Έχω πάρα πολλά να θυμάμαι από την Άννα. Είμαστε από πολύ νέες μαζί, στη Σχολή ακόμη. Τα νιάτα μας, τα γέλια μας, τα κλάματα μας… τα περάσαμε μαζί. Μιλούσαμε για όλα, κάναμε δουλειές μαζί. Ήμασταν φίλες πολύ και πριν και μετά από το Ντόλτσε Βίτα. Τη θαύμαζα πολύ, η Άννα είναι μια ολόκληρη εποχή. Ήταν σπουδαία σε αυτό που έκανε. Δεν υπήρχε άλλη σαν την Άννα. Είναι σαν να κλείνει μια εποχή, σαν να τελειώνει μια εποχή…

Τι να θυμάσαι από έναν άνθρωπο που ήταν το alter ego σου; Πολλά… Ήταν όλα τα μυστικά μας και όλες οι καταστάσεις που περνούσαμε, τις περνούσαμε μαζί. Θυμάμαι το γέλιο της, τη φωνή της, το χιούμορ της, τα πάντα.

Είναι μεγάλη έλλειψη. Λείπει και θα λείπει η Άννα. Θα μπορούσε ακόμη να παίζει… Δεν ήταν ότι μεγάλωσε τόσο πολύ. Ήταν πολύ σπουδαία. Ήταν πολύ δικός μου άνθρωπος. Παρόλο που ξέραμε κάποια πράγματα, ήταν και πάλι απότομο. Είναι μεγάλη απώλεια. Να είναι καλά εκεί που είναι και θα ανταμώσουμε κάποια στιγμή» καταλήγει η Κατιάνα Μπαλανίκα..