Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαμορφώνεται ένας νέος χάρτης χωρικών ανισοτήτων στο νησί μας τόσο με οικονομικούς όσο και με κοινωνικούς όρους.

Δυστυχώς, δύσκολα επιδέχεται αμφισβήτηση το γεγονός ότι η οικονομική κρίση έχει αρχίσει να δείχνει τα «δόντια» της στην Παλική. Ο δε παράγοντας «χρόνος» δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Όλα συνηγορούν ότι η μπόρα θα έχει διάρκεια και θα υπάρχουν σημαντικές απώλειες αν δεν κινητοποιηθούμε, αν δεν προσπαθήσουμε να τις περιορίσουμε με συντεταγμένο τρόπο.

Προς τα πού όμως πηγαίνει η κατάσταση; Που οδηγούμαστε; Υπάρχει πιθανότητα να περιθωριοποιηθεί κοινωνικά, οικονομικά και δημογραφικά η Παλική; Οι υπόλοιπες χωρικές ενότητες του νησιού μας προς τα πού βαδίζουν;

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Η λειτουργική εξάρτηση της Παλικής από το Αργοστόλι δείχνει να εντείνεται μετά την παύση λειτουργίας μιας σειράς υπηρεσιών, δομών και δραστηριοτήτων όπως είναι η Εφορία, το ΙΚΑ, η Πολεοδομία, το Ειρηνοδικείο, η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, πιθανόν στο άμεσο μέλλον το γραφείο της ΔΕΥΑΚ(?) κλπ. Η Παλική είναι πλέον φτωχότερη στο κρίσιμο πεδίο των λεγόμενων «λειτουργιών διοίκησης και τοπικής διακυβέρνησης». Αυτό είναι ένα νέο στοιχείο που δεν έχει τύχει σοβαρής αξιολόγησης προκειμένου να σχεδιαστούν δράσεις που θα αντισταθμίσουν τις ανωτέρω απώλειες έστω σε κάποιο βαθμό, με κάποιο τρόπο.

Το μέλλον σημαντικών δομών με συμπληρωματική λειτουργία στην παραγωγική διαδικασία της Παλικής, όπως είναι τα Τμήματα του ΤΕΙ, το Ματζαβινάτειο Νοσοκομείο, η Αστυνομία, μοιάζει επισφαλές και δυσοίωνο εντείνοντας την αβεβαιότητα, το άγχος και την ανασφάλεια στη τοπική κοινωνία και επιβαρύνοντας συνολικά το κλίμα.

Τα παραπάνω δημιουργούν δομικές δυσλειτουργίες στην αναπτυξιακή διαδικασία της περιοχής και εμποδίζουν το δεύτερο σημαντικότερο αστικό κέντρο του νησιού μας, το Ληξούρι, να λειτουργήσει ως τοπικός αναπτυξιακός πόλος για όλη τη χερσόνησο της Παλικής. Πράγματι, το Ληξούρι βρίσκεται με την «πλάτη στον τοίχο». Η κρίση ταυτότητας και ρόλου έχει αρχίσει πλέον να γίνεται εμφανής.

ΔΥΣΜΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ

Τα μειονεκτήματα που διαμορφώνονται στη Παλική δείχνουν να έχουν μόνιμο και όχι συγκυριακό χαρακτήρα. Η συνεχής απομάκρυνση υπηρεσιών και ο φόβος για απομάκρυνση ακόμη περισσότερων στο άμεσο μέλλον, δημιουργούν ένα αρνητικό επενδυτικό κλίμα ακόμη και στις εσωτερικές δυνάμεις που διαθέτει η Παλική μεταξύ των ντόπιων επιχειρηματιών. Αντίθετα από ότι συμβαίνει στο Αργοστόλι όπου συντηρείται έστω «μετά βασάνων και κόπων» μια μικρή κινητικότητα στο άνοιγμα νέων, μικρών επιχειρήσεων (καφετέριες, μικρά εμπορικά κλπ), το Ληξούρι μοιάζει παγωμένο. Μόλις και με τα βίας εκτελούνται κάποιες βασικές εργασίες συντήρησης στις υπάρχουσες επιχειρήσεις. Η αγορά έχει «καθίσει».

