Η νέα ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Τζαννετάτου
Η Τέχνη είναι κοινωνικό φαινόμενο, είναι μια ειδική δραστηριότητα της κοινωνικής ζωής. Πηγάζει από τη βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει όχι μόνο τον εαυτό του και τον κόσμο του, αλλά και τον "άλλο" κόσμο και τους άλλους ανθρώπους. Δύσκολα μπορεί να απαριθμήσει κανείς τις υπηρεσίες που προσφέρει η Τέχνη στο κοινωνικό σώμα.
O σκοπός της Τέχνης είναι να βοηθήσει τον άνθρωπο, ώστε να ξεπεράσει τα προβλήματά του και να τον ενισχύσει στον αγώνα του για πρόοδο.
Η Τέχνη προστατεύει το σύγχρονο άνθρωπο από την ισοπέδωση που προκαλεί η κοινωνία της κατανάλωσης. Το βοηθά να αντιλαμβάνεται την ομορφιά και να νιώθει ευχαρίστηση πέρα από τη χρήση υλικών αντικειμένων και έτσι να αντιστέκεται στις πλαστές και ψευδώνυμες υλιστικές ομορφιές.
Ο καλλιτέχνης έχει υποχρέωση και ανάγκη να παίρνει μέρος στη ζωή της κοινωνίας στην οποία ζει και να συμπαραστέκεται στους συμπολίτες του.Γιατί όποιος έχει πολιτογραφηθεί στων "ιδεών την πόλη" (κατά την έκφραση του Καβάφη) έχει βαριές ευθύνες απέναντι στους συνανθρώπους του. Ιδιαίτερα στις μέρες μας.
Κάθε αγώνας εκπνέει ερωτισμό μέσα από τη δύναμή του.
Αυτή η ποιητική συλλογή( 12 ποιήματα του δρόμου ) ανήκει σε κάθε άνθρωπο που ονειρεύεται το αύριο, γιατί κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στο αύριο.
Το αύριο που δυστυχώς δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται μέσα από ταξικούς αγώνες.
Τα ποιήματα αυτά ανήκουν στο χυμένο αίμα για την ανάκτηση της αξιοπρέπειας.
Τα ποιήματα αυτά ανήκουν στα πόδια που διένυσαν χιλιόμετρα σε πορείες και στις φωνές του κόσμου που ζητούν το αυτονόητο.
12 ποιήματα του δρόμου για κάθε άνθρωπο.
Παναγιώτης Τζαννετάτος.