γίνει μια πορεία στην πλατεία του Αργοστολίου.

Το αυτί του Μητσοτάκη θα ιδρώσει αν το κόμμα του πάει σε ποσοστά πολύ χαμηλά και καταλάβει ότι κανένας δεν είναι όμοιος και καμία εξουσία δεν είναι πάνω απο τις ανάγκες του λαού.

Έχουμε μπροστά μας και τον πτωχευτικό κώδικα και δεν ξέρω κατά πόσο η κοινωνία είναι έτοιμη για αυτές τις εξελίξεις που θάρθουν, η υγειονομική κρίση έχει μετατραπεί σε οικονομική κρίση, αυτή τη στιγμή έχουν όλοι στραμμένη την προσοχή τους στην τουριστική περίοδο, το θέμα είναι να αντέξουμε, αλλά θεωρώ ότι απο τον Σεπτέμβριο θα ζήσουμε δύσκολες καταστάσεις.

Βλέπουμε κατακτήσεις που έγιναν τις προηγούμενες δεκαετίες να χάνονται και περνάμε σε εποχές που ο καθένας μόνος του θα προσπαθεί να αγωνιστεί μέσα σε μια εργασιακή ζούγκλα. Θα επιστρέψουμε σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα. Χάνεται η συλλογική προσπάθεια, η συλλογική διεκδίκηση και ελπίζω ότι και ο κόσμος θα αντιδράσει και οι εκλογικοί συσχετισμοί θα ανατραπούν και πολιτικά κόμματα που για εμένα είναι το ΚΙΝΑΛ που εκφράζει μια φωνή υπεύθυνης αντιπολίτευσης ,θα φέρουν στο μέλλον την κατάργηση αυτού του νομοσχεδίου και μια περισσότερο δίκαιη κοινωνία.

Αυτό είναι το όραμα όσων ασχολούμαστε με μία ιδεολογία σαφή με την πολιτική.

Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Κουλουριώτου.

Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης

{https://soundcloud.com/user-46829938/nkefalonia-892}