Το μπακάλικο του Διονυσάκη άνοιξε στα Διλινάτα το 1938 και παρέμεινε ανοιχτό μέχρι το 1940 που ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος.

Κοιτώντας πίσω στο παρελθόν βρήκαμε το βιβλίο των πιστώσεων του Φεβρουαρίου του 1938, το τεφτέρι του μπακάλη στο οποίο κρατούσε τις σημειώσεις του σχετικά με τα χρέη που του όφειλαν από τις αγορές τους κάτοικοι του χωριού.

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο κοινώς τεφτέρι με τα βερεσέδια παρατηρούμε τις προτιμήσεις των ανθρώπων ανάλογα με την εποχή. Για παράδειγμα τους χειμερινούς μήνες παρατηρούμε ότι ανάρπαστο γινόταν το οινόπνευμα για το κρυολόγημα προφανώς και τις εντριβές που έκαναν. Επίσης τους μήνες Μάρτιο και Μάϊο αγόραζαν κονσέρβες σαρδέλας για να τις συνοδέψουν με τα χόρτα της εποχής. Το σαπούνι και η πάστα κοινώς η κονσέρβα ντομάτα ήταν επίσης από τα προϊόντα που είχαν ζήτηση.

Η μονάδα μέτρησης της εποχής ήταν η λίτρα που παρέμεινε στα επτάνησα και αρκετά αργότερα. Τέλος οι συναλλαγές γίνονταν σε δραχμές αλλά και στην περίπτωση που κάποιος δεν είχε χρήματα τα έβρισκαν με μεροκάματα.

Κατερίνα Σκουρτανιώτη