Το βράδυ της αλλαγής του χρόνου συγγενικό μου πρόσωπο που φιλοξενούσα χτύπησε στο κεφάλι μέσα στο σπίτι.
Το χτύπημα ήταν δυνατό και η ανάγκη νοσοκομειακής περίθαλψης δυστυχώς επιβεβλημένη.
Φτάσαμε στα επείγοντα στις 5.30 το πρωί.
Άμεση κινητοποίηση του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού.
Η εφημερεύουσα χειρουργός έκανε λίγα ράμματα και μετά έγινε αξονική τομογραφία.
Όλα έγιναν γρήγορα και συντονισμένα.
Η οργάνωση με άφησε κυριολεκτικά άφωνο.
Η συμπεριφορά των εργαζομένων υγείας, από όλα τα πόστα ευθύνης, άψογη.
Η ανθρωπιά και το ενδιαφέρον για τον πόνο του ασθενή ξεχείλιζαν.
Πραγματικά δεν έχω λόγια να τους ευχαριστήσω.

Δυστυχώς όμως η αξονική τομογραφία ανέδειξε κάταγμα οφθαλμικού κόγχου και ζυγωματικού.

Εύλογη απορία.....υπάρχει οφθαλμίατρος;;
Απάντηση....δυστυχώς δεν υπάρχει.Πρέπει να συννενοηθείται με ιδιώτη.
Εύλογη απορία....υπάρχει νευροχειρουργός;
Απάντηση....δυστυχώς δεν υπάρχει.
Εύλογη απορία.....υπάρχει γναθοχειρουργός;
Απάντηση....δυστυχώς δεν υπάρχει.
Εύλογη απορία....υπάρχει ΩΡΛ;
Απάντηση....δυστυχώς δεν υπάρχει.

Όπως καταλαβαίνει κάποιος έπρεπε να ανέβουμε έναν Γολγοθά.

Καταφέραμε να βρούμε ιδιώτη οφθαλμίατρο( με την ευκαιρία να ευχαριστήσω θερμά την κ.Σπαθή η οποία με μεγάλη ευσυνειδησία ανταποκρίθηκε στην κλήση μου και παρά την ιδιομορφία της Πρωτοχρονιάτικης γιορτής προέβη σε εξονυχιστικό έλεγχο του ασθενούς και μας καθυσήχασε) και ιδιώτη χειρουργό(με την ευκαιρία να ευχαρστήσω την κ.Στάμω Θεοτοκάτου η οποία προσέτρεξε στο ιατρείο της κ.Σπαθή με δική της πρωτοβουλία προκειμένου να αποσβέσει τους κραδασμούς του άγχους που μας είχε καταλάβει).

Η συνέχεια περιλαμβάνει παραλαβή της γνωματευμένης αξονικής τομογραφίας(με την ευκαρία να ευχαριστήσω από βάθος καρδιάς τον εξαιρετικό Ακτινολόγο κ.Καραγιαννάκη Γιώργο ο οποίος παρότι 3 συνεχόμενες ημέρες εντος του νοσκομείου ως εφημερεύων επέδειξε αξιοθαύμαστη επιστημονική αρτιότητα και ακόμα μεγαλύτερη νηφαλιότητα σκέψης και λόγου) και επιστροφή στο σπίτι.

Η αγωνία μας μεγάλη καθώς τα κατάγματα έπρεπε να αντιμετωπιστούν.

Η συνέχεια δυστυχώς δίνεται τούτη την ώρα σην Θεσαλονίκη σε ιδιωτικό θεραπευτήριο με ομαλή έκβαση.

Όλα τούτα τα αναφέρω για να αναδείξω κάτι που όλοι οι Κεφαλονίτες γνωρίζουμε καλά....το νοσοκομείο μας πρέπει χτές να αναβαθμιστεί.

Το ξεζούμισμα, σωματικό και ψυχικό , του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού θυμίζει τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.
Οι εμβαλωματικές παροδικές λύσεις, πολύ απλά δεν είναι λύσεις.
Το μόνο που κάνουν είναι να κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, το οποίο μετά από τόσα χρόνια θυμίζει πιά την κορυφή του Αίνου!!
Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν.....τις συμμερίζομαι αλλά δεν αρκούν.

Υ.Γ Ζητώ ταπεινά συγγνώμη που δεν γνωρίζω το όνομα της εξαιρετικής χειρουργού του νοσοκομείου καθώς και τα ονόματα των τεχνολόγων του ακτινολογικού και του αξονικού τομογράφου και των νοσηλευτριών.......θα τους είμαι παντοτινά ευγνώμων.

Τάσος Μαρκάτος