Σπυρίδων Θεοτοκάτος: Μια θαυματουργή λύση
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα αγριόχορτα παίρνουν ένα μέρος της ετήσιας παραγωγής των καλλιεργειών μας. Αν μπορούσαμε να απαλλαγούμε από αυτά, θα επιτυγχάναμε μια σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας της γεωργίας μας.
Μισός αιώνας συνεχούς επιστημονικής προσπάθειας να βρεθούν νέες δραστικές ουσίες για να καλύψουν την καλλιέργεια. Το πρόβλημα ήταν εντονότερο με τη μονοκαλλιέργεια λόγω των κοινοτικών επιδοτήσεων. Σήμερα δραστικές ουσίες μπαίνουν στην αγορά για να καλύψουν τις ανάγκες των καλλιεργειών αντικαθιστώντας τα 4-5 μεροκάματα το στρέμμα για αραίωμα και σκάλισμα. Έχουμε χημικά φάρμακα, όπως το διαβόητο ράουνταπ, που καταστρέφουν ό,τι φυτό υπάρχει στο χωράφι.
Σύμφωνα με δηλώσεις στην εφημερίδα Figaro του Ολιβιέ Ζεμπίκ, ειδικού συμβούλου των Γιρονδίνων αμπελουργών σε θέματα αμπελώνων και οίνου, πολλοί Γάλλοι παραγωγοί της ευρύτερης περιοχής του Μπορντό αντιλαμβανόμενοι το σοβαρό πρόβλημα με τα χημικά και το διαρκές τεχνικό αδιέξοδο καθώς η χρήση εργαλείων για το ξερίζωμα των ζιζανίων βλάπτει τα κλήματα, καταστρέφει το χώμα και μεταφέρει ασθένειες, εφαρμόζουν πειραματικά τα τελευταία δύο χρόνια μια νέα θαυματουργή λύση στην καταπολέμηση των ζιζανίων που μπορεί να αλλάξει τον τρόπο καλλιέργειας και να σώσει ανθρώπινες ζωές.
Αντικαθιστώντας τη χρήση χημικών στα αμπέλια με μια ντουζίνα γουρουνάκια μινιατούρες καθάρισαν από τα αγριόχορτα εκατοντάδες στρέμματα αμπελώνων.
Τα νεοζηλανδέζικα γουρουνάκια - νάνοι «Kunekune», όπου τη δεκαετία του ‘80 κινδύνευσαν με εξαφάνιση, είναι μια ιδιαίτερη ράτσα χοίρων γνωστή στη φυλή Μαορί με μήκος έως 60 εκατοστά και βάρος που ξεκινά από τα 60 κιλά.
Οι πολλαπλές υπηρεσίες που προσφέρουν τα μικρόσωμα γουρουνάκια ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Γυρίζοντας μέσα στο αμπέλι, δεν βλάπτουν τα φύλλα και τα τσαμπιά των σταφυλιών στα κλήματα διότι απλούστατα … δεν τα φτάνουν . Στο τέλος της συγκομιδής, το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο. Κανένα άλλο ζώο, καμία σύγχρονη μηχανή και κανένα φάρμακο δεν μπορεί να πετύχει τον καθαρισμό που κάνουν αυτά τα χοιρίδια. Και το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι ότι τρώνε δίχως να βλάπτουν το αμπέλι ακόμη και τις ρίζες των ζιζανίων, αλλά και τα νεκρά αμπελόφυλλα των οποίων η παραμονή στο έδαφος αναπτύσσει ένα είδος μούχλας που μεταδίδεται στα κλήματα όταν βελτιώνεται ο καιρός και βγάζουν νέα φύλλα.
Αν το πείραμα των Γάλλων, το οποίο συνεχίζεται και φέτος στην περιοχή όπου θα αμοληθούν «να εργαστούν» περίπου 60 κεφάλια “Kunekune” αποδειχθεί εκμεταλλεύσιμο, αποδοτικό και προσοδοφόρο είναι σίγουρο ότι θα απαιτηθεί η εκτροφή πολλών χιλιάδων ζώων σε συνεργασία με φάρμες για την εκμετάλλευση του χοιρινού κρέατος.
Μπορεί η ιδέα να κάνει κάποιους να γελάσουν δεδομένου ότι στη φαντασία των ανθρώπων το γουρούνι ως ένα μεγάλο και άκομψο ζώο αναποδογυρίζει και καταστρέφει ό,τι βρει στο διάβα του. Αλλά με τις μινιατούρες εκδόσεις δίνεται λύση στο πρόβλημα. Αν και οι συνήθειες του αγροτικού μας πληθυσμού δύσκολα αλλάζουν, όπως φαίνεται είμαστε κοντά σε νέα εποχή ελέγχου των ζιζανίων στα χωράφια μας και κατ’ επέκταση τροφών στο πιάτο μας χωρίς να κινδυνεύει σοβαρά η υγεία μας.
Δρ. Σπυρίδων Α. Θεοτοκάτος