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ

Οι ευκαιρίες απασχόλησης έχουν ήδη συρρικνωθεί δείχνοντας μια εμφανή τάση για περαιτέρω συρρίκνωση. Η έτσι κι αλλιώς, ασύμμετρη ροή ανθρώπων που με το καραβάκι κάθε πρωί καταφθάνουν από το Ληξούρι στο Αργοστόλι για δουλειά (commuting), φαίνεται να φουσκώνει σιγά-σιγά. Όμως οι δυνατότητες απορρόφησης των κραδασμών που συνεπάγεται η μείωση των ευκαιριών απασχόλησης στη Παλική, είναι πολύ περιορισμένες αυτή την εποχή στην άλλη μεριά του Κόλπου, στο Αργοστόλι. Και θα εξακολουθήσουν να είναι περιορισμένες στο προσεχές μέλλον.

Δυστυχώς, η Παλική χάνει τον παραγωγικό δυναμισμό της και οδηγείται σταδιακά σε μια αργόσυρτη, αθόρυβη και ύπουλη διαδικασία οικονομικής και κοινωνικής αποδιάρθρωσης. Πολύ φοβάμαι ότι αν αυτό συνεχιστεί, θα υπάρξουν δευτερογενείς αρνητικές επιπτώσεις και στο δημογραφικό επίπεδο, μεσοπρόθεσμα. Το πλεονάζον ανθρώπινο δυναμικό και κυρίως οι νέοι, θα αναγκαστούν να μετακινούνται είτε για βραχύ χρονικό διάστημα με σκοπό την εποχιακή απασχόληση είτε για μόνιμη τακτοποίηση κάπου αλλού.

Η προοπτική αυτή είναι ιδιαίτερα σοβαρή. Η Έρισος η οποία, κάποια στιγμή πριν από αρκετές δεκαετίες, έχασε τους νέους ανθρώπους της, είναι ένα παράδειγμα για το τι μπορεί να συμβεί. Η περιοχή αυτή, ακόμη και σήμερα δεν έχει καταφέρει να διορθώσει πλήρως τα δημογραφικά της χαρακτηριστικά εμφανίζοντας φαινόμενα κοινωνικής ένδειας κατά τη χειμερινή περίοδο.

ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Ορισμένες πάλι περιοχές του νησιού μας, εμφανίζουν μια κάποια μεγαλύτερη ελαστικότητα στις τρέχουσες οικονομικές αναταράξεις, τουλάχιστον προς το παρόν. Ο Ελειός και οι Πρόννοι με επίκεντρα τις τουριστικές συγκεντρώσεις του Κατελειού, της Σκάλας και σε μικρότερο βαθμό του Πόρου, κατά μία έννοια αντέχουν. Οι επιχειρήσεις εστίασης, διαμονής, αναψυχής και τα μικρά εμπορικά καταστήματα, μπόρεσαν να επιβιώσουν το 2012, ενώ οι προοπτικές για φέτος, προς το παρόν δείχνουν μια τάση σταθεροποίησης με θετικό πρόσημο. Αυτό έχει ως συνέπεια, τόσο τα εισοδήματα όσο και η απασχόληση να αποφύγουν μια εικόνα γενικευμένης κατάρρευσης στις περιοχές αυτές παρά το γεγονός ότι η ανεργία είναι στο 27% σε εθνικό επίπεδο.

Στον Ελειό και στους Πρόννους όμως βρέθηκε κάποιος (ο κ. Μεταξάς), κάποτε, ο οποίος μπόρεσε να δει μπροστά, στο μέλλον, κατασκευάζοντας τις Λιμνοδεξαμενές της Αγίας Ειρήνης και έτσι σήμερα ο Πόρος και η Σκάλα καλύπτουν με σχετική άνεση τις τεράστιες ανάγκες για υδάτινους πόρους που δημιουργεί η τουριστική δραστηριότητα. Παρόλα αυτά, ο κίνδυνος της υψηλής εξάρτησης από λίγες κατηγορίες δραστηριοτήτων (τουριστικές δραστηριότητες) πιθανόν να δημιουργήσει πρόβλημα στο μέλλον και αυτό είναι κάτι που θέλει μεγάλη προσοχή.

