Τι είπα τώρα;;; Είμαι σίγουρο πως ούτε καν σκέφτηκαν ποτέ με αυτόν τον τρόπο. Αν το έκαναν, θα ντρέπονταν όλοι τους να κάνουν Δημοτικό Συμβούλιο χωρίς ουσιαστική αντιπολίτευση και να ψευτοτσακώνονται με μερικούς δήθεν για να ρίξουν στάχτη στα μάτια... Ναι, αν παρακολουθήσετε τα τελευταία συμβούλια και δη τα δύο χθεσινά, εύκολα θα διαπιστώσετε το ίδιο πράγμα με εμένα.

Εν τω μεταξύ βρε παιδί μου, είναι κα μερικοί Σύμβουλοι, ανεξάρτητοι υποτίθεται, που εντελώς τυχαία ψηφίζουν τώρα τελευταία κάποιες από τις προτάσεις της Δημοτικής Αρχής... Κάποιες όμως, όχι όλες, μη φανεί ότι τη στηρίζουν, έχουν και ένα «ίμαντζ...». Πλάκα έχουν πάντως, άσε που είμαι σίγουρο ότι πρέπει να βλέπουν το Δημοτικό Συμβούλιο σαν μια προσπάθεια ψυχανάλυσης. Δεν εξηγείται αλλιώς που όλοι θέλουν να μιλήσουν και να ξαναμιλήσουν και στο τέλος να συμφωνήσουν, ενώ θα μπορούσαν να έχουν συμφωνήσει από την αρχή...

Πάμε τώρα στους «δεκαπέντε» που όρθωσαν ανάστημα και κατέθεσαν σήμερα επιστολή στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, με αίτημα την διενέργεια Δημοτικού Συμβουλίου για ενημέρωση των Συμβούλων και τον Φορέων του τόπου σχετικά με τις εξελίξεις στο ΤΕΙ μας.

Α, εγώ Σάββα μου το είχα πει, δεν ήταν τρόπος αυτός που φέρθηκες τις προάλλες στον Βεντούρα.. όφειλες να τον ενημερώσεις και αυτόν, αλλά και όλους τους υπόλοιπους. Να τα μας τώρα.. Όχι ένας, όχι δύο, όχι τρεις... Δεκαπέντε σύμβουλοι ζητούν εξηγήσεις τώρα! Αλέκο πες αλεύρι..., οι «δεκαπέντε» σε γυρεύουν!

Ε λοιπόν, θα το πω ωμα, όπως είναι.. Τι καταφέρατε με όλα αυτά τα τερτίπια σας Σάββα μου και Νίκο μου και Μάκη μου και Αλέκο μου;;; Να συνασπίσετε εναντίον σας μια ομάδα δεκαπέντε συμβούλων, που ναι μεν έχουν διαφορές πολιτικές, αλλά κάλλιστα αύριο μπορεί να μην έχουν... Ή μήπως διαφωνεί κανείς ότι στην πολιτική τα πάντα μπορεί να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη;;;

Άσε που σαν μονάδες, ο καθένας από αυτούς τους δεκαπέντε έχει μια πολύ ικανή εικόνα προς τα έξω και μερικοί μάλιστα έχουν και πολλά περισσότερα σας πληροφορώ...

Δεν θα αναφερθώ περαιτέρω σε αυτό, θα περιμένω την απάντηση του Προέδρου και μετά..

Θέλω τώρα να πω δυο πράγματα για την υποτιθέμενη ρήξη Λυκούδη – Μιχαλάτου στο Επιμελητήριο και να πάω σα τσακίδια... Δεν σχολίασα τίποτε τις προηγούμενες ημέρες, γιατί δεν το θεώρησα απαραίτητο. Βλέπω και ακούω όμως ότι κάποιοι το συνεχίζουν. Για αυτό, συστήνω το εξής, ψυχραιμία! Μα αν είναι δυνατόν να μην μπορούν δυο καλοί γνωστοί και φίλοι να μην έχουν πολιτική διαφωνία κάπου;; Δεν είναι και υγιές... Οπότε, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται!

Τσιμπηματάκια Φίλοι μου!

Το Κουνούπι