Eπτανησιακή Πρωτοβουλία - Αλέξανδρος Αλεξάκης 

Στον ποδοσφαιρικό αγώνα της 14ης Ιανουαρίου μεταξύ των ομάδων του Κάβου και του Α.Ο Κέρκυρα, ένας αθλητής έχασε τις αισθήσεις του έπειτα από τραυματισμό του κατά την διάρκεια του αγώνα. Η διακομιδή του νεαρού άνδρα έγινε με ιδιωτικό όχημα και συγκεκριμένα στην καρότσα αγροτικού, αφού στον σταθμό Νότιας Κέρκυρας δεν υπήρχε πλήρωμα σε βάρδια, ενώ η μετάβαση ασθενοφόρου από τον κεντρικό σταθμό της πόλης θα κατέληγε στην απώλεια πολύτιμου χρόνου για την υγεία του ασθενούς.

Το γεγονός αυτό συμβαίνει σε μια δύσκολη περίοδο για την κατάσταση της υγείας στο νησί, τόσο έπειτα από τις πρόσφατες ανακατατάξεις στο Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας, όσο και με όσα βλέπουν το φώς της δημοσιότητας σχετικά με την προβληματική διαχείριση των αεροδιακομιδών. Όλα συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι η υγεία και η ασφάλεια των πολιτών έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα, αφού η βασική δομή της υγειονομικής περίθαλψης διέρχεται παρατεταμένη κρίση. Έχουμε και στο παρελθόν επισημάνει την ανάγκη ενίσχυσης του προσωπικού, ανανέωσης των οχημάτων του ΕΚΑΒ, εκσυγχρονισμού των υποδομών και των μέσων άμεσης παρέμβασης και παροχής πρώτων βοηθειών, με την επαναφορά των απινιδωτών και την αύξηση των σημείων που μπορούν να τοποθετηθούν. 

Με αφορμή το νέο αυτό συμβάν, το οποίο ήταν ευτύχημα που δεν κατέληξε σε τραγωδία χάρη στην άμεση παρέμβαση συμπολίτη μας για την παροχή πρώτων βοηθειών στον τραυματία αθλητή, επαναλαμβάνουμε τις θέσεις μας, λέγοντας ότι η ευημερία των πολιτών κρίνεται κυρίως από την παροχή ασφαλούς διαβίωσης και αξιοπρεπούς περίθαλψης. Πέραν όμως των συνθηκών που βιώνουν οι κάτοικοι του νησιού, η αρτιότητα των υποδομών υγείας αποτελεί καθοριστικό παράγοντα και για την οικονομία της Κέρκυρας, αφού δεχόμαστε πλήθος επισκεπτών, για τους οποίους μπορεί να προκύψει ζήτημα υγείας άμεσης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης. Εάν δεν διαθέτουμε τα απαραίτητα μέσα, αυτό προφανώς αποτελεί σοβαρή δυσφήμιση με επιζήμιο επακόλουθο για την τουριστική δραστηριότητα.

Η απρόσκοπτη και ομαλή κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου, προϋποθέτουν την διασφάλιση ενός άρτιου υγειονομικού μηχανισμού, τόσο ως προς τις υποδομές και το ανθρώπινο δυναμικό, όσο και ως προς το επιχειρησιακό σκέλος. Φαίνεται όμως πώς όλα αυτά βρίσκονται στον αυτόματο πιλότο και τελούν υπό διάλυση. Η υγειονομική κρίση του κορωνοϊού αποτελεί ασφαλώς μια δυσάρεστη και ζοφερή πραγματικότητα, από την οποία όμως θα έπρεπε να διδαχθούμε, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες βελτίωσης της υπάρχουσας κατάστασης. 

Από το Γραφείο Τύπου