Από την άλλη πλευρά, η Λειβαθώς λόγω των πλεονεκτημάτων που απορρέουν από την άμεση γειτνίαση με την σημαντικότερη αναπτυξιακή υποδομή του νησιού μας το Αεροδρόμιο, αλλά και με την Πρωτεύουσα, το Αργοστόλι, διατήρησε την οικονομική της δραστηριότητα σε σχετικά ικανοποιητικά επίπεδα δεδομένης της άσχημης οικονομικής συγκυρίας. Η άφιξη των low-cost αεροπορικών εταιρειών βοήθησε σε ικανοποιητικό βαθμό. Και εδώ όμως χρειάζεται προσοχή γιατί υπάρχουν κίνδυνοι. Ίσως, αν είχαν ολοκληρωθεί οι αναπλάσεις των ακτών της Λειβαθούς, όπως αυτή του Λουρδά αλλά και των υπολοίπων παραλιών, τα πράγματα να ήταν ευνοϊκότερα.

Η αγορά του Αργοστολίου, πάνω που είχε αρχίσει να δέχεται τις αρνητικές επιπτώσεις της προβληματικής κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στη Λάσση, βρέθηκε ξαφνικά με μια νέα παραγωγική υποδομή στην αιχμή της τουριστικής βιομηχανίας, το «μπαστούνι» για τα Κρουαζιερόπλοια (Λευκαδίτης-Κουρής), που έδωσε ζωή και ανάσα στο Λιθόστρωτο, στη Πλατεία, στους οικονομικούς δείκτες ολόκληρης της πόλης.

Η Σάμη και η Πύλαρος, προικισμένες από τη φύση με λιμνοσπήλαια και παραλίες (Μύρτος) κατάφεραν να επιπλεύσουν. Η Έρισος στηριζόμενη στη αρχιτεκτονική της κληρονομιά και στη γραφικότητά της ως αποτέλεσμα της επιείκειας που έδηξε ο Εγκέλαδος το 1953, κατάφερε να ανταπεξέλθει πέρυσι.

Ποιο ήταν όμως το μεγάλο Αναπτυξιακό-Παραγωγικό Έργο που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε τα τελευταία χρόνια στην Παλική; Από πού μπορεί να κρατηθεί η Παλική σήμερα; Τώρα που το αναπτυξιακό πρότυπο πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η Παλική φαίνεται να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, τι γίνεται;

ΤΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ

Θα περίμενε κανείς ότι ζητήματα σαν αυτό των άσχημων προοπτικών που διαφαίνονται για την Παλική, θα ήταν μονίμως στο μικροσκόπιο των «Αρμοδίων της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης» και φυσικά στην προμετωπίδα του όποιου Αναπτυξιακού Προγράμματος για το νησί μας. Αντί αυτού, έγινε μια μάζωξη κάποια στιγμή στο Ληξούρι - εν θερμώ - περισσότερο για να ικανοποιήσει το περί δικαίου αίσθημα, έτσι για να πιούμε το καφεδάκι της παρηγοριάς.

Δεν τεθήκαν συγκεκριμένοι στόχοι και επιδιώξεις. Δεν τεθήκαν χρονοδιαγράμματα και προθεσμίες. Δεν δρομολογήθηκαν οι επιβεβλημένες παρεμβάσεις ώστε η Παλική να μη μετατραπεί σε μια «γωνιακή περιοχή».

ΠΟΛΙΤΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

Όμως, ποτέ δεν είναι αργά! Ίσως, «οι Έχοντες την Αρμοδιότητα» σε κάποιο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο, να επισημάνουν την άσχημη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Παλική. Να ζητήσουν από τους εκπροσώπους όλων των παρατάξεων, όλων των υπόλοιπων περιοχών του νησιού να συναινέσουν να αφαιρεθεί ένα μικρό έργο της τάξης των 20-30 χιλιάδων ευρώ από το Τεχνικό Πρόγραμμα κάθε περιοχής και οι 200 χιλιάδες ευρώ που θα μαζευτούν να διατεθούν για έργα στην Παλική. Σίγουρα κάτι τέτοιο δε θα έλυνε το πρόβλημα. Θα ήταν όμως ένα σαφές πολιτικό μήνυμα στήριξης και αλληλεγγύης των υπολοίπων προς την Παλική. Θα ήταν μια ενέργεια με στόχο την ανάσχεση της αρνητικής ψυχολογίας, την τόνωση του ηθικού. Λένε πως η αγορά και η οικονομία έχουν να κάνουν πρωτίστως με την ψυχολογία…

