Βέβαια τότε ήταν άλλες εποχές και τα μέλη που εντάχθηκαν και έφτιαξαν την οργάνωση αυτού του κινήματος, πλην εκείνων του ΠΑΚ και μερικών από κάποιες μικρές αντιστασιακές ομάδες, δεν είχαν συγκεκριμένη ιδεολογική καταγωγή.

Στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν απλοί δημοκρατικοί πολίτες που ζητούσαν δημοκρατικά δικαιώματα μετά την επταετία των Απριλιανών.
Στη σημερινή όμως περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά γιατί σχεδόν όλα τα μέλη που τον απαρτίζουν, έχουν συγκεκριμένη ιδεολογικοπολιτική αναφορά.

Και είναι ενταγμένα σε ομάδες με δικές τους δομές και χαρακτηριστικά.
Χαρακτηριστικά που σηματοδοτούνται από τη δικιά τους κάθε φορά ανάλυση που κάνουν στις αριστερές θεωρίες και εμπειρίες τοπικές και διεθνείς της Αριστεράς.

Κάποια στιγμή όλοι αυτοί (κομουνιστές, εσωτερικοί, μαοΪκοί, τροτσκιστές, σοσιαλιστές, οικολόγοι, διεθνιστές, ανένταχτοι, αμεσοδημοκράτες και άλλοι) που απαρτίζουν τις συνιστώσες απεφάσισαν να μην είναι ο ένας απέναντι στον άλλο και έπαψαν να ακολουθούν τους μοναχικούς τους δρόμους γεγονός που οδήγησε ώστε η πολυδιασπασμένη αριστερά να ενωθεί και να δημιουργηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Φρονώ όμως ότι θα τους είναι αρκετά δύσκολο , ακόμα και αυτοί που έχουν το δέλεαρ να ξαναβγούν βουλευτές να αυτοκαταργήσουν τις ομάδες τους, να υποστείλουν τις σημαίες τους, τα σύμβολά τους, τις σφραγίδες τους και να ενταχθούν ως φυσικά πρόσωπα και ο καθένας μόνος του, στο νέο κόμμα που οραματίζεται ο Αλέξης Τσίπρας.

Άλλη σημαντική διαφορά του τότε με το σήμερα, είναι ότι τα μέλη εκείνα που αυτοοργανώθηκαν στο ΠΑΣΟΚ ήταν κυρίως νέοι στην πλειοψηφία τους, που είχαν ενθουσιασμό αισιοδοξία και παλμό να φτιάξουν μία άλλη Ελλάδα, εμπνεόμενη και από την τότε Ευρωπαϊκή συγκυρία με τους μεγάλους σοσιαλιστές ηγέτες.

Αντίθετα το μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, διακατέχονται ( όπως άλλωστε και όλοι οι έλληνες) από απογοήτευση και πίκρα για την προδοσία που υπέστησαν από την εκφύλιση της πολιτικής. Και έτσι είναι άνθρωποι που με δυσκολία θα ξαναδοκιμάσουν να επαναδραστηριοποιηθούν και να οργανωθούν σε κόμμα δίνοντάς του κινηματική δυναμική.

Είναι κυρίως άνθρωποι που άκουσαν και εμπιστεύτηκαν τον παρήγορο λόγο του Αλέξη Τσίπρα, ότι υπάρχει εναλλακτικός δρόμος εξόδου από την οικονομική κρίση και τα Μνημόνια, δύσκολος μεν, αλλά με όρθια την κοινωνία.

Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, πέτυχαν μία εκρηκτική εκλογική επιτυχία που αποτελεί μοναδική περίπτωση.
Είναι γεγονός ότι η επιτυχία αυτή, άνοιξε νέους ορίζοντες τόσο στον πολιτικό αρχηγό, όσο και στον πολιτικό χώρο και την πορεία τους. Αρκεί ο χώρος να μην μείνει περιορισμένος στην μονοδιάστατη ή καλύτερα δωδεκαδιάστατη ταύτισή του με τις συνιστώσες, αλλά να διεκδικήσει να γίνει ένα γνήσιο λαϊκό κόμμα με οργανωτική και πολιτική συνοχή για να συγκροτήσει ένα πλειοψηφικό ρεύμα μέσα στην κοινωνία με αποστολή να σφραγίσει τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα .

Με δεδομένο ότι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί, το ζητούμενο είναι αν οι συνιστώσες θέλουν την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά.
Το συνέδριο όπου να ναι φτάνει και έτσι σύντομα, η αλήθεια της παραπάνω σχέσης θα καταδειχτεί.

http://eevangelatos.blogspot.gr