Κανόνες (από την ανάποδη) προς αποφυγή για μια σχέση αρμονική

1. Δεν ακούμε τον άλλον. Περιμένουμε απλά -αν το κάνουμε κι αυτό- να τελειώσει τη φράση του για να πούμε εμείς τη δική μας.

2. Δεν αναγνωρίζουμε στον άλλον το δίκιο του. Ούτε καν μέσα από το υποκειμενικό του πρίσμα. Δίκιο έχουμε μόνο εμείς.

3. Δεν υποχωρούμε με τίποτα και για κανέναν λόγο. Πρέπει να γίνει το δικό μας πάση θυσία.

4. Οι γονείς μας ειδικά -αλλά και ό,τι έχει σχέση με το παρελθόν μας- είναι καλύτεροι από τους δικούς του/της: γονείς, αδέρφια, φίλοι, πτυχία, εμπειρίες και αναμνήσεις, όλοι και όλα είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα δικά του/της -και έχουν και πάντα δίκιο.

5. Του χρεώνουμε όλα τα λάθη, τις ζημιές, τα στραβά και τις κακοτοπιές της σχέσης. Μια λάθος επιλογή, ένα αναπάντεχο γεγονός, ακόμα και μια μπόρα το καλοκαίρι. Αυτός/αυτή φταίει! Γενικότερα ο άλλος φταίει για όλα.

6. Του χρεώνουμε την ίδια μας την επιλογή να είμαστε μαζί του/της. Χαραμίζουμε το χρόνο μας, τα νιάτα μας, το μέλλον μας.

Μήπως να το πάρουμε αλλιώς;
Έτσι οι μέρες κυλούν, τα νεύρα φουντώνουν, η απόσταση μεγαλώνει. Μένουμε μαζί από ανάγκη, μην έχοντας άλλη επιλογή ή για τα παιδιά. Ανυποχώρητοι, ζωσμένοι με ζήλο την βίβλο των επιχειρημάτων μας. Αδιαπραγμάτευτα αδιαπραγμάτευτοι. Χαμένοι, καημένοι, δυστυχισμένοι.

Ή μήπως να το πάρουμε ανάποδα;

Πηγή:clickatlife.gr