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΙΚΗ

Δεύτερον, ίσως, «οι Έχοντες τα Οφίτσια στη Δημοτική Αρχή» να συγκροτήσουν μια Ομάδα Δράσης από 4-5 έμπειρους επιστήμονες, εγκατεστημένη στο πρώην Δημαρχείο Ληξουρίου με αποκλειστική αρμοδιότητα, την επεξεργασία λύσεων και διεξόδων για την Παλική, με αντικείμενο την ανάληψη δράσεων που θα αλλάξουν συνολικά τις χωρικές ισορροπίες στη Χερσόνησο. Ακόμη- ακόμη, ίσως να αποφασίσουν ότι έπρεπε να είχαν παραμείνει κάποια μικρά παραρτήματα επιτελικών υπηρεσιών του Δήμου Κεφαλονιάς στο Ληξούρι ως αντιστάθμισμα στη λειτουργική εξάρτηση που διαμορφώνεται. Άλλωστε, κάποια στιγμή είχε ειπωθεί ότι υπάρχουν υπεράριθμοι υπάλληλοι.

ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ ΕΝΔΟΓΕΝΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Τρίτον, ίσως με πρωτοβουλία αυτών που «Λαμβάνουν τις Αποφάσεις στη Δημοτική Αρχή», το επόμενο διάστημα να αρχίσει να γίνεται μια ευρεία συζήτηση για το σχεδιασμό και την κατασκευή μιας μεγάλης Αναπτυξιακής – Παραγωγικής υποδομής πάνω στην οποία θα ακουμπήσει η Παλική στο άμεσο μέλλον. Το ζήτημα ως προς το είδος της Υποδομής είναι ανοιχτό. Όμως αν είχε προχωρήσει το Φράγμα της Κατωγής και τα συνωδά αρδευτικά δίκτυα που χρόνια τώρα κουβεντιάζουμε, αν είχε ανασυγκροτηθεί η υποβαθμισμένη και χωρίς υποδομές ΒΙΠΕ Ληξουρίου για να δεχτεί μικρομεσαίες επιχειρήσεις επεξεργασίας ποιοτικών αγροτικών προϊόντων, τα πράγματα ίσως να ήταν καλύτερα. Ίσως, να είχαμε παραγωγή προστιθέμενης αξίας στο Ληξούρι τώρα. Τόσο το Τμήμα Βιολογικής Γεωργίας του ΤΕΙ όσο και το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση. Είναι επομένως ανάγκη να σχεδιαστούν ειδικές χωρικές παρεμβάσεις για την Παλική με παράγωγα και αναδιανεμητικά χαρακτηριστικά. Να δημιουργηθεί ένα πλέγμα τουριστικών και αγροτικών ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων αξιοποιώντας τοπικούς πόρους και δεξιότητες. Αλήθεια, οι τουριστικές δυνατότητες της Παλικής είναι πλήρως αξιοποιημένες; Και αν υποθέσουμε ότι δεν είναι, τι σκοπεύουν να κάνουν οι αρμόδιοι;

ΤΟΠΙΚΕΣ ΔΙΑΚΛΑΔΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΣΑΓΩΓΩΝ

Τα διαθέσιμα κεφάλαια για την κατασκευή μεγάλων υποδομών και την εκτέλεση έργων είναι πολύ περιορισμένα επί του παρόντος. Πέραν τούτου, ο σχεδιασμός, η ωρίμανση και η κατασκευή υποδομών είναι από τη φύση τους χρονοβόρες διαδικασίες ενώ το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι να αποδώσουν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα είναι συνήθως μεγάλο. Επομένως, ορθές και επιθυμητές είναι οι μεγάλες υποδομές αναπτυξιακού χαρακτήρα, είναι όμως περισσότερο χρήσιμες όταν κατασκευάζονται στην ώρα τους.

