Τελικά ήταν θέμα χρόνου και μόνο... Άλλη μια παραίτηση στο Μέγαρο είναι γεγονός και άλλη μια κωλοτούμπα έδωσε ξανά το πρώτο βραβείο για «ανόργανες επιδείξεις γνήσιας πολιτικής γυμναστικής» στην παράταξη του Αλέκου...

Κι εκεί που ο Βαγγέλης μίλαγε για έλλειψη εμπιστοσύνης, για ώρα ισοπέδωσης στο Ληξούρι, για περίεργες κινήσεις στο Λιμάνι του Ληξουρίου και για εσωτερικούς αντιπάλους, ξαφνικά όλα μέλι – γάλα...

Όπως ήταν ευνόητο... ο Παρίσης, σαν καλός και στοργικός πατέρας, βγήκε έξω στις αλάνες και τα σοκάκια και περιμάζεψε τον άσωτο υιό, που θίχτηκε βαθύτατα από την κριτική και τα σχόλια και άνοιξε τις πόρτες ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω του...

«Ο Βαγγέλης Θεοφιλάτος είναι ένας μαχητής για την Παλλική και την Κεφαλονιά και δεν θα μπορούσε να τον αποστερηθεί η παράταξή μας. Οι αγωνίες του είναι και δικές μου κι όλης της δημοτικής αρχής και από κοινού θα προσπαθήσουμε για άλλη μια φορά για το καλύτερο», λέει ο Αλέκος στην ανακοίνωσή του και μου έρχεται το εγκεφαλικό.. Συγνώμη;;; Άκουσα καλά;; Είπε «θα προσπαθήσουμε για άλλη μια φορά για το καλύτερο»;; Δηλαδή το χειρότερο πως είναι Δήμαρχε;
«Κατόπιν των παραπάνω ο Βαγγέλης Θεοφιλάτος παραμένει αντιδήμαρχος Παλλικής κι εξακολουθεί να ασκεί κανονικά τα καθήκοντά του», αυτό ακούστηκε λίγο απειλητικό, αλλά νομίζω θα το αντέξω και θα κάνω τον ακόλουθο συλλογισμό. Κάθε φορά που κάποιος παραιτείται από την παράταξη του Αλέκου, υπάρχει κάποιος άλλος που παρεμβαίνει και πείθει τον παραιτηθέντα να ξε-παραιτηθεί... Είναι σαν τη γνωστή παροιμία «το είπα στο σκύλο μου και ο σκύλος στην ουρά του».. Η απορία η δική μου έγκειται στο εξής όμως.. Με τον κολοβό σκύλο τι γίνεται, που πάει η παραίτηση;

Ναι, ξέρω, δεν είναι ώρα για τέτοια τώρα, αλλά με όλα αυτά τα «γνήσια» που συμβαίνουν εντός κι εκτός του Δημαρχείου, η φαντασία μου μπορεί να οργιάσει ενίοτε...
Πάντως, υπάρχει και το σοβαρό της υπόθεσης «ξε-παραίτηση» του Θεοφιλάτου. Ξέρετε πόσοι στενοχωρήθηκαν που ο Αλέκος δεν πήρε τελικά την απόφαση να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του χωρίς τον Βαγγέλη;; Αρκετοί! Ναι καλά ακούτε... Γιατί πλέον το μέτωπο μέσα στο Μέγαρο είναι ανοιχτό και ο καθένας έχει πάρει το δρόμο του... Απλώς δεν έχει φτάσει ακόμη η ώρα του ξεκαθαρίσματος.

Ε, δεν είναι όλοι σαν τον Φόρτε που επιμένει να «ξε – καθαρίζει» ακόμη και τα πιο ανούσια αντιπαράθεσης πολιτικά σχόλια! Τελικά αν δεν αποβάλλεις από μικρός κάποια ελαττώματα μην περιμένεις να το κάνεις μετά! Γίνεσαι ακόμη πιο προκλητικός και επιβεβαιώνεις και όσους θεωρούν πως πολιτικά έχεις κάνει τον κύκλο σου...

Ας τους αφήσω όμως αυτούς, προέχουν άλλα, πιο σημαντικά!
Πήρατε χαμπάρι ότι αυτός ο σεισμός έβγαλε στην επιφάνεια την τεράστια διαφορά πολιτικής σκέψης ανάμεσα σε Παρίση και Κουρή;; Ο πρώτος τα παίρνει όλα στην πλάτη του, μπορεί παράλληλα να απαντά στα τηλεφωνήματα του Σαμαρά, να κάνει σεισμολογικές προβλέψεις, να κάνει τεχνικές μελέτες, να κλείνει υποψηφίους εν ώρα σεισμού και αποφασίζει για την καταλληλότητα σχολικών και αθλητικών εγκαταστάσεων..

Ο δεύτερος ο καημένος, τι να κάνει;; Ένας ταπεινός αντιπεριφερειάρχης είναι που είχε την ατυχία να γνωρίζει από αυτοδιοίκηση.. Καταλαβαίνετε τι συζητήσεις επιπέδου πρέπει να γίνονται μεταξύ τους βέβαια! Σκέτη συγκίνηση, δέος και ενθουσιασμός.. Κι αν μπει στην παρέα και ο Σπύρου; Εκεί να δείτε για τι «λαβράκι» μιλάμε!
Ευτυχώς λίγες είναι οι μέρες για τις εκλογές και με έναν ή περισσότερους δήμους, θα το διασκεδάσουμε. Υπομονή να μου έχετε και όλα θα έρθουν..

Τσιμπηματάκια Φίλοι Μου!
Το Κουνούπι