Σε περιόδους γενικευμένης κρίσης, χρειάζονται παρεμβάσεις που θα προκαλέσουν άμεσα θετικές μεταβολές στο τοπικό εισόδημα. Παρεμβάσεις ικανές να αποδώσουν θετικά αποτελέσματα σε χρονικό ορίζοντα λίγων μηνών, να στηρίξουν εισοδήματα και απασχόληση. Οι παρεμβάσεις αυτές δεν είναι εύκολη υπόθεση καθώς προϋποθέτουν την συμμετοχή του ανθρώπινου παράγοντα υπό την καθοδήγηση μιας συγκροτημένης Τοπικής Αρχής με στόχους, όραμα και αυτοπεποίθηση στις δυνατότητές της.

Έστω λοιπόν ότι ο Ιταλός τουρίστας της low cost αεροπορικής εταιρείας, λίγο πριν μπει στο αεροπλάνο της επιστροφής για το Μιλάνο αποφασίζει να ξοδέψει 10€ επιπλέον για να αγοράσει 1 κιλό μέλι από Μελισσοκόμο των Καμιναράτων. Αυτόματα το εισόδημα του νησιού (και του μελισσοκόμου) αυξάνει κατά 10€. Ο Μελισσοκόμος αποφασίζει να βάλει στην τράπεζα το 25% του νέου εισοδήματος και να καταναλώσει το υπόλοιπο 75%. Βάζει λοιπόν στην τράπεζα 2,5€ και με τα υπόλοιπα 7,5€ αγοράζει 1 κιλό κρέας από το Κτηνοτρόφο της Πυλάρου. Αυτόματα το εισόδημα του νησιού (και του κτηνοτρόφου) αυξάνει κατά 7,5€. Συνολικά λοιπόν από τον 1^ο και 2^ο κύκλο, η αύξηση του εισοδήματος του νησιού είναι 10€+7,5€=17,5€. Ο κτηνοτρόφος από την Πύλαρο αποταμιεύει στην τράπεζα το 25% των 7,5€ (δηλαδή 1,8€) που κέρδισε από την πώληση του κρέατος και με τα υπόλοιπα 75% των 7,5€ (δηλαδή 5,6€) αγοράζει ένα κούρεμα από τον Κουρέα στο Αργοστόλι. Αυτόματα το εισόδημα του νησιού αυξάνει κατά 5,6€ και συνολικά 10€+7,5€+5,6€=23,1€. Στο παρακάτω πίνακα φαίνεται η επίδραση του ποσού των 10€ σε μια θεωρητικά κλειστή οικονομία όταν αλλάζει χέρια μέσω αγοροπωλησιών με την υπόθεση ότι κάθε φορά καταναλώνεται το 75% του νέου εισοδήματος από τον κάτοχό του ενώ το υπόλοιπο 25% πηγαίνει στην τράπεζα για αποταμίευση (και ίσως μελλοντική επένδυση).

Μετά από μερικούς κύκλους η επίδραση των 10€ του Ιταλού τουρίστα έχει τελειώσει με αποτέλεσμα βέβαια το συνολικό εισόδημα του νησιού να έχει αυξηθεί κατά 40€! Τα 10€ γίνανε 40€ λόγω της αύξησης της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών για να καλύψουν τη ζήτηση που δημιουργήθηκε.

Αν όμως το μέλι που αγόρασε ο Ιταλός τουρίστας στον 1^ο κύκλο ήταν μέλι εισαγωγής από Βουλγαρία τότε αυτόματα τα 6-7€ θα ταξίδευαν για τη Σόφια, για τον εκεί μελισσοκόμο, αφήνοντας μόνο 3-4€ για να κάνουν ένα 2^ο κύκλο στην οικονομία του νησιού.

Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να σχεδιάσουμε μια οικονομία που θα καλύπτει ένα μέρος τουλάχιστον της ενδιάμεσης ζήτησης για προϊόντα που δημιουργεί ο τουρισμός. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιόδους γενικευμένης κρίσης όπου δεν υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια για την κατασκευή δημόσιων έργων και υποδομών και που κι ο ιδιωτικός τομέας δυσκολεύεται να διαθέσει νέα κεφάλαια για επενδύσεις. Χρειάζεται οι εκπρόσωποι των παραγωγικών κλάδων του νησιού να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι, να συμφωνήσουν σε ορισμένα πράγματα προκειμένου να αυξηθούν οι ροές προϊόντων και υπηρεσιών μεταξύ των κλάδων της τοπικής οικονομίας. Από μια τέτοια διαδικασία θα στηριχθεί η τοπική απασχόληση και τα τοπικά εισοδήματα, θα ωφεληθούν όλοι.

Δεν είναι τυχαίο ότι σε επίπεδο Περιφέρειας Ιόνιων Νησιών, ο Περιφερειάρχης και το επιτελείο του προσπαθούν να σχεδιάσουν και να προωθήσουν ήδη από το 2012, το λεγόμενο «Καλάθι των Επτανησιακών Προϊόντων». Διότι είναι προτιμότερο να καταναλώνεται σαλάμι Λευκάδος στη Κεφαλονιά και κρασί Κεφαλονιάς στη Κέρκυρα παρά το σαλάμι να είναι Γερμανικό και το κρασί Ισπανικό. Εάν το «Καλάθι των Επτανησιακών Προϊόντων» στηριχθεί από τον τουριστικό κλάδο των νησιών της Περιφέρειας τότε έχει τη δυνατότητα να επιφέρει θετικές μεταβολές στο Ακαθάριστο Περιφερειακό Προϊόν τέτοιου μεγέθους όσου δεν μπόρεσαν να επιφέρουν πολλά μεγάλα έργα που στοίχισαν εκατομμύρια ευρώ μέχρι σήμερα.

Δυστυχώς, τα έργα φαίνονται και για αυτό δημιουργούν πολιτικές εντυπώσεις ακόμη και όταν η οικονομική και κοινωνική χρησιμότητά τους είναι μηδαμινή ενώ αντίθετα οι ουσιαστικές ενέργειες που παρεμβαίνουν στην καρδιά της τοπικής οικονομίας παραμένουν αφανείς και δεν τυγχάνουν της εκτίμησης που τους αρμόζει.

Θα πρέπει λοιπόν και ο Δήμος να αναλάβει αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο, να συντονίσει τους φορείς και τους παραγωγικούς κλάδους του νησιού διότι το τούνελ της κρίσης είναι μακρύ και θα υπάρχουν πολλές απώλειες. Δεν γίνεται μια ζωή να πλατσουρίζουμε στα «ρηχά» φορώντας μπρατσάκια και σωσίβιο. Χρειάζονται σχεδιασμός, αποφασιστικότητα και πρωτοβουλίες.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κάποτε στη Πολυνησία, άκμαζαν οι διάφορες φυλές ιθαγενών που ζούσαν σε μια κατάσταση απομόνωσης, αποκομμένες από τον έξω κόσμο έχοντας προσαρμόσει τη ζωή τους στα στενά περιθώρια του χωριού τους του οποίου το κέντρο ήταν συνήθως μια συστάδα από Τοτέμ. Τα Τοτέμ ήταν φτιαγμένα κυρίως από ξύλο και απεικόνιζαν ζώα στα οποία οι φύλαρχοι κατασκευαστές τους, έδιναν φρικιαστικές μορφές για να τρομάζουν τόσο τους υπηκόους όσο και τους πιθανούς εισβολείς. Τα Τοτέμ απαγορευόταν αυστηρά να τα πειράξει κανείς, ή να πει κάτι άσχημο ή προσβλητικό ή και να αναφέρει το όνομά τους.

Είμαι βαθύτατα πεπεισμένος ότι στο δικό μας νησί της «Επτανήσιας Πολυνησίας» και ιδιαίτερα στον τοπικό πολιτικό στίβο, δεν υπάρχουν Τοτέμ αλλά ο καθένας μπορεί να εκφράζει ελεύθερα την άποψή του μέσα σε κόσμια και πολιτισμένα πλαίσια με επιχειρήματα και χωρίς συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια. Ο Τοτεμισμός ή οι λογικές «τύπου Σαλώμης» όπου η διαφορετική άποψη σήμαινε αυτόματα την «κεφαλή επί πίνακι» αυτού που την εξέφραζε, είναι ξένες προς τα Κεφαλλονίτικα ήθη και έθιμα.

Διονύσης Μινέτος

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος

με την “Ανεξάρτητη Αγαπημένη Κεφαλονιά”